Dag 43
Vrijdag 29 april
Een gewaarschuwd man telt voor twee

In de ochtend zijn we door Brigitte netjes afgezet waar we gisteren met onze wandeling waren gestopt. Meteen werden we getrakteerd op een flinke klim! Wanneer je in de ochtend gelijk moet gaan klimmen is het moeilijk om in je ritme te komen. Gelukkig hadden we dat na een uurtje weer te pakken.
De hele ochtend liepen we bospaden op en af. Het kosten ons wat energie, maar ter compensatie was het weer geweldig!

Gisteren lazen we in een reactie op ons blog dat het beter was vanaf hier het boekje meer te gaan volgen ipv de pijlen. Maar omdat het tot op heden zo goed gelopen had op de pijlen hebben we er deze ochtend niet meer bij stilgestaan.
In de middag pauzeerde we in Saint Astier. Toen ik het boekje er bij pakte om te kijken hoever we nog moesten kwam ik er achter dat we helemaal niet in dit stadje moesten zijn!! Eigenwijze Puijkes dat we ook zijn!! Blijkbaar is er een alternatieve route gelegd langs dit stadje, maar die staat met de zelfde pijlen aangegeven. Daar zaten we dan te balen. Met 33km in de planning kun het niet gebruiken om er bijna 10 om te moeten lopen voor een gezellig binnenstadje. We hadden wel een goede escape aangezien Mariette en Wil in de buurt waren. We besloten ter plekken de route los te laten en langs een drukkere weg naar Neuvic te lopen. Daar staan Mariette en Wil op de camping. Op die manier maken we wel onze kilometers maar hoeven we niet tot laat in de avond door te lopen.

Onderweg naar Neuvic belde Mariette dat ze geïnstalleerd waren op de camping en dat ze ons kwamen ophalen. Wij wisten niet goed hoe ver we van de camping af waren. Grappig genoeg pikte ze ons 200meter voor de camping op. Ze namen ons mee naar een mooi verzorgde camping waar de vier stoeltjes al voor de caravan klaar stonden. De wijntjes en biertjes kwamen al snel op tafel en met het stralende weer erbij was het helemaal af! We proosten op onze tocht en het gezellige bezoek! Ze hadden overal aan gedacht we kregen lekker chocolade koekjes, nootjes en zelfs blokjes oude kaas.
We kletsen er de hele namiddag op los. Wil en Mariette lopen zelf ook de Sint Jacobs route in stukken en weten dus precies waar we het over hebben! Dat praat erg fijn. Bijzonder dat ik de nicht van papa en haar man bijna niet kende, maar we zo een goede klik hadden.
Laat in de middag zijn we samen nog even boodschappen gaan doen om onze voorraad aan te vullen! Maar we hoefden niet alles te kopen Mariette en Wil hadden speciaal voor ons bruin brood meegenomen en we kregen van hen gehaktballen die we morgen op onze boterhammen kunnen doen:))

In het avond zonnetje aten we gezellig samen. Papa heeft het al weken over huzarensalade, maar die krijgen we steeds niet gevonden in de winkel. Het toeval wil dat we als voorgerecht: koude schotel kregen! Spek naar ons pap z'n bek.
Na 3 gangen waren de buikjes meer dan rond.
Voor we het wisten was het al 20uur geweest en werd het tijd om naar onze slaapplaats te gaan. We werden netjes afgezet voor de deur.
En dan komt de tijd van afscheid nemen en voel je hoe speciaal het is wat ook deze mensen weer voor je gedaan hebben. Wil en Mariette hebben ons op de voet gevolgd en gegokt waar we ongeveer zouden zitten. Voor gisteren wisten we namelijk niet dat ze langs zouden komen. Ze hadden het voor vertrek wel al eens laten vallen tegen papa, maar het dan ook echt doen is weer een ander verhaal.

Door onze Belgische gastvrouw kregen we een mooie kamer toegewezen met twee, tweepersoons bedden.
Met een super fijn gevoel gingen we slapen Vandaag heeft voor ons echt aangevoeld als de eerste rustdag zo erg hadden we genoten van de vrijheid op de camping, de zon en het leuke gezelschap.

