Dag 38
Zondag 24 april
Veedrijvers

Francoise had gisterenavond beslag voor ons gemaakt, waardoor we deze morgen pannenkoeken als ontbijt konden maken. Dit ontbijt smaakte ons heerlijk!
Buiten zag het er sinds een paar dagen weer zonnige uit, dus dat gaf ons veel zin om op pad te gaan.

We werden vandaag door mooi heuvelachtig gebied geleid. Dat zorgde voor veel afwisseling in uitzicht. We zagen veel dieren, mooie uitzichten, bos, boerderijen en gehuchtjes.

Na 10km zouden we een dorpje bereiken waar we pauze wilden gaan houden. Helaas miste we een pijl onderweg en raakten we even van de route af. Dit zorgden voor een omweg en wat vertraging, maar gelukkig leiden er meerdere wegen naar Rome. En zo kwamen we toch en het dorpje aan. Daar waren een aantal mensen bezig met de voorbereidingen voor een plaatselijke acht van Chaam. S middags zou er een wedstrijd gereden worden en alle tentjes voor eten ect werden in de morgen opgebouwd.
Ondanks de zon was het nog aardig fris en besloten we snel weer door te gaan na het eten van een banaan.
Boven op de heuvels was de wind steeds erg guur en als we dan in het dal waren warmden de zon ons weer op.
Rond half 1 liepen we over pont de Puy. Dit bruggetje werd door de mooie naam en z'n mooie uitzicht onze pauze plaats. We konden lekker warm zitten en onze benen laten bengelen. Het was alleen oppassen dat we niets in het water lieten vallen.
Na korte fijne pauze liepen we door langs de weilanden. Daar zagen we ineens 3 voorgangers. Het waren drie losgebroken kalfjes die op ons pad liepen. Doordat wij achter hen aan liepen joegen we ze alleen maar verder van de wei af. Daar was de kudde het niet zo mee eens. Ze kwamen steeds feller met ons mee lopen en we zagen dat de groep niet alleen bestond uit koeien, maar ook uit een flinke Stier. Het leek ons verstandig even van ons pad af te wijken en de kalfjes niet verder weg te jagen. We hoopte zo de kudde te vriend te houden. Gelukkig werkte deze tactiek (verzonnen door ons pap) en konden we weer met een gerust hart verder lopen.
In een stadje dat we doorkruisten dronken we wat op het terras in de hoop dat ze WiFi hadden, maar helaas ook hier niets. Elke Franse bar komt met het zelfde excuus dat ze het over 2 weken krijgen. Nou die smoes geloven wij niet meer!
Op het terras kwamen twee Nederlanders zitten die op de fiets naar Santiago gingen. Het was een man met zijn schoonzoon uit Roemond. We kletsen gezellig wat en stapte na een drankje weer op. We moesten nog 10km lopen voor de eindbestemming van vandaag.
De laatste kilometers van de dag mochten we nog flink wat klimmen, maar we liepen beide super fijn. Mijn scheenbeen gaf na de behandeling van gisterenavond (warm koude douche, massage en warmte zalf) geen problemen meer.

Om 16:30u kwamen we aan in Aurreil. Hier zochten we het adres op wat ons bracht bij een oud vervallen huisje. Hoe zullen we vannacht toch slapen schiet er dan door je hoofd. Maar bij binnenkomst viel het reuze mee. Het was een net verzorgd oud huis van een aardige Franse vrouw.
Ze liet ons de kamer en de badkamer zien. In de badkamer vertelde ze dat we geen gebruik konden maken van de douche, die was defect. Maar dat vonden wij geen enkel probleem aangezien ze een prachtig mooi bad had staan! We lieten onze spieren lekker ontspannen en mochten daarna onze benen weer onder tafel schuiven.
We kregen crêpes te eten! Zo eet je nooit pannenkoeken en zo twee keer per dag! Maar deze werden lekker belegd met gerookte zalm, kaas en een ei. Heerlijk!
We hadden aan tafel een gezellig gesprek over werk en nog veel meer dingen.
Toen we aanboden mee af te wassen keek ze stomverbaasd. Dit had nog geen pelgrim haar eerder aangeboden. Ze was enorm dankbaar.
Met een fijn gevoel gingen we optijd naar bed. Morgen vroeg op met een 40km voor de boeg!

Vandaag liepen we 35km dat het totaal op 1117km brengt.

