Vandaag geen bezichtigingen onder water, maar boven water.
Een hele dag rondgetoerd. Om 9.00 uur werden we opgehaald.
Even het rijtje na wat we allemaal gezien hebben (met dank aan the guide to the Philippines voor de nadere uitleg van eea).

Als eerste hebben we het Blood Compact Monument bezocht. Dit is een kunstwerk dat is gemaakt ter ere van het eerste internationale verdrag tussen de Filippijnen en Spanje. Het monument staat in een gebied langs de zijkant van wat nu bekend staat als Tagbilaran East Road. De huidige plek heeft historische betekenis, aangezien het is waar Miguel Lopez de Legaspi en Rajah Sikatuna op 16 maart 1565 een bloedpact uitvoerden. Dit gebaar betekende zogenaamd vrede en vriendschap tussen de buitenlanders en de inboorlingen van Bohol.

Daarna naar de Baclayon Church in Bohol stad. Deze kerk is uitgeroepen tot nationale culturele schat en nationaal historisch monument. Het is een van de oudste katholieke kerken van de Filippijnen - structureel origineel en nog steeds met authentieke materialen - daterend uit 1727. De eigenlijke parochiemissionaris (officieel La Purisima Concepción de la Virgen Parish genoemd) werd in 1596 door jezuïeten gesticht, slechts een paar decennia nadat de Spaanse veroveraars arriveerden.

Hoewel het een belangrijke toeristische attractie is, wordt de Baclayon-kerk nog steeds beheerd door lokale bewoners. Wanneer er geen massadiensten zijn, komen bezoekers binnen vanuit het kleine museum, voorheen een klooster. Verschillende religieuze antiek uit de 16e eeuw is er te zien.

Vlak voordat we het museum en de kerk bezochten nog even genoten van de studenten die met hun band en cheerleaders aan het oefenen waren (zij liever dan wij in deze hitte).

De Philippine Tarsier Sanctuary, onze volgende stop, is een eco-toeristische bestemming in Corella, Bohol. Het is waar je de kleinste primaten kunt zien en bezoeken die meestal in Zuidoost-Azië voorkomen - tarsiers.
In de bezoekersruimte hebben we eerst een korte video gezien met uitleg over de kleine beestjes. Na de video zijn we een stukje bos ingelopen om de diertjes van dichtbij te kunnen zien (het zijn nachtdieren; overdag moeten we heel stil zijn) gelukkig weten de gidsen waar ze zitten. Ze zijn echt piepklein met grote ogen en een nek die ze bijna 360 graden kunnen draaien. De Philippine Tarsier Foundation heeft de Tarsier Sanctuary opgericht om deze bedreigde diersoorten te beschermen en tegelijkertijd milieuvriendelijk toerisme te bevorderen. Hoewel het e toevluchtsoord volledig wordt georganiseerd door lokale zakenmensen, wordt het sterk ondersteund door het Filipijnse ministerie van Toerisme en het ministerie van Milieu en Natuurlijke Hulpbronnen, aldus Wiki.

Geluncht hebben we tijdens een River Cruise op de Loboc rivier.
Terwijl je over de rivier vaart en lekker zit te smullen, kun je de idyllische sfeer en het vredige landschap om je heen in je opnemen. Naast het lunchbuffet krijgt je ook een serenade van lokale zangers en dansers die de muziek van Bohol laten zien en horen. De boot blijft varen totdat je de Busay Falls aan het einde van de rivier bereikt. Dan draait de boot en varen we terug.

Onze volgende stop was the Bohol Mahogany Forest, beter bekend als het Bilar Man-Made Forest. Dit is een dicht bos dat zich twee kilometer uitstrekt langs de grens van de steden Loboc en Bilar in Bohol. Het bos bestaat voornamelijk uit witte en rode mahoniebomen. Het maakt deel uit van een herbebossingsproject dat meer dan 50 jaar geleden is gestart.

De dichtheid van het door de mens gemaakte bos is te danken aan de consistentie in de hoogte van de bomen en de aanzienlijke verspreiding van hun takken. De jonge bomen groeien recht omhoog naar de hemel, die grotendeels wordt verduisterd door de takken en de dikke bladeren. De wortels van de bomen zijn prachtig om te zien terwijl ze zich uitstrekken vanaf de grond, over keien klimmen en rond het land buigen, zelfs de kant van de weg bereiken.

De laatste stop van onze toer zijn the Chocolate Hills
Volgens geologen zijn de heuvels ontstaan door eeuwenlange erosie. Door de tijd heen hebben wind en regen voor grootschalige verwering gezorgd waardoor heuvels zijn ontstaan.
Al zijn er ook legendes onder de lokale bevolking die een ander verhaal vertellen. Waaronder die van de reus Arogo die verliefd was op het meisje Aloya. Toen ze doodging veranderden zijn tranen in de heuvels om je heen.
De Chocolate Hills zijn mooie iconische heuvels, alsof een kunstenaar ze hier heeft neergelegd.
De meeste toeristen komen naar het uitkijkpunt, zo ook wij. De heuvels die wij zagen waren groen. Ze zijn grotendeels begroeid met gras, maar tijdens het droge jaargetijde droogt dat uit waardoor het bruin wordt, vandaar de naam.

We zaten net weer in het busje toen de regen met bakken uit de lucht viel. We hebben de souveniershop maar fijn rechts laten liggen en zijn teruggereden naar het resort.
Een mooie dag weer met veel indrukken.

Ik heb nog twee foto’s bijgevoegd van de zogenoemde “Jeepney”.
Een jeepney is een veel gebruikt vervoermiddel in de Filipijnen.

Jeepneys zijn verlengde jeeps die vaak versierd zijn met felle kleuren en blinkend chroom. De oorsprong van dit vervoermiddel ligt in de door de Amerikanen achtergelaten jeeps na afloop van de Tweede Wereldoorlog. Jeepney's zijn makkelijke en goedkope vervoersmiddelen. Ze kunnen overal langs de route die ze rijden stoppen om passagiers te laten in- en uitstappen.
Onder het rijden is het vaak moeilijk om een Jeepney op de foto vast te leggen. Ze zijn super leuk met al die kleurtjes.
Bij het resort stond er een, weliswaar niet zo kleurrijk, maar toch….

Morgen vroeg op….een taxi brengt ons weer naar de haven om de boot naar Cebu te nemen.
Via Cebu en Singapore vliegen we dan naar Schiphol.
Het zit erop. Het was een heerlijke week met mooie duiken en veel verwennerij, maar ook met lieve mensen om me heen om deze passie te kunnen delen. René, Caro en Esther dank je wel👌👌👌👌👌👌🤿🤿🤿🤿

Geschreven door JosetteMath.vakantie