Voor mij als “vogelliefhebber” kan het niet beter. Je wordt wakker met het gefluit van de vogels terwijl af en toe een bootje voorbij vaart. Voor de rest is het stil. Heerlijk dit dobberen op het water.
Op dit moment zit ik op de bank, kopje thee voor mijn neus, te genieten van de rust. Omdat we op boot 2 slapen liggen we aangemeerd tussen boot 1 en boot 3. Alle boten zijn door het gezelschap waarmee we deze reis maken in gebruik.
We zijn met zes. Een stel uit Duitsland (Ute en Udo), een stel uit de buurt van Wenen (Christa en Stefan) en wij. Beetje van dezelfde leeftijd en met dezelfde humor. Leuk. Vooral Math en Udo hebben zich gevonden. Elkaar steeds een beetje plagen (der pruus tège der holländer), zoals bij voetbal.

We liggen in een van de kanalen. Na het ontbijt zal de kapitein ons terugbrengen naar de haven vanwaaruit wij vertrokken zijn. Daar staat de bus weer op ons te wachten om ons naar Kochi te brengen. Het laatste doel van deze fantastische reis. Een reis met zoveel indrukken en waarbij we zoveel hebben gehoord, ook over de dagelijkse dingen. Zo vertelde Chris ook over de manier waarop in het zuiden een man zijn vrouw vind. Gekozen door de ouders is nog steeds de meest gebruikelijke manier, waarbij je als man nog altijd een vetorecht hebt. Wanneer ouders hun oog hebben laten vallen op een bepaald meisje, wordt via via geïnformeerd naar de betreffende familie, zijn ze van dezelfde stand, ontwikkeling? Wat doen de ouders enz. Als dit positief blijkt te zijn, wordt door de vader van de man een afspraak gemaakt met de ouders van de bruid om kennis te maken. Tijdens dat gesprek zal de vrouw maar zeer kort te zien zijn, zodat de man een indruk krijgt. Men zal nooit gelijk zeggen, die bevalt me niet. Na deze ontmoeting is het aan de ouders van de man om aan te geven dat men wel geïnteresseerd is. Is dat het geval wacht men op een uitnodiging van de zijde van de vrouw waarbij een nieuwe ontmoeting plaatsvindt. Bij deze tweede ontmoeting krijgen man en vrouw gedurende een kort tijdsbestek tijd om even alleen met elkaar te praten. Ook dan weer wordt niet gereageerd met ja of nee. Dit wordt als zeer beledigend ervaren of de afwijzing nu aan de kant van de vrouw is of aan de kant van de man. Is men echter tevreden met de keuze dan worden de verloving bruiloft geregeld. De verloving wordt georganiseerd door de ouders van de vrouw en het huwelijk door de ouders van de man. Er worden cadeaus voor elkaar gekocht. De vrouw trouwt in een witte sari, vaak versierd met goud-of zilverdraad en de man een witte rok (soort sarong) met een wit hemd. Het paar trekt in bij de ouders van de vrouw totdat er genoeg geld is om een eigen woning te kopen. Zowel man als vrouw gaan als maagd het huwelijk in. (Ging het bij ons vroeger eigenlijk niet ook een beetje zo.........maar dan wel heeeeeeeel lang geleden, ha ha).
Uiteraard mag de man ook zijn eigen weg gaan en een vrouw kiezen (al dan niet uit liefde) maar het moet “klikken” tussen de families.
Chris vertelde dat hij 10 keer had geweigerd. De 11e vrouw is de zijne geworden.

Kochi (Malayalam: കൊച്ചി), vroeger bekend als Cochin, is de op een na grootste stad in de deelstaat Kerala. Kochi was de hoofdstad van een gelijknamig koninkrijk. In 1663 is de stad door de Nederlanders op de Portugezen veroverd. De Hollandse Commandeur Hendrik van Rheede liet huizen bouwen in Amsterdamse stijl en gaf de straten Amsterdamse namen. De Nederlandse begraafplaats in Kochi is een van de oudste Europese begraafplaatsen in India. Het oudste graf, van Vera van Heininge, werd in 1664 gedolven. Het meest recente Nederlandse graf is dat van de driejarige Helena Muller, die in december 1814 stierf.
Toen de VOC werd opgeheven en de Engelsen Malabar overnamen, bleef het Hollandse karakter van Kochi nog lang gehandhaafd.

Een bekende wijk in Kochi is Fort Kochi, gelegen aan het enige stukje strand waar je als toerist mag komen (de rest is militair gebied). Ooit stond hier een groot Nederlands fort, maar daar is tegenwoordig helaas niets meer van te zien.
Het strand van Kochi is niet zo bijzonder, maar een wandeling over de boulevard mag zeker niet ontbreken tijdens je bezoek aan de oude handelsstad. Overal langs het pad vind je theestalletjes, kraampjes vol met souvenirs en vissers die hun verse vangst proberen te verkopen.

Een van de bekendste bezienswaardigheden in Kochi zijn de Chinese visnetten; houten stellages van meer dan tien meter hoog. Deze hoge netten in Fort Kochi werden in de veertiende eeuw gemaakt door Chinese handelaren en werden handmatig neergelaten en opgehaald. Ondanks dat de netten nog maar sporadisch worden gebruikt, is het een prachtig gezicht. We mochten een handje helpen.

St. Francis Church, in Fort Kochi, Kochi, oorspronkelijk gebouwd in 1503, is een van de oudste Europese kerken in India en heeft een grote historische betekenis als een stille getuige van de Europese koloniale strijd. Ooit werd de kerk gerestaureerd door de Nederlanders, getuige de gevel. Vasco da Gama (Portugese ontdekkingsreiziger) was hier begraven, maar is herbegraven in Portugal. In de kerk, die vrij eenvoudig is, zijn twee grote grafstenen in de muur gemetseld met Nederlandse tekst.
Wat opviel waren lange stroken stof aan latten, die met touwen aan elkaar waren verbonden. De “airco” uit vroegere tijden was de reactie van Chris. Tijdens de gebedsdiensten stonden recht en links buiten de kerk drie mannen die aan de touwen trokken en op die manier de kerkganger enige koelte bezorgden.

Voor het diner hebben we een theater bezocht waar uitleg werd gegeven over de traditionele danskunst. Men liet zien hoe er geschminkt werd. Ook werden de verschillende gelaatsuitdrukkingen gedemonstreerd en een aantal kostuums, die wel 40 kg kunnen wegen, getoond. Het bezoek werd afgesloten met een korte dansvoorstelling.

Morgen onze laatste dag India.....

Geschreven door JosetteMath.vakantie