Dag 39
Maandag 25 april
Op z'n heupen

Vanmorgen was Carolien al vroeg wakker om de tafel voor ons te dekken. Ze was de eerste die voor ham en kaas had gezorgd bij het ontbijt. Wat smaakten dat lekker.
De avond ervoor was ze zelfs zo attent geweest om onze kleren te wassen. We konden vandaag om die reden fris op pad.
Gelijk vanaf de eerste kilometers hadden we onze dag niet! Op de eerste 500 meter misten we al Een pijl. Hierdoor liepen we zeker een kilometer te veel. Dit konden we vandaag absoluut niet gebruiken omdat we 40km voor de boeg hadden.
We besloten daarom nog beter op te letten, maar dit hielp niks. Het deel van de route is volgens ons door een halve zool uitgezet! Er ontbraken super veel pijlen en als ze er wel hingen was t discutabel waar ze heen wezen. Dit betekende dat we heel vaak hebben moeten opsplitsen om op zoek te gaan naar de volgende pijl. De pest is dan dat die pas 500meter verderop hangt. Hiermee verloren we op de eerste 15km heel erg veel tijd. Net voor Limonges werden de pijlen even beter, dus gelukkig bereikten we de stad. Daar liepen we vlot richting de Baseliek. Het er naar toe lopen was prachtig. We liepen langs de rivier de Vienne en daarin spiegelde de baseliek. (Zie foto)
Papa had het vandaag zwaar. Hij had weinig energie in zijn benen en daardoor vielen de beklimmingen naar en in de stad zwaar.
Bij de baseliek aten we onze boterhammen.
Daarna was het tijd om de drukke stad in te gaan en daar werd het een nog grotere uitdaging om de route te volgen. In de steden staat de route niet aangegeven met de stickers die we gewend zijn, maar met kopere schelpen op de grond en die vallen veel minder op.
Het is dan echt multitasken: boekje in de hand, straatnamen zoeken, plattegrond lezen en schelpen spotten. Ondertussen moet je dan ook nog opletten dat je niet voor een auto terecht komt. Normaal gezien heb je een voordeel als je dan met z'n tweeën bent, maar dat is met ons pap niet het geval! Die was vooral tegen zichzelf aan het vechten en aan het foeteren op de grote stad.
Geen haar op m'n hoofd die er aan denkt ons pap ooit een stedentrip cadeau te doen.
In plaats van hulp had ik meer last van "mijn maatje" in de stad vandaag. Af en toe snauwden we dan ook maar een keer op elkaar en dat luchtten op!
Door dit hele gebeuren verloren we ook in de grote stad veel tijd en liepen we onnodige kilometers.
Onderweg probeerde we de gemeente te bellen van Flavignac, de plaats waar we vannacht wilden gaan slapen. Reserveren was niet mogelijk in het weekend en vandaag waren ze pas vanaf 14u te bereiken. Dus echt lekker liep het niet, omdat we ook nog geen zekerheid van slaapplaats hadden.
Toen we de gemeente eindelijk aan de telefoon kregen vertelde ze ons dat we voor 17u daar moesten zijn om de sleutel op te halen. Dit gingen wij absoluut niet halen met alle tegenvallers van vandaag. We hingen op en zetten er stevig de pas in. Onderweg bekeken we of er een mogelijkheid was om sneller te zijn door bijv de grote weg te pakken. Toen we in Aixe-sur-Vienne waren moesten we een besluit nemen: de route volgen of er op gokken dat de grote weg korter was. Even stonden we stil en we werden gelijk aangesproken door een vriendelijke man die ons vertelde dat het qua kilometers bijna gelijk was. We wilde hem afwimpelen om snel door te kunnen, maar nog voordat we dat konden doen bood de man ons een lift aan. Hij moest zijn dochter gaan halen in een dorp 5km verderop en dat lag op onze route. Hier konden we geen nee tegen zeggen! Dat zou het voor ons haalbaar maken optijd in Flavignac aan te komen. Deze man kwam precies op het juiste moment! We stapte uit en bedankte de man hartelijk. Toen was het nog 10km lopen. Papa had wat last van z'n knie, al met al had hij zijn dag niet helemaal vandaag. Gelukkig haalden we de eindstreep en met al het verkeerd lopen kwamen we nog op 38km. Ik had er niet aan moeten denken die 5km die we nu gelift hadden er nog bij te lopen. Vreemd genoeg voelde deze acties niet slecht.
Net optijd kwamen we aan in Flavignac! We haalden de sleutel van de refuge en installeerde onszelf. Snel deden we boodschappen zodat we vanavond nog konden eten.
We deelden de refuge met een aardige Fransman.
Het kooktoestel dat er stond had wel zijn beste tijd gehad bleek toen we het gingen gebruiken. Het duurde een eeuwigheid voor ons eten klaar was, maar het smaakten er niet minder om.
Om 20:15u gingen we uitgeblust naar bed.

Vandaag liepen we 38km wat ons totaal op 1155km brengt.

Geschreven door Pietlieke.is.weg