Toen ik vanmorgen wakker werd was het muisstil. Geen wind, geen klotsend water niets. Dat viel echt op. Dat was, zo bleek later, echt “stilte voor de storm” want niet veel later was er zware regenval….. echt heftig.
Geen vogelen meer voor mij. Inpakken, ontbijten, Pindat bijwerken, lekker relaxen tot het vertrek. Nog even een foto met de Friese boys.

Uitchecken 11.00 uur/lunch 12.00/vertrek boot 12.30 uur. Alles goed geregeld, geen stress.

Ik heb nog gesproken met een van de stagebegeleiders, ik dacht dat hij Henk heet. Henk vertelde dat de natuur in Suriname de laatste jaren flink aan het veranderen is. Eerst kon je precies zien waar de vogels verbleven. Hele kolonies kwamen telkens terug op dezelfde plekken. Nu is niets meer zeker.
Henk maakt documentaires voor 94green.tv. Als je geïnteresseerd bent, kijk dan op YouTube, de door hem/hen gemaakte Birdland afleveringen zijn prachtig.

Zoals ik al schreef, geen vogeltjes kijken vanochtend. Op de terugweg toch nog genoeg gezien. Een echte uitsmijter was de boommiereneter. Hij lag lekker te slapen, perfecte houding voor een foto.

De weg terug in omgekeerde richting was een lange boottocht door de kreek. Bij de aanlegsteiger moesten wij naar een andere boot en uit die andere boot kwamen mensen en bevoorrading voor Akira. Dan met het tweede bootje tot aan de volgende steiger. Vervolgens vier uur met het busje terug naar Paramaribo. Delen van de weg zijn abominabel slecht (zie de foto’s). De reactie van een Surinamer was: “Onze President komt met de helikopter, die ziet dit niet. Zijn personeel komt met grote auto’s met dikke banden, die voelen het niet!!!!!. Daarom heeft men geen haast met het repareren van dit slechte wegdek. Op een van de foto’s zie je vlaggen voor het huis. Dat geeft aan dat degene die daar woont Hindoestaan is.

Ik heb enorm genoten van deze dagen en ook nu weer leuke mensen leren kennen. Brenda en Nico, het Friese trio Jur, Thomas en Thomas en niet te vergeten Justin, onze gids met zoveel kennis en passie voor de natuur hier. En wat weet hij veel.

Inmiddels heb ik me geïnstalleerd in mijn appartementje. Hier blijf ik, met uitzondering van een paar nachten, tot ik weer vertrek naar Nederland. 🇳🇱
Iets verder van het centrum, maar dichtbij een supermarkt. Ik kan hier ook zelf koken want dat uiteten iedere dag blijft ook maar op mijn heupen hangen.
De bushalte naar het centrum is aan de overkant van het appartement. Met het busje ga ik donderdag proberen. Ik moet dan naar CDR om de certificaten van deelname van de cursisten te gaan tekenen. Wil Koto museum bezoeken en in de avond tref ik Lieve en Paul weer. Kijk uit naar hun verhalen.

Morgen middagje wellness…….

Geschreven door JosetteMath.vakantie