Îlede Bréhat is van het vasteland gescheiden door een zee-engte en ligt met de boot op slechts tien minuten van de Pointe de l’Arcouest.
De Golfstroom zorgt dat deze mooie plek het hele jaar door geniet van een echt microklimaat. Hier is geen gemotoriseerd verkeer. Alles wordt op de fiets of te voet gedaan. Île de Bréhat, het enige eiland van het departement van de Côtes d’Armor dat een zelfstandige gemeente is, bestaat uit twee hoofdeilanden en is 3,5 kilometer lang en 1,5 kilometer breed. In het zuiden vind je het stadje en de kerk uit de 16e eeuw. In het noorden doet het landschap sterk aan Ierland denken.

Île de Bréhat wordt ook wel het Bloemeneiland genoemd en dat is uiteraard niet voor niets. Hortensia’s, mimosa, moerbei, eucalyptus, aloë, camelia’s… dit eiland verdient haar bijnaam! Maar de bloem die dit eiland het sterkste symboliseert is de agapanthus. Van juni tot en met september bloeit deze blauw-paarse bloem in Bréhat op elk kruispunt. De plant is vroeger door zeelieden meegenomen uit Zuid-Afrika. Op het eiland bloeien echter ook andere exotische planten, zoals de agave of de echium. Daar is een goede reden voor! Het vriest hier bijna nooit. Wat de vogels betreft: op het eiland zijn meer dan 120 vogelsoorten geïdentificeerd. In het voorjaar zul je ongetwijfeld mezen horen, maar ook vinken, roodborstjes, leeuweriken en zanglijsters. Een rijke flora en fauna is dus te vinden op dit subtropische eiland, dat populair is bij een breed publiek. Wandelaars, fietsers, natuurliefhebbers, fotografen, iedereen kan hier zijn hart ophalen! Deze informatie lonkte, dus op naar Île de Bréhat.

Gisteren was ons aangeraden om het pad vanaf de camping te nemen om bij de Ferry naar Île de Bréhat uit te komen; 10 minuten lopen. Het pad was aanvankelijk beloopbaar, een normaal pad. Plots moest je trappen stijl omlaag en zelfs zover bukken om onder de overhangende struiken door te komen dat je op handen en voeten achteruit moest lopen. Ook dat hebben we gefixt. De ferry was behoorlijk vol; Ile de Bréhat is in trek.

Het eiland Bréhat, dat in de Middeleeuwen is versterkt, bekleedde heel lang een strategische positie. Tijdens de verschillende oorlogen werd het eiland betwist door de Bretons, Fransen, Engelsen en Spanjaarden. Tegenwoordig nemen alleen de toeristen het eiland nog over. Zij zorgen ervoor dat de bevolking elk jaar toeneemt van ongeveer 400 tot 2000 personen.

We zijn van Île Sud via Pont Ar Prat naar Île Nord gelopen. Math is na ongeveer driekwart van de route ergens in het zonnetje gaan zitten en ik ben doorgelopen tot de vuurtoren Paon.
Deze vuurtoren staat op het meest noordelijke puntje van het noorder eiland en ik heb er een paar mooie plaatjes kunnen maken. Hoewel er nog meer te zien is, hebben we besloten om toch maar naar de Ferry terug te lopen. Het begon behoorlijk te betrekken. Nog snel 2 baguets gescoord bij de plaatselijke bakker.

In verband met het grote verschil in eb en vloed zijn er verschillende aanlegsteigers. Dit keer moesten we naar een tweede steiger, ca 500 m verderop. Net op tijd zaten we binnen toen de eerste bui (ja de eerste) begon. Terug op het vaste land was het weer droog en zijn we aan de klim naar boven begonnen. Weer bukken, maar dit ging makkelijker. Toen we op de camping de eigenaresse tegenkwamen en dit vertelden, zei ze: “Jullie hadden het pad door het parkje moeten nemen”, nou dat hoor je dan als je terug bent. Och we zijn weer een avontuurtje rijker.

Inmiddels zijn we weer een aantal fikse regenbuien verder en schijnt ook het zonnetje weer. Volgens weer-on-line, is het vanaf morgen voor de komende dagen droog.
Morgen weer een balletje slaan.

Geschreven door JosetteMath.vakantie