De laatste dag alweer. En ook nog eens een compleet droge, met hier en daar een straaltje zon.
Die willen we dus optimaal benutten.

Voor ons doen op tijd hebben we ontbeten en zijn we klaar voor vertrek naar Trier, een historisch stadje op een half uurtje rijden hier vandaan.

In Duitsland is het verplicht dat honden een gordel in de auto dragen en natuurlijk vergeet ik die mee te nemen van Freddie naar het huisje.
Gelukkig zitten we letterlijk om de hoek en kom ik er achter voordat we naar Trier rijden.

Eenmaal aangekomen in de parkeergarage van Trier, valt het vinden van 2 vrije plekjes nog niet mee.
Als we eindelijk staan, bedenk ik me dat ik weliswaar heel goed gedacht heb aan de veiligheid van Nova onderweg, maar dat ik compleet vergeten ben haar riem mee te nemen.
En om nou urenlang met haar onder mijn arm te lopen, dat zie ik niet echt zitten.
Het enige touw dat voorradig is, is een touw om de kofferbak mee dicht te binden, inclusief rood vlaggetje.
De lijn is net iets te kort om lekker te lopen en dus bindt Bas ook nog het hondentuigje voor onderweg aan de constructie vast.
Het ziet er niet uit, maar het werkt wel.

En dan blijkt dat Trier geen stadje is, maar een immens groot gebeuren, bol van de historische bezienswaardigheden.
We komen tijd te kort, want om 4 uur hebben we de wijnproeverij besproken.
Idee was overigens om daar naartoe te lopen omdat het slechts een goed half uur wandelen is.
Als we er op de terugweg langs rijden, blijkt dat echter toch iets langer te zijn. Tenzij we in 1 rechte lijn de berg af willen springen.

We willen wel eerst nog even wat eten, want anders valt de wijn wel erg zwaar op de maag.
Het blijkt alleen een onmogelijke opgave te zijn om je auto ergens in Saarburg te stallen en dus parkeren we de auto's bij de Lidl.
En omdat de tijd begint te dringen, besluiten we daar ook maar onze lunch vandaan te toveren.

De wijnproeverij duurt slechts een uurtje, maar is een groot succes. Zelfs Tom ontdekt een wijn die hij lekker vindt.
Hoewel er de hele dag door foto's van alles en nog wat gemaakt worden, vergeten we ze van de proeverij zelf te maken.
Alleen een paar foto's van de voorkant van het wijnhuis dienen als bewijs van opnieuw een geslaagd uitje.

We sluiten de dag af hoe we de vakantie begonnen: in het eerste restaurant waar we hier met z'n allen aten.
En voordat we allemaal ter plekke in het restaurant in slaap vallen, lopen we terug richting huisje, nemen afscheid voor een dag van elkaar en duiken op tijd ons bedje in.

Morgen ter afsluiting van een geslaagde vakantie, een diner met z'n allen bij de 7 continenten in Ede. Bas en mij aangeboden door de kinderen. 😊💕

Geschreven door Esthers.camperreizen