Zoals wij weten heet het water tussen Nederland en de Waddeneilanden, de Waddenzee. Spreek je over de Waddenzee dan denk je vaak in eerste instantie aan de zeehonden. Vandaag kregen we de kans om deze van dichtbij te gaan zien.
De ZK9 Antonia nodigt je uit om met hen mee te gaan varen en wadvissen. Tegelijk krijg je de gelegenheid om de zeehonden van dichtbij te zien. En het zonnetje scheen; dat maakt alles zoveel mooier.....toch?
Stipt 9.00 uur waren we in de haven van Lauwersoog. Na een hartelijk welkom van Eppo, de eigenaar en schipper, zijn vrouw Tonnie en de scheepsknecht (oeps, naam ben ik vergeten) konden we gelijk aan de koffie. Met ongeveer 16 volwassenen en 2 kinderen voeren we een kwartiertje later uit.
Tijdens de vaart vertelde Eppo vol passie over zijn hobby, het varen. Eppo werkt 40 uur in ploegendienst. In zijn vrije tijd vaart hij met de boot verschillende tochten, waaronder de tocht waaraan wij deelnamen.
Eerst richting een grote zandbank waar de zeehonden lekker in het zonnetje lagen. Het waren er veel, groot, klein, dik. Aanvankelijk lagen ze rustig te kijken, maar hoe dichter wij hun richting uitvoeren, hoe sneller ze zich verplaatsten richting het water. Wat een mooi gezicht.
Daarna werd er gevist. Twee keer werd het sleepnet naar beneden gelaten. Wat gevangen werd, werd vervolgens in een grote bak gekiept en konden we bekijken. Er zat van alles tussen, zeesterren, heremietkreeft, kleine haring, schol en veel, heel veel garnalen. Na de “les” werd alles weer in de Waddenzee gegooid.
Het was leuk en vooral heel leerzaam, moet gezegd zijn.
Ik raad het iedereen aan die hier in het hoge noorden met vakantie gaat, om die tocht eens mee te maken.

Dirk en Anke zijn na de lunch weer huiswaarts gegaan en wij hebben nog een kleine 8 km gewandeld langs het Lauwersmeer. Lekker in het zonnetje....

Geschreven door JosetteMath.vakantie