Voor vandaag stond nog een lange etappe op het programma, de laatste lange van 28,5 km. 's-Morgens afgesproken met Filip. Er waren intussen ook Jonas en Anja aangesloten, 2 Duitse wandelaars.
Het klokte al vrij snel heel goed tussen ons vieren en we gingen op pad. Ondanks dat we de bergen achter ons hebben gelaten zaten er flinke klimmetjes en afdalingen in.
Zo na anderhalf uur lopen werd het tijd om kort te pauzeren om wat te eten en te drinken. Voor Anja een hele nieuwe ervaring. Zij was gewend om naar steeds door te lopen zonder echt grotere pauzes te nemen. Ik hen hier snel mijn t-shirt verwisseld want ik was al doornat van het zweten. Met mijn hoest was het beter om met droge kleren te lopen.
Daarna vervolgden we onze weg en kwamen onder andere door eucalyptusbossen. Heel aparte bomen.
Vlak voor Melide besloten we nog even te stoppen bij een restaurantje. Nou, dat werd de beste pauze van de hele Camino. Nadat we besteld hadden kwam de kokkin naar buiten. Haar naam was Conception. Tenminste dat was haar Spaanse naam. Haar Hollywood-naam heeft ze niet verteld. Ik vroeg haar een foto van ons te maken. Ze nam het toestel, klom op een bank en maakte de foto op haar wijze. Daarna begin ze pas echt los te komen. Waar ze het allemaal over gehad heeft weet ik niet meer, maar het was bulderen van het lachen. Achter in de tuin was de hele tijd een hond aan het blaffen. Opeens komt Conception naar buiten en verteld dat haar hond Terrible heet, voor vrienden Terri. Zij weer naar binnen, even later komt ze naar buiten met een reuzenbot voor de hond. Grote hilariteit.
Uiteindelijk toch maar verder gelopen. Na zo'n anderhalf uur komen we bij een kraampje waar een vrouwtje wat fruit, drinken en kaashapjes verkocht. Ook was er een leuk hondje die blijkbaar verzot was op het kaashapje. Jonas had dat genomen en het hondje begon een circusact op te voeren om naar wat te krijgen. Uiteindelijk kreeg die wat van de vrouw zelf.
Onze conclusie was al dat overal waar we komen de honden gevoerd moeten worden 😁.
Weer verder tot zo'n 2,5 km voor Arzua. Een laatste drankje nemen. We staan met ons 3 mannen voor de tap, komen daar van die grote glazen uit de diepvries en daar werd bier in getapt. Het ijs dreef gewoon in het bier. Die moesten we hebben!!!
Heerlijk, die heeft gesmaakt.
De laatste kilometers vlogen toen echt snel om.
Morgen naar Pedrouzo, de laatste stop voor Santiago.
Het einde nadert nu snel. Tot morgen.

Geschreven door Frans.is.weg