Hurghada is een uitgestrekte badplaats en de ideale bestemming voor reizigers die willen genieten van de Egyptische zon aan de kust van de Rode Zee. Ooit was Hurghada niet meer dan een klein vissersdorpje. Van Hurghada zelf hebben we niet meer gezien dan een overvloed aan nieuwe gebouwen, schreeuwerige hotels, souvenirwinkels en reisbureaus. Waar de plaats vooral bekend om is, zijn de uitstekende duiklocaties. Er zijn namelijk verschillende koraaleilanden en prachtige riffen die je dichtbij kan ontdekken. Ik heb al spijt dat we niet een paar extra dagen hebben bijgeboekt, enfin......volgende keer.
De populairste duiklocaties in de buurt van Hurghada zijn onder andere de Abu Hasjish-grot, een onderwatergrot die ooit door drugssmokkelaars werd gebruikt om hun waren te verbergen, Gota Abu Ramada, Dolphin House Reef en Careless Reef, ten noorden van het de Giftun- eilanden. Je kan de kleurrijke onderwaterwereld rond Hurghada natuurlijk ook verkennen door te snorkelen. Zover ik weet komen we op de terugweg weer in het hotel, dan gelijk maar snorkelen gaan.
Het hotel waar we de eerste nacht verbleven, was mega groot en lag pal aan de Rode Zee met natuurlijk een duikschool eraan verbonden......
Na een overweldigend diner en een goede nachtrust, ging om 4.30 uur de telefoon voor de wake-up call. Ja vroeg uit de veren, 5.15 uur vertrok het busje naar Luxor. En koud dat het was brrrr.... ik ben al zo vaak in Egypte geweest maar heb die kou nooit gevoeld. Math hoefde geen jas aan. Nee, niet nodig....dus de jas ging het koffer in. Tijdens de p.pauze stond hij te rillen, dan maar mijn jas aan, vandaar dat mooie blauwe jasje (zie foto, charmant he?)
De Nijlcruise begint in Luxor.
Inmiddels zitten we op de boot; een beetje vergane glorie, maar netjes. We hebben geluk. Onze groep bestaat uit 8 personen, makkelijk voor de gids, maar ook voor elkaar. Even (met behulp van internet) de geschiedenis induiken.
De Vallei der Koningen, de tempel van Luxor en Karnak. Allemaal beroemde namen uit de Egyptische Oudheid. Overblijfselen van Thebe, ooit de hoofdstad van Opper-Egypte. Tegenwoordig heet het Luxor, het is verreweg de beste plek om de Egyptische Oudheid te ervaren. Midden in de woestijn, met de Nijl als levensader.
Luxor is nog steeds het kloppend hart van het Oude Egypte. Hier is zo ongekend veel te zien, dat het bijna gaat duizelen. De afgelopen decennia zijn hier honderden opgravingen geweest die het verleden van de Egyptenaren meer en meer bloot legt.
Het wuivende groen van de palmbomen en bananenbomen steekt fel af tegen de kale geelrode rotsen. De tempels ter verering van de goden (en de farao’s zelf) staan aan de oostelijke oever. De doden daarentegen zijn begraven op de westelijke oever. Luxor was en is nog steeds de hoofdstad van het oude Egypte.
Geheel passend in hun levensfilosofie hebben de Egyptenaren de locaties van de diverse monumenten met een achterliggende gedachte uitgezocht. De Egyptenaren zagen de westoever van de Nijl als ‘Amenti’, oftewel het dodenrijk. De omliggende bergen zijn een ideale locatie, het ligt immers hoog in verband met het wassende water en ligt daarnaast afgelegen tegen mogelijke grafrovers. Maar ook de extreem droge grond zorgt voor een goede conservering van de mummies. De oostelijke oever is voor hen het rijk van de levenden. De zon ‘stierf’ immers in het westen om na een nachtelijke reis in het oosten te worden herboren.
De oevers van de Nijl en de achterliggende woestijn zijn bezaaid met monumenten. Overigens is dit wel een plek met een wrange bijsmaak, want door de eeuwen heen zijn veel graven en monumenten bruut leeggeroofd en zelfs vernield. Hierdoor is veel van de historie verloren gegaan. Toch heeft men nog wel wat bijzondere schatten kunnen ontdekken en beschermen. Waaronder het beroemde, en door rovers nog niet leeg gehaalde graf van Toetanchamon.
