Vandaag de eerste Italiaanse etappe. Maar voor ik daarover vertel, eerst iets over het Hospice (Ospizio) op de pas.
Het Hospice staat al bijna 1.000 jaar bovenop de Gran San Bernardinopas, wordt gerund door broeders en biedt onderdak aan pelgrims en andere reizigers. Waar pelgrims nog wel eens afwijkende overnachtingen regelen onderweg, is dit Hospice voor bijna iedereen een vaste overnachtingsplek. Dit had tot gevolg dat we gisteravond met ruim 30 man in de eetzaal zaten, waar van bijna de helft wandelaars. Dit was wel bijzonder na zoveel dagen ongeveer in je eentje.

Gevolg was ook dat ik er vanochtend achter kwam dat ik langzaam loop. Jet en Cor waren voor mij vertrokken en die zag ik pas vanmiddag terug na hun lunchpauze en voor de mijne. De meeste andere wandelaars startten na mij en haalden mij één voor één in...

De wandeling van vandaag was opnieuw schitterend. Heel bijzonder was het stuk na Etroubles tot vlak voor Gignod. Hier ligt naast het pad een aangelegde beek, met een heel klein verval, deels in een bedding, deels in een betonnen goot en deels in buizen. Met deze beek (Ru Neuf) wordt sinds eeuwen water toegevoerd aan de boeren aan deze kant van de berg.
In Saint-Rhémy-en-Bosses bel ik naar huis. Bram wordt vandaag 18 en daar ben ik helaas niet bij.

Ik slaap vannacht op camping Europa in Gignod. Deze camping ligt op een schitterende plek, maar ademt uitsluitend vergane glorie. Maar goed, er komt water uit de douche en het is maar voor één nachtje.

Geschreven door Voettocht.van.kees