Het plan was om vandaag met de stoomboot naar Interlaken te varen.
Maar zoals elke dag doen we het rustig aan en komen 3 kwartier voordat de boot vertrekt tot de conclusie dat we dan maar een uurtje de tijd hebben om Interlaken te verkennen, als we op tijd de laatste boot terug willen nemen. (later bedenken we dat een enkele bootreis heen en met de trein terug ook een optie is)
En dus dreigt het weer een dagje niets doen te worden.
Behalve dan vanavond. Want dan is het groot feest op de camping, inclusief live muziek.

Het is warm. Zeg maar gerust bloedheet. En op een wasje ophangen na, is het niets doen rond een uurtje of 2 al heel aardig gelukt.

En dan stelt Bas voor om te gaan zwemmen. Met Nova.
Voordat we met vakantie gingen léék me dat een erg leuk plan. En in mijn enthousiasme had ik ook al een reddingsvestje en een paddle board koord besteld, zodat Nova veilig en aan een waterbestendige 'riem' met ons het water in kon.
Maar nu het idee concreet wordt en Bas me al meerdere keren heeft verteld hoe koud het water is (smeltwater, als in dat van ijs), klinkt het allemaal een stuk minder aantrekkelijk.

Maar het is echt heel warm en ik ben reuze benieuwd wat Nova van het zwemmen vindt. Dus ga ik op zoek naar het koord en reddingsvest. Maar waar lagen die ook alweer?
Fred heeft veel kastjes en ik pluis ze allemaal uit. Ook Bas zoekt mee.
Ik vergeet alleen waardevolle informatie te vermelden, namelijk dat het koord bij het vestje ligt.
En dus zoekt Bas een koord waarvan hij op dat moment het bestaan nog niet eens wist.
Of het niet in het luik ligt, vraagt hij.
Nee, daar ligt het niet.

Na zeker 10 minuten zoeken laat ik me ontvallen dat ik er niets van begrijp. Het koord en vestje liggen immers bij elkaar.
Zei je nou vestje, vraagt Bas?
Eh, ja.
Zeg dat dan gelijk, die ligt wel in het luik.
Oh.

Vervolgens willen we ook nog een soort opblaasbare stoel meenemen.
Maar die moet dan eerst opgeblazen worden.
Tegen de tijd dat het laatste van de 3 stoel onderdelen bijna is opgeblazen en de elektrische minipomp zo goed als leeg is, bedenkt Bas zich dat die onderdelen eerst in de stoelcompartimenten moeten omdat het anders niet past. Dus de hele zooi weer gedeeltelijk leeg laten lopen.

Enfin, een uur later zijn we er eindelijk klaar voor.
Nova laat zich het vestje gewillig omdoen, al kijkt ze er lichtelijk wanhopig bij; wat zijn jullie nu weer van plan?

Bij het water aangekomen, kijkt een tribune vol mensen ons en voornamelijk Nova verwachtingsvol aan. Maar laatstgenoemde weet niet hoe snel ze weer weg kan komen.
Een paar natte poten is voor haar genoeg om te constateren dat dit zwemfestijn niet aan haar besteed is.
Dus poedelen Bas en ik wat aan de waterkant (wat ik stiekem veel lekkerder vind dan helemaal in het water) en vlijt onze diva zich neer op een rots, als ware ze de Lion King, eh Queen zelve.

We raken in gesprek met een medelander die hier al jaren komt. 'Per ongeluk' een keer in Zwitserland belandt met vakantie en nu willen hij en zijn vrouw nooit anders meer. Dat begrijp ik wel.

Een klein uurtje later besluiten we weer terug te gaan. Na nog een paar enthousiaste 'kom maars', zonder resultaat, is het overduidelijk; Nova is geen zeehond.
In mijn ooghoeken zie ik een soortgenoot parmantig op een paddleboard zitten.
En ik hoor hem denken; pussy!

'S avonds hoor ik ineens trompetgeschal.
Het klinkt alsof iemand aan het oefenen is voor dodenherdenking, maar het blijkt dat de Zwitserse feestavond is begonnen.

Een klein uurtje later wandelen Bas en ik richting muziek.
Het ziet er erg gezellig uit en er is ook een kraampje waar ze raclette (gesmolten kaas op een broodje) verkopen.

Ondanks de gezellige aankleding en drukte, wil het met de sfeer nog niet erg vlotten. Denk door het stemmige repertoire van de trompetten.
En dus haalt Bas een portie raclette, wat we onder het genot van bier en wijn, lekker op het Freddie terras nuttigen.
En dan klinkt ineens 'He sexy lady'
De trompetten hebben het begrepen.

Geschreven door Esthers.camperreizen