Vandaag was het weer een echte WIW-dag (Why I Walk). Het is grappig, omdat ik de wandeling van gisteren als saai typeerde. Het landschap was vandaag uiteraard nauwelijks anders dan dat van gisteren. Het belangrijke verschil is dat ik gisteren hoofdzakelijk over asfalt heb gelopen; weliswaar kleine weggetjes, maar toch asfalt.
Vandaag heb ik een paar kleine stukken over asfalt gelopen en verder over, laten we ze "boerenlandpaden" noemen (zie foto's).

Heb al eerder een poging gewaagd om mijn WIW-gevoel uit te leggen. Het komt denk ik hier op neer: ik wordt heel gelukkig van mooie paadjes, bruggetjes en uitzichten als onderdeel van een logische route van A naar B. En dat was vandaag het geval.

In Grandchamp gerust bij een B&B met wat stoelen en een bankje langs de weg. Na een tijdje kwam de (Nederlandse) eigenaar naar buiten en bood me een kop koffie aan. Hij nam voor zichzelf ook een kopje mee en vervolgens een uurtje zitten kletsen.

Ik slaap in het "Ostello" van Leffond; ik heb het rijk alleen vandaag. Ik had aangegeven graag ook te willen eten en aan het einde van de middag komt een vrijwilliger een doos met ingrediënten brengen voor de avondmaaltijd en voor het ontbijt. Er zit ook een pond kersen bij, die neem ik morgen mee voor onderweg.

Geschreven door Voettocht.van.kees