Het aantal monumenten in dit gebied is groot en divers. De reden hiervoor is dat na elke overwinning door de farao’s nieuwe, imposante tempels werden opgericht. Wat Homerus passend beschreef toen hij Thebe de ‘Honderdpoortige Stad’ noemde. Tegenwoordig is het een groot openluchtmuseum dat zijn weerga in de wereld niet kent.
Thebe was ooit het middelpunt van de Egyptische Oudheid. Maar tijdens het Oude Rijk (het begin van de Egyptische beschaving) was Thebe nog klein en onbelangrijk. Pas aan het einde van de 6e dynastie (circa 2300 – 2150 voor Christus) kreeg het de functie van provinciehoofdstad. Totdat vorst Nebhepetre Mentoehotep II aan de macht kwam. Hij verenigde Egypte in 2040 voor Christus. Hij is ook de stichter van het Middenrijk en riep Thebe tot hoofdstad uit.
De huidige stad Luxor is gebouwd op het oude Thebe. Diverse overblijfselen van de oude stad zijn bewaard gebleven, andere liggen onder de huidige stad of het zand. De naam komt van Arabieren, die net als de Romeinen en Grieken bekend waren met de vele gebouwen hier. De Arabieren noemden de stad Aloksor, wat in het Arabisch ‘stad van kastelen’ betekent.
Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat de stad zich gestaag heeft ontwikkeld. De glorietijd duurde van 1550 tot 1295 voor Christus (wat vaak als de 28e dynastie wordt aangeduid). Naar schatting zo’n miljoen mensen hebben destijds in Luxor gewoond. Dit is de tijd dat onder meer de Vallei der Koningen werd aangelegd in de rotsen bij Deir el-Bahari, net buiten de stad. Gedurende de diverse dynastieën is de functie van de hoofdstad van het rijk geregeld veranderd. Maar Thebe heeft wel al die tijd een belangrijke religieuze functie gehouden.
Daarnaast is het de stad waar veel farao’s zijn gekroond. Thebe heeft daarna nog één keer een opleving mee gemaakt. Rond de Egyptische oergod Amon is een ware cult ontstaan. Met de Tempel van Amon in Karnak in een centrale rol. Amon is later verbonden met Ra en is tegenwoordig vooral bekend als Amon-Ra. Het is slechts een van de vele verhalen die Luxor kan vertellen.
Na een uitgebreide lunch hebben we de tempels van Karnak en Luxor bezocht.
Opnieuw waren de indrukken die Karnak maakt groot. Ook al is de tempel van Karnak misschien niet meer dan een ruïne in slechte staat, toch is het nog steeds een van de meest indrukwekkende plekken in Egypte. Meer zelfs, de tempel van Karnak is de grootste historische religieuze site ter wereld. Millenia geleden werkten verschillende generaties arbeiders aan dit meesterwerk. Eigenlijk bestaat het tempelcomplex van Karnak uit drie hoofdtempels en een reeks kleinere exemplaren en bijgebouwen. De belangrijkste bezienswaardigheid is de imposante zuilengalerij van de Hypostyle-hal waar 134 gigantische zuilen in 16 rijen metershoog boven je hoofd uittorenen. De zuilen zijn versierd met hiërogliefen en complexe patronen.
De Luxortempel ligt aan de oevers van de Nijl in wat ooit de oude stad Thebe was. Deze beroemde tempel werd gesticht rond 1400 voor Christus en is een van de belangrijkste overblijfselen die dateren uit het Nieuwe Rijk. De Luxortempel was gewijd aan drie Egyptische goden: Amun, Chons en Mut. Een lange rij sfinxen verbindt deze tempel met de tempel van Amun in Karnak. Men is doende om de weg te openen in die zin dat je straks van de tempel van Karnak naar de tempel van Luxor kunt wandelen.
We hebben een light-and soundshow bezocht in Karnak. Terwijl het verhaal werd verteld, wandel je met nog geen 150 deelnemers (wat een verschil met overdag)door het complex en intussen wisselen muziek en geluid elkaar af. Soms moeilijk te verstaan, maar desalniettemin mooi. Was wel koud brrrrr...... gek hè, je associeert Egypte altijd met warmte.
Geschreven door JosetteMath.vakantie