Dag 4

Toen we deze morgen opstonden zagen we dat het had geregend vannacht, maar gelukkig was het droog bij het moment van vertrek. Omdat we aan de route hadden overnacht was de start gemakkelijk.
De eerste uren hebben we voornamelijk door onverharde en nu dus modderige wegen gestapt.
Na 2uur wandelen besloten we even op een bankje wat te drinken aangezien de zon een klein beetje door kwam. Terwijl we rustig ons suikerbroodje aan het eten waren stond plots John (waarmee we de vorige avond gezellig hadden getafeld) voor ons neus. Hij was zn dagelijkse mountainbike Tour aan het doen. Onverwacht, maar enorm gezellig om hem nog even te zien.
De rest van kilometers die we gemaakt hebben waren vandaag veelal verhard. Net voor we de ijzeren weg op gingen (een oude spoorlijn dat nu een fietspad is) begon het te regenen. Na enig overleg hebben we toch besloten onze poncho's aan te doen. Deze zijn welgeteld 5minuten getest. Omdat het snel weer ophield zijn ze terug in onze tas verdwenen. Maar voorlopig zijn ze goed gekeurd.
Ons pap heeft vanaf vandaag besloten elke dag om 12u even stil te gaan staan en de zon op te zoeken. (Hiervan begrijp ik het nut nog niet, maar wie weet komt dat nog)

Na de middag werd het hoogtijd voor een pauze en konden we stoppen bij een Fietserscafé. Daar kregen we een klein glaasje milkyway bavarois bij onze koffie en thee. Dat deed ons natuurlijk gelijk aan oma denken!
Vanuit het fietserscafé zijn we door gelopen naar Tienen. Toen we in de binnenstad zoekende waren naar het VVV kantoor werden we aangesproken door man uit een café. Dit bleek een leraar te zijn die in zijn tussen uur aan t speciaal bier zat. Hij had de camino ook al eens gelopen vanuit Spanje. Hij wist ons een aantal adressen in de stad te geven waar we konden over nachten. Hij was zo vriendelijk het uit te tekenen op rekeningen en bierviltjes. Toen hij onze zorgelijke blik zag dronk hij zijn bier op en bood ons aan de weg te wijzen. Onderweg belde hij zijn collega op of die zijn studenten alvast in de klas binnen wilde laten zodat hij ons tot aan de deur kon brengen. De leraar moet op z'n minst een half uur te laat zijn gekomen, maar wij stonden voor een huis met HET schelpteken van Santiago. Toen we daar aan belde deed er een vriendelijke oudere man open genaamd Gilbert. Hij liet ons gelijk binnen en bood ons de slaapkamer van zijn kleinkinderen aan. 1 los bedje en een stapelbed. Het was weer perfect! Daar hebben we lekker kunnen douchen en onze kleren door de handwas kunnen halen.

Als afsluiter zijn we in de stad lekker gaan eten.
Totaal hebben we vandaag 33km gelopen. En willen we afsluiten met de mededing dat we de eerst 113km in de benen hebben.

We hebben nog wat foto's van in Scherpenheuvel toegevoegd!

Geschreven door Pietlieke.is.weg