En nu ben ik aan de beurt (het woord bedoel ik). Een man heeft immers het laatste woord.....toch!!!!!

Beste volgers, we hebben de afgelopen weken een schitterende reis afgelegd in het verre Indonesië. Een reis, deels uitgestippeld door mijn lieve Josette. Je hoeft dus geen dure reisbureaus in te schakelen wanneer je met touroperator Josette in zee gaat en je bespaart miljoenen rupiahs oftewel duizend of meer Euros.
Alles klopte tot in het detail. Mensen wat is de wereld toch groot en zo anders dan Nederland. Fantastisch vriendelijke en behulpzame mensen, zoals Tatang, Vava, Pak Sutarman en Dani. Veel minder gehaast dan wij. Lekker eten en een totaal andere levensstijl. Ik heb nog nooit zoveel ZZPers gezien. Het lijkt wel of iedere Indonesiër een eigen toko heeft. En dan die allemachtig vele auto's en vooral motoren op een wegennet dat hiervoor absoluut ontoereikend is. Een land waar iedere Europeaan zich meteen miljonair waant. En geen ongelukken gezien, niet te geloven. Overal waar je komt, voel je je veilig. Hoe anders is dit in Europa. Goed onthouden wanneer we het hebben over hoe goed het toch bij ons is. Dat is dus nog maar de vraag.
Een wondermooie natuur vanwege de hoge temperaturen en de overvloedige regenval.
De vele vruchten, het visaanbod, etc. Je kunt het bijna niet bedenken, zoveel soorten.
Wat hebben we allemaal gezien, teveel om op te noemen. Ik doel dan op de tuinen van Bogor, de tempels rondom Bandung, de vele vulkanen, de miljoenensteden zoals Djakarta, Bandung met het Nederlandse fort Vredenburg. Fort is een heel groot woord wanneer je dat vergelijkt met het fort van bijv. Aubel. Veel hebben de Nederlanders er niet achtergelaten!! En dan Djokjakarta, de Puncakpas, de treinreis van een hele dag van Bandung naar Djokjakarta, de graven van de sultans van Djokjakarta en Solo, hun paleizen - zo totaal anders dan bij ons- de oude universiteitssteden Solo en Malang. In Malang gingen vroeger de gepensioneerde Nederlanders wonen vanwege het milde en droge klimaat. Maar ook de dansvoorstellingen a la Romeo en Julia op zijn Javaans en later in Bali, de heerlijke massages - had ik nog nooit gehad!!!
Uiteindelijk zijn we zo langzaam naar Bali getrokken. Heel verschillend van Java. De Hindoestaanse godsdienst met zijn vele tempels, de dagelijkse offergaven voor de goden, de manier van leven volgens strikte familietradities, een andere tijdzone, etc.
Eerst naar het toeristische Ubud met o.a het grote apenbos, een must om te beleven. En met als afsluiting van onze reis een super mooi en luxe Duits duikresort in het drogere noord-oosten van Bali waar Josette heeft gedoken en ik een proefduik gemaakt heb.
De hotels waren doorgaans meer dan uitstekend. En ik ben niet ziek geweest van het eten and what have you. Ook dat is het vermelden waard.
Enfin: een droom naar Europese maatstaven. En alles betaalbaar. Wat wil je nog meer.
En nu weer terug naar Nederland, het koude kikkerlandje en nagenieten in Valkenburg.

O ja, het zal wel weer even wennen zijn om "miljonair af" te zijn.
Math

Verstuurd vanaf mijn iPad

Geschreven door JosetteMath.vakantie