Vanochtend met de taxi naar Zorg en Hoop Airport. Wat ben je dan kwijt? Half uur taxi is SRD 300,-, nog geen € 10,-. De chauffeur zette me bij de verkeerde vertrekhal af en vertrok. Geen nood, ik was op tijd. Ik zou naar een andere vertrekhal moeten, “iets verderop”. Een (andere) taxi wilde me wel brengen. Dit ritje was maar 3 minuten, misschien nog korter. Toen ik vroeg wat ik moest betalen zei hij: “SRD 150,-“, waarop ik gelijk reageerde, eh…. Nee hoor vanuit de stad voor een half uur SRD 300,- en nu voor die 3 minuten zoveel???? Beetje brutaal zei ik: “SRD 50,-“ (kleiner had ik niet) kun je krijgen en niet meer”. Ik heb hem het geld gegeven en ben uitgestapt. Volgens mij had hij een dergelijke reactie niet verwacht ha ha ha. Hij zei niets meer en reed weg. Nu weet ik ook dat dit maar een heel klein bedrag is, maar toch…… Volgende keer gelijk vragen naar de prijs, ja ik weet het, had ik tevoren moeten doen.

Inchecken gaat hier nog handmatig. Tevoren wordt niet alleen je bagage gewogen, maar ook jijzelf. Omdat ik nog een handtas en mijn fototoestel om had hangen kon ik van het totale “lichaamsgewicht” nog iets aftrekken ha ha. De schade is beperkt, nee nagenoeg nihil 🤣. Het eten hier is ook zo verdomde lekker dat het best kan dat er straks wat bij is gekomen. En zoals An zou zeggen: “Ik heb hier hard voor gewerkt en het goed verzorgd”, wijzend op haar buik. Na de incheck mag je naar de VIP-room. Daar staan worstenbroodjes en andere snacks en frisdrank voor je klaar. Dat kun je toch niet laten staan, zou zonde zijn.

We vliegen met twee propeller-vliegtuigjes. In vliegtuig 1, 12 personen en in vliegtuig 2, hier zat ik in, 7, beide ex piloot. In vliegtuig 2 zat ook de bevoorrading. Hier in Kabalebo is niets, alles moet ingevlogen worden.

De vlucht is prachtig en dan de landing, de airstrip loopt voor het mainhouse door. (In Australië ook paar keer zo’n landing gehad, hobbelend over het grasveld of op het strand hé Jacqueline, het blijft bijzonder)

Kabalebo ressort is vernoemd naar de gelijknamige rivier die door dit gebied stroomt. Met de wijzers van de klok mee grenst het ressort Kabalebo in het oosten aan Boven-Coppename, in het zuiden aan Coeroenie, in het westen aan Guyana en in het noorden aan Nickerie. Het dichtstbijzijnde dorp of de dichtstbijzijnde weg is 150 mijl.
Dit kleine paradijs is alleen met het vliegtuig te bereiken en wordt efficiënt beheerd door afstammelingen van de oorspronkelijke Indianen en Afrikaanse Marrons. Deze buitenpost biedt een uitzonderlijk niveau van comfort en onvergetelijke herinneringen, zelfs voor degenen met jaren van reiservaringen, aldus de schrijver.
Kabalebo Nature Resort is een 3.5 sterren hotel. De naam Kabalebo is van Indiaanse afkomst en betekent ‘boog in de rivier’. Vanaf 2005 bieden eigenaren Karel en Joyce Dawson, de mogelijkheid om op dit resort de ervaring van je leven te beleven.
Het resort heeft 6 typen accommodaties. Het bijzondere aan het resort, aldus internet, is de combinatie van de gemakken die in harmonie met de natuur worden aangeboden. Op het resort kan men heerlijk ontspannen bij het zwembad, genieten van de bar en van de overheerlijke gerechten in het restaurant. In het regenwoud zijn de beslommeringen en verplichtingen van het dagelijks leven een wereld verwijderd. Kabalebo natuur resort is uniek en absoluut een bezoek waard. Ik ben er pas en vind dit al heerlijk.

De slogan van Kabalebo resort luidt:
Geef ons een paar dagen van uw tijd, en we geven u uw inspiratie terug.

Ik heb een kamer in de Main Lodge, die er tien heeft. Dit gebouw is de eerste accommodatie die gebouwd is hier. Ik heb ervoor gekozen om geen airco te boeken; is ook niet echt nodig nu. De Main Lodge heeft ook een ruime veranda die een prachtig uitzicht biedt op de berg Misty Mountain. En ook hier, zelfs voor mijn deur, lekker chillen in je hangmat. Naast de Main Lodge zijn, zo begreep ik van Mitchel, zoveel zonnepanelen opgesteld dat de generator sinds gisteren geen dienst meer hoeft te doen. Mitchel is de verantwoordelijke hier.

De groep waarmee ik ben gekomen, zijn oudere Canadezen. Mensen die niet altijd goed ter been zijn en dus niet altijd aan de geplande activiteiten kunnen deelnemen, helaas.

In de boeking zijn een aantal vaste excursies opgenomen. Zo ook die van vandaag. Na de lunch hebben we een wandeling door het bos gemaakt met aansluitend een tocht op de Kabaleborivier. Tijdens de tochten wordt de groep vergezeld van gidsen met macheten. Zij kappen takken weg en spotten dieren voor je. Onze groep, 9 wandelaars, werd vergezeld van 4 gidsen
Ik ben hier de enige “Hollander” en kreeg Alex aan mijn zijde met de opmerking van Mitchel, “let een beetje op haar, ze is alleen” lief toch. Al best veel gezien. De foto’s spreken voor zich. De ara komt hier achter de lodge zijn eten halen; hij wordt gevoerd.

Bij terugkomst van de wandeling stond een tapir op nog geen 25 m van mijn slaapkamer te eten. Leuk hè….
Snel omkleden en met de boot de rivier op. Het zijn langwerpige boten. Je zit achter elkaar op een tuinstoel te genieten van wat je ziet en hoort. Onderweg wordt nog even “gepauzeerd “ met water en zakje cassave chips. Wat zou een biertje op dat moment toch gesmaakt hebben, dacht ik….. rond 19.00 uur waren we terug. Een druk dagje geweest, veel gezien.

Na het avondeten kwam Mitchel naar me toen en zei: “Jij gaat morgen niet aan de activiteiten van de groep ouderen deelnemen. Dat remt af. Ik heb voor jou morgen een boot voor jou alleen geregeld (uiteraard met gids). Eerst ga je varen want vanaf het water heb je de grootste kans om dieren te spotten. En na de lunch (box gaat mee) is er een wandeling naar twee watervallen. Je bent de hele dag weg, dus neem alles mee.” Bedoeld wordt zwemspullen (maar gelijk aantrekken), lange broek en blouse met lange mouwen tegen de muggen tijdens de wandeling.
Ik was zeer verrast en verheug me nu al. De batterijen van mijn fototoestel zijn inmiddels beide vol.
Wordt vervolgd……

Geschreven door JosetteMath.vakantie