We liepen vandaag 27km dat ons totaal brengt op
1281km

Dag 44
Zaterdag 30 april

Deze ochtend verwend met een luxe ontbijtje met een gekookt eitje en een croissantje. We hadden zelfs al kunnen uitslapen voor onze doen, omdat we bij mevrouw Lilian niet eerder dan 8uur konden ontbijten.
Mevrouw Lilian vond het zo speciaal dat ze een vader met dochter trof die samen naar santiago liepen, ze kon er maar niet over ophouden.
Onder het ontbijt vertelde ze ons dat het wijs was om vandaag niet de berg over te gaan, maar langs de weg te lopen. Dit omdat het heel de nacht had geregend en de berg dan enorm glad zou zijn.
We volgden dan ook wijs haar advies.

Helaas hadden we niet het mooie weer van gisteren, maar voorspelden hij heel de dag regen.
En die voorspelling kwam helaas uit! De hele dag liepen we in de regen met onze poncho's aan.

Nog voor de middag arriveerde we in Mussidan. Daar deden we wat boodschappen voor zondag avond. Zondag is het 1 mei en zijn hier alle winkels gesloten.

We besloten maar verder te lopen aangezien het geen weer was voor een pauze in op een bankje.
Rond 12uur begon het weer een keer harder te regenen. Gelukkig liepen we toen net in de buurt van een bruggetje. Daar konden we prima onder schuilen en besloten we onze boterhammen te eten. Dit maal heerlijke bruine boterhammen met een gehaktbal erop. Die hadden we van Wil en Mariette gehad de dag ervoor! Man wat smaakten die lekker! Het gaf ons weer energie om de regen in te stappen.

Onderweg kwamen we een kapelletje tegen dat mooi verzorgd was en waar volop bloemen stonden. Daar zijn we gestopt om Gust te herdenken. Vandaag nemen ze in Alphen afscheid en omdat we er niet bij kunnen zijn doen wij het hier! We blijven onze kaarsjes hem branden!

Omdat je bij slecht weer weinig stopt waren we al vroeg bij ons slaapadres. Om eerlijk te zijn te vroeg naar onze zin.. We zaten namelijk in een gehucht waar niets te doen was. En we kregen zelfs geen koffie of thee bij aankomst.

Bij het voorbereiden van de route kwamen we erachter dat er een fout in het boekje staat. De planning voor morgen was het lopen van 37 km, bij het narekenen blijkt dit ineens 41km te worden! Bah, dat was niet mijn bedoeling geweest.

Later in de middag arriveerde er andere pelgrims. Het waren twee Belgische vrienden en een Nederlandse meid en jongen. Zij hadden elkaar onderweg ontmoet en liepen samen op. Ze waren zo rondde 30jaar. We kletsten gezellig wat en ze stelde voor ons een kaart spel te leren. Wij vonden het wel gezellig na een middag niksen. Het was alleen een heel vreemd spel waar iedereen regels in kon bedenken, maar daar moest je tijdens het spel achter komen. Frustrerend en om gek van te worden, maar we hebben er hard om gelachen.
En het dood de tijd.
Om 19uur kregen we te eten. Het was een prima maaltijd, maar qua hoeveelheid was het wat weinig voor 6 personen.
Na het eten maakten we ons klaar om naar bed te gaan. Stipt 21u lagen we allemaal op 1 oor.

Wat me wel opgevallen is aan een groep die niet van thuis uit verbonden zijn met elkaar is dat er veel onuitgesproken irritaties zijn. Voor een buitenstaander vallen die al snel op. Wat is het dan toch heerlijk om met je vader te lopen tegen wie je alles kan zeggen. Ook al zijn we het wel eens oneens of zijn er irritaties; we spreken het gewoon uit naar elkaar!

Vandaag liepen we 24 km dat ons totaal op 1305km brengt.

Geschreven door Pietlieke.is.weg