Ruim voor de wekker afliep, waren we wakker. We hoefden niet lang te wachten, alvorens de jeep voorreed. Nummer van de auto goed onthouden (175) voor de terugweg. De klim kon beginnen. Jeetje was het gisteren al een klim naar het hotel, nu ging het nog steiler. We reden tot een kleine parkeerplaats. Vandaar was het lopen, eerst een stuk via een nieuw geasfalteerde weg en vervolgens nog eens een klim van 200 trappen te maken ( ja die tik van het tellen van de treden, raak ik nooit meer kwijt). Omdat je in het donker loopt heb je geen idee van waar je loopt. Op de terugweg zagen we pas hoe slecht de wegen waren en hoe ongelijk en slecht de trappen. Ik denk als we dat bij het naar bovenaan hadden gezien, we ins wellicht bedacht hadden. Gelukkig dat het anders is gelopen want anders hadden we veel gemist. We waren vrij vroeg boven. Met ca 10 mensen, maar dat duurde niet lang. Plots stond het helemaal vol. Alle talen hoorde je door elkaar heen. Het was er behoorlijk fris. Ja je moet er iets voor over hebben. We zaten goed. Eigenlijk zouden we door een soort maanlandschap veel dichter tot bij de krater zijn gereden, maar zoals gezegd, die weg was gesloten. Ik heb via de telelens van mijn fototoestel de trap die normaal genomen wordt om op de rand van de krater te komen wel kunnen zien. Jammer, je had anders in de krater kunnen kijken, maar niet getreurd, nu zaten we ook goed. Op de terugweg wordt je belaagd door mannen met paardjes. Ze willen je maar wat graag naar beneden brengen. Op de parkeerplaats was 175 snel te vinden.
Terug bij het hotel vroeg Dani gelijk of we nog met hem een stukje mee wilde lopen.
Via het paadje aan de overkant van het hotel en een hoop struiken kwamen we op een plek waar je perfect zicht had op de Bromo. Mooie stek om foto's te maken.

Na het ontbijt kon de reis beginnen naar Kalibaru, een dorpje niet ver van de plek waar we overmorgen de boot nemen naar Bali. We slapen midden in de sawah's in een B&B van een Hollands koppel. Alles is supermooi ingericht en goed onderhouden.

Dani vroeg of we nog naar de Kebun Besar wilden???? Eeeeeh ???? Ja, waar de kinderen voor je dansen. Ok, op naar de Grote Tuin.
In het gehucht Krikilan, nabij het dorpje Kalibaru, ligt plantage de Grote tuin (Kebun Besar). Deze plantage is gesticht door de Nederlander Meijer Wielandt, de grootvader van de huidige eigenaresse mevrouw Harnik. Mevrouw Harnik spreekt nog goed Nederlands en vertelt met liefde over de tuinen en haar bewoners/gebruikers.
Op de plantage worden rijst, koffie en palmbomen verbouwd. Speciaal voor toeristen is er een kruidentuin, waar onder meer vanille, gember, peper, kaneel, foelie en nootmuskaat worden gekweekt. Ook wordt gedemonstreerd hoe bepaalde producten verwerkt worden. Bezoekers kunnen een rondleiding krijgen over de plantage, de kruidentuin en de sawa’s (rijstvelden). Na de rondleiding wordt men verwend met koffie, thee en enkele lekkere hapjes. Ook kunnen bezoekers genieten van kindervoorstellingen. De kinderen dansen voor je en vlechten uit stroken palmblad bloemen en andere versieringen etc...

Het was een lange dag vandaag, vroeg op en dus ook vroeg moe, mimpy manis (zoete dromen)

Geschreven door JosetteMath.vakantie