Dag 9
Eerste boekje uit en Frankrijk definitief bereikt

Vanmorgen zijn we uitgerust begonnen met het oog op de lange tocht die we voor de boeg hadden. Vol energie en met veel zin om te lopen zijn we vertrokken bij onze slaapplaats in Mazée.
Het dorpje lag in de dal, dus dat betekende voor ons starten met een stevige klim van 9%. Gelukkig was de zon al op en gaf dat een prachtig uitzicht tijdens het lopen. (Zie foto's) Toen we inmiddels een paar kilometer verder het dorpje Niverlee aangegeven stond zei ik tegen papa dat ik toch graag eens ik ons boekje zou kijken. De plaats kwam me wel bekend voor maar waarvan wist ik niet. Omdat het boekje in papa's tas zit besloten we door te lopen. We zaten immers op de N99 die we moesten hebben. Nog een kilometer verder kon ik me niet meer bedwingen en pakte we het boekje erbij. Dat bleek achteraf een hele goede keuze. Al snel zagen we op de kaart dat de we de verkeerde richting in aan het lopen waren op de N99! We maakte dan ook rechtsomkeert. Helaas verloren we hier wel dik een half uur mee. En we wisten dat met de lange route voor de boeg we niet veel tijden konden verspillen. Het toeristenkantoor in Rocroi zou namelijk maar tot 17u open. En die hadden we nodig om toegang tot de refuge te krijgen.

Eenmaal de juiste route gevonden stond ons een zware beproeving te wachten. Bijna de gehele route liep door het bos en ging continu berg op en berg af. De eerste beklimming was lastig omdat het pad erg smal was en het moeilijk was om je voeten goed weg te zetten. Daarbij was het door de regen erg drassig en werd de waterdichtheid van onze schoenen gestrest. Gelukkig hielden we het beide droog.
De op en afdalingen erna waren voorzien van een breder pad wat het iets gemakkelijker maakten. Alhoewel we op een bepaald moment door een pad werden gestuurd waar in het voorjaar het berg water naar beneden stroomt. Mooi op doorheen te lopen, maar het werd lastiger toen we zagen dat de Fransen hadden besloten de bomen ernaast te kappen in het pad te laten vallen. We hadden geen keuze dan er overheen te klauteren. Geregeld hielpen we elkaar op lastige stukken. Het was bijna een 6-kamp dat we deden.

Ook vandaag kwamen we maar door 1 dorpje waar we konden pauzeren. In het cafeetje hebben we bij de kachel wat warms gedronken. Een man daar vertelde ons dat Rocroi nog +/- 19km verderop lag. Tijd technische moesten we nog aardig door gaan stappen, dus hielden we onze pauze kort maar krachtig.
We hebben tot op ons tandvlees moeten gaan om op tijd de slaapplaats te halen. Met 44km in de benen bereikte we de pas gerenoveerde refuge.
We ontdeden ons van de rugzakken en namen 10minuten om uit te blazen. Daarna hebben we snel onze paas boodschappen gedaan.
Na het eten kwamen we de eerste Nederlandse pelgrim tegen. Hij kwam vanuit Eindhoven en was alleen onderweg. Zijn naam hadden we al verschillende keren in boekjes zien staan die in de refuge liggen. Nu hebben we ook een gezicht bij Berrie! Na even te hebben gekletst zijn we op tijd gaan slapen.

Wij wensen iedereen een vrolijk Pasen Rocroi (Frankrijk)



Dag 10.
Onverwacht weer.

Vannacht hebben we beide wat onrustig geslapen. De bedden waren zo zacht dat we in een kuil lagen. Ondanks dat we vaker wakker zijn geweest
Stonden we toch fit op.
Samen hebben we een heus paas ontbijt gegeten. (Zie foto) boterhammen met dubbel beleg, sla en een chocomel:)
Iets later dan normaal vertrokken wij uit Rocroi. Dit had te maken met het feit dat de klok was verzet vannacht en dat we vandaag maar een trip van maar 25 km op de planning hadden staan.
De weersvoorspellingen voor vandaag waren bar en boos: regen, hagel en windstoten. Gelukkig is de hagel en de regen ons bespaard gebleven. We hebben enkel last gehad van heel veel wind! Met namen de beklimmingen met wind op kop waren een heuse beproeving voor onze conditie. Boven aan de berg namen we dan ook even de tijd om uit te puffen zodat we weer door konden gaan. Onderweg heeft papa gebeld met de contact persoon van het dorp waar we wilde slapen. Daar konden we om 18u terecht. Dus deden we het rustig aan om te voorkomen dat we 3uur in een café moesten wachten voor we naar onze kamer konden.
De etappe van vandaag was weer even bergachtig dan die van gisteren. Het enige verschil was dat de paden 'iets' vaker verhard waren.
We liepen weer door prachtige gebieden; weilanden, bossen en smalle paden. (Zie foto's)

Omdat we geen dorp met café tegen kwamen besloten we te pauzeren in een bushokje in de zon. Daar kwam een man van een jaar of 80 naar ons toe lopen. Het was een pelgrim uit Friesland doe vertrokken was vanuit Limburg. Hij vertelde ons dat hij kort geleden zijn vrouw heeft moeten afgeven en dat hij voor haar naar Santiago loopt. Dik respect voor een man van die leeftijd die met een mooie foto van zijn vrouw achter op zijn rugzak deze tocht maakt!

Na 25km kwamen we er achter dat ik de avond van te voren met het uitstippelen van de route een rekenfout had gemaakt. De plaats waar we gingen overnachten was 32km vanaf Rocroi ipv 25km! Oeps, dat was niet onze bedoeling geweest. De laatste anderhalf a twee uur werd dan ook weer tanden bijten! We minderden tempo om te zorgen dat we door de vermoeidheid niet ons zelf blesseerden.
Om klokslag 17uur kwamen we aan in Signy-L'Abbaye na een tocht bijna volledig in de zon te hebben gelopen. Hier hebben we een heerlijke hotelkamer gekregen. De contactpersoon van t dorp bleek de eigenaresse van een hotel waar wij kosteloos mochten logeren!
Doodmoe zijn we op bed geploft!

Geschreven door Pietlieke.is.weg