Dag 11

Vanmorgen zijn we verwend met een super de luxe ontbijt met croissantjes, verse jus en yoghurt met muesli. De vrouw van het hotel had er voor gezorgd dat wij vroeg konden ontbijten en daar hebben we echt van genoten.
We zetten onze tocht in zonder exact te hebben gepland hoeveel km we gingen lopen. We hadden besloten dat het na twee pittige dagen tijd was om naar ons lichaam te luisteren. De tip die we op ons blog kregen mbt het gebruik van de wandelstokken heb ik in acht genomen. En wat liep dat lekker! Dat had ik eerder moeten doen. Voor ons beide ging het vandaag weer erg lekker en in een dorpje bij een bakker besloten we een slaapplaats te gaan reserveren in Chatau Porcien. Dan zouden we deze dag weer een trip van 30km doen. In het pelgrimslokaal was nog plaats dus we kregen de code.
Onderweg hebben we een aantal flinke buien over ons heen gekregen waarvan 1 heftige hagel bui. Gelukkig liepen we op dat moment langs een kleine kas waar we in konden schuilen. (zie filmpje als het lukt ze te uploaden)
Verder hebben we vandaag genoten van de mooie wijde uitzichten en het verschil in landschappen om ons heen. De lucht was afwisselend dreigend zwart en daarna weer bijna strak blauw met de zon erbij. (Zie filmpje)
De laatste 5km moesten we nog een lange klim en een stijle afdaling maken. Daar heb ik het wel zwaar gehad. M'n scheenbeen had er een beetje genoeg van, dus flink doorstappen zat er even niet meer in. Of het nu steeds die laatste 5km is die echt heel zwaar zijn of dat het psychisch zwaar is omdat je weet dat je er bijna bent daar ben ik nog niet achter.
Het mooie was wel dat we toen voor het eerst een andere pelgrim voor ons zagen lopen.
In het dorpje aan gekomen bleek het pelgrim lokaal "overboekt" er waren 2 Frans sprekende Belgen en 1 Nederlandse vrouw (zij liep voor ons)
en lokaal beschikte maar over 3 bedden. Gelukkig van Mia ( de NL vrouw) zo aardig om haar dubbele matras af te staan zodat wij er op de grond bij konden gaan liggen. Dit tot ergernis van 1 van de Belgen. Hier hebben we ons maar niks van aangetrokken. En tja Ideaal is het niet om met 5 mensen in een hokje van 5x2 te slapen, maar ook dat hoort erbij. We namen een lauwe douche en gingen samen met Mia wat drinken in een cafeetje. Daar werd ons pap nog voor de gek gehouden door een man. Hij moest op een Hoorn blazen samen met hem. Alleen bleek er in die van papa talk poeder te zitten! Dus hij zag volledig wit! (Zie foto) gelukkig konden we er allemaal hard om lachen en kregen we als dank voor onze sportieve reactie een rondje bier.
Met een zak chips als avond eten zijn we om 20u gaan slapen.

Geschreven door Pietlieke.is.weg