Dag 65
Zaterdag 21 mei
Race tegen de klok

Na een stevig ontbijt waarbij we de havermout van thuis hebben opgemaakt konden we starten.
Gisterenavond waren we vergeten een plaats voor vannacht te reserveren. Na een uurtje lopen was het een christelijk tijdstip om de aubergue te gaan bellen. De eerste die ik belde was al vol en bij de tweede kon je niet reserveren. Dit betekende dat we afhankelijk waren van hoeveel mensen er voor ons liepen en hoeveel er daarvan op de zelfde plek wilde slapen. De aubergue had maar 36 bedden. Nu zijn we vaak op tijd klaar, maar wetende dat er zoveel mensen onderweg zijn loopt het niet helemaal relaxed.

Onderweg zagen we een man die in de berm wat stond te plukken. Papa dacht dat het bramen waren, dus we gingen even kijken of we ook wat konden scoren. Toen we dichtbij kwamen zagen we dat de man slakken aan het verzamelen was. Met handen en voeten vroegen we waarvoor dat hij dat deed. De man bleek zijn avondeten aan het verzamelen te zijn.

De dag was wat minder heet dan gisteren. Er stond wat wind en af en toe liepen we onder bomen. Dat maakten het wat gemakkelijker lopen.
Beide liepen we perfect en hadden weinig behoefte aan een pauze. We aten een boterham al lopende uit de hand en 1x stopte we om een blikje fris te drinken. We zaten 5 minuten en toen zijn we weer doorgestapt. We waren op dat moment nog maar 7km verwijderd van het dorp waar we wilde slapen. En iedereen die we nog voor lieten gaan zou onze kans op een slaapplek verkleinen.
Om 12:30u kwamen we aan bij de aubegrue en zaten er gelukkig maar 8 mensen voor ons. We waren daarmee dan ook verzekerd van een slaapplek. Binnen een half uur was de hele tuin vol met pelgrims die wilde blijven slapen. Toen de aubergue open ging werd het een beetje ongestructureerd, omdat iedereen meende de eerste te moeten zijn. Binnen een mum van tijd waren de plekken vergeven.
We hebben een hele hoop mensen gezien die doorgestuurd moesten worden. Het nadeel was dat je dan een bergetappe moest doen van minstens 9km. We konden aan de gezichten en de reacties opmaken dat het zwaar tegenviel.

In dit verblijf zagen we voor het eerst een hoop Nederlanders. We deelden een kamer met
Joost uit Lieshout. En er zaten in de aubergue nog 7 andere Nederlanders. Dit was voor het eerst dat we met een groepje samen zaten.
Toen we geïnstalleerd waren en onze was hing te drogen zochten we met Joost samen we een barretje op. We hadden een super gezellige middag met ons Brabants gezelschap!
We besloten die avond ondanks dat we een keuken hadden te gaan eten samen met Joost en twee andere Nederlanders. Binnen een half uur schotelden ze ons voor, hoofd en nagerecht voor.
Simpel, maar prima eten.

Terug op onze kamer hebben we uit pure ellende tranen met tuiten gelachen. Onze Australische kamergenoot snurkten zo hard dat we elkaar amper konden verstaan! En daarbij liet hij ook nog een scheten in z'n slaap.. Joost, papa en ik konden niet anders dan grappen over hem maken. Slapen was namelijk geen optie aangezien hij gewoon door m'n oordoppen heen kwam.

Vandaag liepen we 30km dat brengt het totaal van onze reis op 1913km


Dag 66
Zondag 22 mei
Burgos door en onverwacht bezoek

Het lijkt elke dag wel een beetje gekker te worden. Vannacht begonnen de eerste al om 4 uur uit bed te gaan. Ik heb daar over het algemeen niet zoveel last van omdat ik oordopjes in heb, maar ons pap slaapt dan niet echt meer vanaf dat moment. We vragen ons af wat die mensen bezield om zo vroeg op pad te gaan. Je ziet namelijk niets van de mooie omgeving en op de ongelijke paden die we vaak lopen is het ook nog eens levensgevaarlijk.

Toen we vertrokken zag de lucht er dreigend uit. Binnen een uur was het jammer genoeg al nodig om onze regencapes aan te doen. Wat hebben we hard moeten lachen om hoe we er uit zagen! Een korte broek aan met een poncho er overheen is echt geen gezicht (zie foto).
De hele morgen hield de regen aan en al soppend in onze schoenen kwamen we Burgos binnen. Daar was een hardloop wedstrijd aan de gang over het parcours van de camino. We bleven even staan om de lopers aan te moedigen met handgebaren en door voor hen te klappen. Dat was wel het minste wat we konden terug doen. Zoveel mensen hebben ons onderweg al een hart onder de riem gestoken. Het werd tijd wat terug te doen.

In Burgos bezochten we de kathedraal. Een immens mooi en groot gebouw. (Zie foto)
Jammer genoeg was de bewegwijzering in de stad niet al te best. Op heel veel punten kon je twee kanten op gaan. Bijv; een pijl naar links en een pijl rechtdoor.
Tot twee keer toe stuurden mensen ons terug de juiste weg op als ze zagen dat we fout liepen.

Op zondag is het altijd zoeken naar een bakkerij of een winkeltje dat open is. Gelukkig kon een politie agente ons helpen bij onze zoektocht.
Na wat inkopen te hebben gedaan kwamen we het winkeltje uit en was er geen vuiltje aan de lucht. Wat een mazzel, nu konden we gewoon buiten op een bankje gaan zitten.
Ik deed m'n schoenen uit, iets waar ik eigenlijk principieel op tegen ben. Maar mijn voeten waren zo doorweekt dat ze echt even tijd nodig hadden om te herstellen en te drogen.

De laatste 10km liep lekker met de zon op onze koppies. Toen we aankwamen liepen we eerst even het dorp in. Daar troffen we een prachtige aubergue die recent was gerenoveerd. We checkte in en belde netjes de andere die we gereserveerd hadden af. Daarvoor moesten we namelijk weer een stuk terug lopen.
Deze plek had heerlijke bedden, kleine kamers en super nette douches ect. Het leek wel op een sauna complex.

Toen we na een middagdutje de douche in wilde stappen werd papa gebeld. Het waren Wil en Mariette, de nicht van papa die ons een aantal weken geleden bezocht hadden. Wil volgt ons op de voet van plaats naar plaats. Ook deze keer had hij weer juist gegokt waar we zouden zitten. Ze hadden een camping in de buurt geboekt en vroegen of wij het leuk vonden als ze langs kwamen. NATUURLIJK!!
Om 17u waren ze in onze aubergue. Mariette had voor wijn en lekkere dingen gezorgd en op het terras gingen we aan de borrel. Genoeg stof om bij te kletsen. Nu blijken ze op een camping te staan in de plaats waar wij morgen heen lopen. Dus spraken we af morgen elkaar voor lunch te ontmoeten en het dan gezellig te maken op de camping.
Deze avond aten ze met ons het pelgrimsmenu mee.

Na een hele Gezellige avond gingen we met een voldaan gevoel naar bed.

Inmiddels houden we contact met mensen die we op die camino hebben ontmoet waar we een speciale band mee hebben of die indruk hebben gemaakt. Zo app'en de mannen van "Bløf" ons dagelijks waar we zijn en houden we nu contact met Joost, Marcel & Elise en Mia. We hebben het onderweg geregeld over hen.

Vandaag liepen we 32 km wat het totaal gelopen kilometers op 1945km

Geschreven door Pietlieke.is.weg