Vanmorgen lekker uitgeslapen. Pas om 7 uur opgestaan en rustig alles klaar gemaakt. Vandaag staat slechts een korte etappe van 17 km op het programma, dus appeltje, eitje. Dacht ik.
Ik wist dat ik vandaag zou zakken van 1200 naar 500 meter, maar dan verwacht je toch iets dat op een pad lijkt. Hoe moet je dit nu beschrijven? Het leek wel een gletcher die je naar beneden moest. Tot overmaat van ramp begon het ook nog stevig te regenen en te onweren. En onweer als je op die plek bent is niet prettig.
Dan kwam je weer in een klein dorpje en er waten weer straatjes, zie je een mooi bord hoe de route verder gaat..... wordt hè een steengroeve ingeleidt. Werkelijk...
Het ging dus al met al moeizaam, stapje voor stapje want je moest echt goed kijken waar je je voet neerzet. Ik denk dat ik hier niet verder dan 2 km per uur ben gekomen en toch nog 1 keer op mijn snufferd gegaan. Af en toe stoppen om eens om je heen te kijken anders mis je alles. Het rook er wel heerlijk, volgens mij was dat de brem die overal in bloei staat.
Maar gelukkig komt aan alle ellende een einde want na Molinaseca, waar ik overigens een heerlijk full English breakfast heb gegeten, waren de wegen weer normaal.
De regen was nu ook geen probleem, alleen de bliksemflitsen waren wel heel dichtbij.
Het was echter niet zo heel ver meer naar Ponferada, de plaats waar ik nu verblijf in een heerlijke kamer in een hostel. Mag weer een keertje.
Morgen moet ik weer serieus aan de bak. Dan staan weer 24 km op de teller, wel redelijk vlak. En de dag daarna....... mijn horrordag: El Cebreiro. Klimmen 😩
Maar eerst morgen maar. Tot dan.

Geschreven door Frans.is.weg