Tijdens de rit richting San José vertelde Mark nog eens opnieuw over Costa Rica. Dit hoort uiteraard bij mijn verhaal en had ik ook eerder willen opnemen. Dan nu maar.

De betekenis van de naam Costa Rica is “Rijke Kust”. Vele theorieën bestaan over de definitie van de naam van het land. Sommigen geloven dat het land volgens de Spaanse veroveraars vol goud zat. Of dat zo is, geen idee. Waar Costa Rica wel ontegenzeggelijk rijk aan is, is natuur. En het is de koffieteelt die het land rijk heeft gemaakt.

Costa Rica is geen grondgebied van de Verenigde Staten. Het is een onafhankelijk Midden-Amerikaans land dat in het noorden grenst aan Nicaragua en in het zuiden aan Panama. De officiële taal van Costa Rica is Spaans, maar veel mensen spreken ook Engels.

De vlag van Costa Rica is een horizontale rechthoek met daarin vijf horizontale banden met de kleuren rood, wit en blauw. Twee blauwe banden staan bovenaan en onderaan, gevolgd door twee witte banden in dezelfde richting en verhouding. In het midden is er één dikkere rode band met de grootte van twee banden bij elkaar. In de linker middenhoek een witte schijf als achtergrond voor het nationale wapen van Costa Rica. De vlag spreekt over hoe het land belang hecht aan zijn natuur, onafhankelijkheid en samenleving, van de gebruikte kleuren tot de herzieningen die in de loop der jaren zijn aangebracht. De blauwe strepen op de vlag symboliseren doorzettingsvermogen, intellectueel denken en idealisme. Het stelt ook de blauwe lucht boven de aarde voor. De witte strepen symboliseren vreugde, wijsheid, geluk, vrijheid en vrede. De rode streep staat voor vrijgevigheid, liefde en warmte van de Costa Ricanen. De kleur rood symboliseert ook het bloed dat de helden van het land vergoten hebben.
Overal waar je komt wappert de vlag. Of dit nu groot is boven op een gebouw of klein ergens achter de voorruit van een auto of zoals in de bus van Julio.

Costa Rica heeft geen geld gestopt in het leger, maar in scholing en opbouw van het land. Neutraliteit is hier in de wet verankerd.

Costa Rica is een voorbeeldland geworden in het gebruik van duurzame energie. Het land wekt elektriciteit op uit vijf hernieuwbare bronnen: water, zon, wind, biomassa en aardwarmte. De meest relevante is hydraulisch, die goed is voor 78% van de elektriciteit. Costa Rica gebruikt ook wind- en aardwarmte, die 10% van de elektriciteit voor hun rekening nemen.
Maaaaar er is ook nog steeds een hoog verbruik van plastic. En waar ik zeer verbaasd over ben, is de gecombineerde aansluiting stroom en water aan de douchekoppen (zie foto). Je denkt ieder moment de “volle lading” te krijgen. Gelukkig niet gebeurd.

Mijn reis heb ik de titel Pura Vida (zuiver leven) gegeven. Losjes gebruikt, kan Pura Vida hier veel dingen betekenen – een goede dag toewensen, als reactie op dankjewel, aangeven dat alles geweldig is… de lijst kan nog wel even doorgaan.
Pura Vida is, zoals ik in het begin al schreef, een manier van leven.
Ze zeggen dat Costa Ricanen een van de gelukkigste mensen op aarde zijn – dankzij hun eenvoudige leven, stressvrije omgeving en positieve kijk op het leven. Dat is volgens mij de ware betekenis van de uitspraak Pura Vida. De mensen zijn altijd erg vriendelijk en behulpzaam en vooral geen stress.

Bij het hotel vanochtend heb ik nog twee toekans gezien, die ik helaas niet heb kunnen fotograferen, net als de kolibrie van de week. Ze de dieren zijn je te snel af.

Op weg naar San José heb ik nog even mogen genieten van de mooie uitzichten waarbij de gele bloemen in de bomen in de bergen echt opvielen. Bomen zonder bladeren, maar met mooie gele bloemen (tabebuia ipê boom).

Na het inchecken in het hotel in San José ben ik de stad ingegaan. De stad is op z’n Amerikaans opgebouwd. Alles recht-toe-recht-aan waarbij de Avenues de hoofdstraten vormen en de Calle’s de zijstraten, alles voorzien van een nummer. Het theater, dat aan een Weens theater doet denken, was muv de hal gesloten. Maar gelijk een rondleiding voor morgen geboekt.

Morgenavond gaat het weer richting thuis….

Geschreven door JosetteMath.vakantie