Deze morgen zijn we, na een volledig verzorgd ontbijt, door Bertie afgezet aan de route waar we gebleven waren. Gelijk zagen we de santiago stickers die ons steeds de zekerheid geven dat we goed zitten.
Onderweg kregen we een sms'je van Silke dat er in België terroristische aanslagen waren geweest. Verschrikkelijk!
De middagpauze hielden we in een café aan de sporthal. Er waren wel honderd kinderen die daar gymles kregen. Mannen aan de bar dronken zwaar bier en daarna zagen we ze op het veld staan als scheidsrechter! En dat om 12u smiddags. We begrijpen nu wel waarom Belgie zo bekend staat om het bier drinken. In de sporthal wist de barman wel wat slaapplaatsen, maar wij wilde nog wel 10m verder lopen. Dus sloegen we de slaapplaats af.
Helaas kwamen we na 10km alleen nog maar piep kleine dorpjes tegen waar geen slaapgelegenheid was en waar de mensen niet openstonden om twee logees in huis te nemen;) Noodgedwongen liepen we door en gingen we dik over het aantal geplande kilometers. Dit was merkbaar in ons lijf. Voor ik kreeg last van een hele stijve kuit die aanvoelde alsof hij elk moment in de kramp ging schieten. Gelukkig kwamen we twee Franse op ee fiets tegen die ooit naar santiago gefietst hadden en ons overladen met koeken en drinken.
Op het fietspad zagen we een man die zijn tuin aan het sproeien was. Papa sprak hem aan en hij wist ons met handen en voeten uit te leggen dat er een gite was 1km verderop. Bij de gite aangekomen was er niemand thuis. Teleurgesteld en een beetje pissig keerde we om. Tegenover de gite stond een man in de tuin. We probeerde hem te vragen of hij de eigenaar kenden. De man was alleen zo zat en sprak zo onduidelijk dat we niets wijzer werden. Maar hij maakte zijn buurman (Thiery) wakker. Dit bleek een hele aardige man die voor ons contact opnam met de eigenaresse van de gite. Overnachten was mogelijk, er viel een last van onze schouders af dat we niet nog 8km naar Namen door moesten lopen. Bij Thiery dronken we wat terwijl we aan het wachten waren op Ann. Thiery en papa konden redelijk Frans met elkaar praten en voor mij deed Thiery zijn best Engels en Nederlands te mixen. Hij bood ons aan te blijven eten bij hen vanavond en belde gelijk zijn vrouw Vénonique.

De gite bleek een geweldig onderhouden kasteel te zijn met 4 slaapkamers, 3 badkamers en verschillende andere ruimtes. Dat alles stond tot onze beschikking voor maar €25 met z'n tweeën! Wat hadden wij weer een geluk met zo'n onderkomen. Ook hadden we een bad tot onze beschikking.

S avonds hebben bij Thiery veroinque en Delphine (de dochter) gegeten. Heerlijk vlees met verse frieten en sla.
De avond vloog voorbij onder t genot van bier, rode wijn en kir Royal. We hadden super gezellige gesprekken met het gezin in het Frans, Engels en Nederlands. Thiery gaf ons een kaart met daarop zijn adres gegevens en geld zodat we hem een kaart kunnen sturen vanuit santiago en een kaarsje voor hen een kaarsje op kunnen steken.
Ik kreeg van Veronique een steen uit haar collectie die ons veilig moest houden. Die draag ik vanaf nu in mijn broekzak. De avond vloog echt voorbij en voor we het wisten was het 22.30u en moesten we echt naar bed. Bij het afscheid nemen nodigden Thiery ons uit om na onze reis samen met ons mam daar te komen bbqen!
Onvoorstelbaar hoe goed je kunt klikken met wild vreemde mensen. We kunnen niet over brengen hoe dit voor ons voelt!!

P.s.
1. Heidie, Rudie, Maurice en John, wat leuk dat we een berichtje van jullie krijgen! Het gevoel is geheel wederzijds. Als jullie zin hebben om met de moter naar Baarle-Nassau te komen dan zijn jullie altijd welkom. (Piet zijn nummer: 0620135481 )

2. We hebben nog maar 1 broodje ei (snik) wanneer kom je weer aanvullen;)

3. Kevin en Katrien: de repen voorraad die ik kreeg op m'n laatste werkdag zijn er ook doorheen, ze waren heerlijk en hebben ons bergen energie gegeven!

4. Foto's zijn van ons mooie onderkomen van binnen en buiten. En de geweldige mensen die we ontmoet hebben

Geschreven door Pietlieke.is.weg