In de periode februari tot eind juli is het “schildpaddentijd”. Je kunt dan een twee- of driedagentour boeken naar Galibi of een avondtour naar Braamspunt. Hoewel ik er op tijd bij was, ging Galibi niet door. De geplande tour waar ik bij zou aanschuiten bleek uiteindelijk een privétour, helaas. Maar geen nood er is een alternatief en dat is een avondtour. Die heb ik vandaag gedaan.

Om 16.45 uur werd ik opgehaald en reden we naar de pier van Leonsberg om daar de boot te nemen naar Braamspunt. Op het punt waar de Commewijnerivier en de Surinamerivier samenkomen (ongeveer ter hoogte van Fort Nieuw Amsterdam) sprongen de dolfijnen links, rechts en voor ons uit het water. Deze kleine soort heet brakwater- of Guianadolfijn(of Profosu, zoals de locals hen hier noemen). De dolfijnen zijn niet schuw en zijn zeer nieuwsgierig naar de mensen die ze komen bezoeken. Foto’s maken is niet eenvoudig en ik was maar wat blij dat Joey, een van de andere deelnemers, juist op het goede moment wel een foto heeft gemaakt.

We voeren langs de mangrovebossen en ook hier weer zoveel vogels. En eindelijk ook een foto kunnen maken van de rode ibis.

Bij aankomst in Braamspunt, het was nog niet helemaal donker, hebben we eerst nog gegeten (roti wrap).

Braamspunt is een belangrijk legstrand voor zeeschildpadden. Ze komen vanuit Brazilië en soms van Canada naar de stranden van Galibi en Braamspunt. Vroeger waren ook Matapica en Wia Wia belangrijke legstranden, maar door de verschuiving van stranden en modderbanken in westelijke richting komen de zeeschildpadden ieder jaar op een andere plek aan land. De vier soorten zeeschildpadden die 's nachts hun eieren op het strand komen leggen zijn, in volgorde van grootte:
* Aikanti of lederschildpad,
* Krapé of soepschildpad
* Karet
* Warana

De zeeschildpadden zijn op het strand blootgesteld aan natuurlijke en niet-natuurlijke bedreigingen. Natuurlijke bedreigingen voor de zeeschildpadden zijn de jaguar, aasgier, wasbeer en krabben. Onder de niet-natuurlijke bedreigingen vallen: stroperij, zwerfhonden, vervuiling van het strand, visserij, zandafgraving en afkalving.

De eieren van met name de krapé (soepschildpad) worden beschouwd als delicatesse en traditioneel in vooral Azië als libido vergrotend gezien. Het is echter ten strengste verboden om eieren van zeeschildpadden te rapen, nesten leeg te halen, te verstoren, te vernielen of eieren te verhandelen.
Maar niet alleen stropers vormen een bedreiging; ook zwerfhonden op het strand blaffen tegen de schildpadden, waardoor de schildpadden rechtsomkeert maken. De honden graven ook naar eieren.

Zeeschildpadden zijn vanaf hun 18e jaar geslachtsrijp. De paring geschiedt in ondiepe zee voor de kust. Deze schildpadden leggen 3 tot 7 keer per seizoen eieren op het strand en afhankelijk van de soort, om de twee tot drie jaar. Het legproces kent vier fasen. In fase 1 komt het vrouwtje vanuit de zee het land op. In fase 2 gaat zij op zoek naar een geschikte plaats voor haar eieren. In fase drie maakt zij een lichaamskuil om vervolgens in fase vier haar eieren daarin te leggen. Het is belangrijk om het vrouwtje in de fasen 1, 2 en 3 niet te storen.

Wij moesten dan ook muisstil zijn. Geen beweging, licht of geluid maken anders maakt ze rechtsomkeer en gaat terug naar zee. Op verzoek droegen we ook allemaal donkere kleding. Alles om de dieren niet te storen.

Elton, onze gids, vertelde dat het bevruchtingsproces voor de vrouwtjes zwaar is. Tijdens de bevruchting klampt het mannetje zich vast aan haar rug. Zwemmen wordt dan zwaar. Daar komt nog bij dat er meerdere mannetjes in de buurt zijn en dat het proces zich dan ook telkens herhaalt (ocherrem toch) Met haar lichaam vol met de bevruchte eieren is het een flinke klus om op het strand te komen. Ze zoekt een plek die droog moet zijn en begint dan met graven. Ook dat is moeilijk gelet op de bagage die ze bij zich heeft.
Zoals ik hierboven al beschreef is het noodzakelijk dat ze in alle rust haar gang kan gaan. Is ze eenmaal gestart met het leggen van de eieren, dan raakt ze in trance. Op dat moment kun je dichterbij komen. Met rood licht, dat haar niet stoort, kun je dan het proces volgen. Toen ze klaar was, en dat hoeven niet alle eieren te zijn, begon ze met haar achterpoten het nest weer dicht te gooien.
De ligging van de eieren bepaalt vervolgens het geslacht. De eieren die beneden liggen en dus koel liggen worden mannetjes; de bovenste eieren die warmer liggen worden vrouwtjes. Over twee maanden komen de eieren uit.
De schildpadden die we hier gezien hebben waren de Krapé oftewel soepschildpad. Andere, grotere, komen op een later tijdstip in het jaar. Op een paar plekken waren ze aan land gekomen.

Ik was behoorlijk onder de indruk. Wat mooi toch om dit van zo dichtbij te mogen meemaken. Het raakte me wel. 🥹

Wat me stoorde was het disrespect van een aantal groepen “kijkers”, waaronder vooral locals, eigen mensen. Ik begrijp dat je wil blijven kijken, maar het is toch het dier dat het belangrijkste is en dat je je dan ook aan de “regels” moet houden……….oeps, dat moest ik even kwijt.

Om 23.30 uur was ik weer terug van mij avondtour (was meer dan uur varen).

Geschreven door JosetteMath.vakantie