Dag 58
Zaterdag 14 mei
Taalbarrière

Om 6uur werden we wakker gezongen door de hopitaliers van de refuge. Het was een liedje over Santiago.
We ontbeten in alle rust ondanks de meer dan 300 pelgrims. We denken dat veel van hen het gezamenlijk ontbijt hebben geboekt. Voor ons was dat alleen maar prettig aangezien we zo de grote meute weer voor konden zijn.
Bij vertrek namen we speciaal afscheid van meneer van Heeswijk. We hadden hem de vorige dag ontmoet en papa herkende hem uit een bandje dat uit Tilburg komt.
De man kende Jantje van Hal dan weer en daardoor raakten we aan de praat. De wereld blijft klein!

Solidair aan scherpen heuvel gangers vertrokken we om 7 uur. Hier was het nog schemerig en we miste de kerkklokken een beetje.
Helaas moesten we weer in onze poncho's vertrekken en gingen deze niet meer uit de rest van de dag.

We liepen het gros van de dag over glibberige bospaden. Onderweg stonden er geregeld koeien op ons pad. Nu zijn we van koeien absoluut niet bang, maar als je dan een grote Stier moet passeren op een halve meter afstand is het wel even slikken.

Rond de middag deden we in het voor laatste dorpje boodschappen om S avonds zelf te kunnen koken. In het dorp aten we onze boterhammen op een bankje buiten in de motregen.
Vanaf daar was het nog 7 km lopen naar de slaapplek. Daar aangekomen troffen we een mooie refuge. De eigenaar leiden ons naar een 4 persoonskamer met 2 stapelbedden. Weer geen drukte, het was ons gegund.

Het dorp had 1 barretje wat tevens functioneerde als mini market. De man viel bij ons pap gelijk in de smaak aangezien hij een collectie van 2500 LP's had. Hij draaide muziek uit de jaren '60, dus daarmee was ons pap helemaal in z'n sas.

In het barretje werden we benaderd door een Amerikaan. Hij vroeg ons of wij DE vader en dochter waren die helemaal vanuit Holland gelopen kwamen. Hij had van andere mensen op de camino over ons gehoord en dol enthousiast ons te ontmoeten. Al blozend en een beetje ongemakkelijk bedankten we de man voor t compliment.

S avonds zorgde ik op mijn gemakje voor het avondeten. Op het menu stond: Uien paprikasoep, gebakken aardappeltjes, groeten en een schnitzel.
Iedereen was jaloers toen ze ons eten zagen. De menu wat daar werd geserveerd was duidelijk minder;)
Omdat ik gekookt had was papa zo aardig om de afwas te doen.

Inmiddels hebben we de merci en bonjour ingeruild voor Grazia en Ola, maar het is nog lastig te wennen. Ons hoofd staat automatisch nog op Frans.

Door de regen namen we vandaag maar 1 foto. Hopelijk zit weer morgen meer mee.

Vandaag liepen we 33km dat ons totaal brengt op 1688km.

Maria kent ons pap wel erg goed. Het plan is inderdaad om 18 juni in Alphen aan te komen. Toevallig valt dit gezellig in het weekend. Het is natuurlijk wel even afhankelijk of we de dag ervoor een vlucht kunnen krijgen naar Brussel. Maar daar gaan we ons de komende week ik verdiepen.

Geschreven door Pietlieke.is.weg