Eindelijk weer een goede internetverbinding, dus snel de verslagen en foto’s uploaden.

Zoals ook bij onze voorgaande reizen heeft Math het laatste woord. Omdat onze reis echter uit twee delen bestaat, wil hij ook tweemaal het laatste woord en dat mag natuurlijk.

Eerst nog even dit. Tijdens de reis hebben we uitleg gekregen over de betekenis van de rode punt op het voorhoofd. Er zijn vier redenen waarom men een rode punt op het voorhoofd zet. Als welkom, als gelukwens sec, als gelukwens bij een afscheid en als teken van gehuwd zijn.

Rajasthan is ook het land van de Asceten. Als je leeft als een asceet, leef je een zuinig leven. Je hebt geen bezit, bent telkens op reis en leeft van giften. In tegenstelling tot monniken die Boeddha vereren, doen Asceten dit niet een of twee jaar, maar een leven lang. Asceten zoeken naar de zin van het leven. Ze zijn herkenbaar aan een “U” (aanhanger van Wisna) op hun voorhoofd.
Sri vertelt dat hij als 6-jarige een verhaal over iemand die uit zijn lichaam is getreden heeft meegemaakt. Degene die dat deed, deed dit tijdens een meditatie en stierf.

Voor de Indiër zijn er drie belangrijke gebeurtenissen in zijn leven; de geboorte, het huwelijk en het overlijden.

Alle hindoes worden verbrand muv asceten, kleine kinderen, zwangere vrouwen en iemand die lepra heeft gehad. Als die sterven worden ze begraven. Moslims worden ook begraven.

Wanneer iemand overlijdt geven ze hem/haar een slokje water uit de Ganges. Iedereen heeft dit in huis. Dan wordt het lichaam gewassen en op een ladder gelegd en naar de brandstapel gebracht. Het is de oudste zoon van het gezin die de brandstapel mag aansteken. Hoe ouder iemand is geworden, hoe groter de ceremonie.

In deze streek worden de mensen in de buurt van de laatste woonplaats gecremeerd. Op de derde dag wordt een deel van de as naar de Ganges gebracht (zo’n 1000 km verderop) in Varanasi. Dagelijks bezoeken ca 15.000 mensen Varanasi om naar de ceremonies te kijken. Helaas lag deze stad buiten onze reisroute. Op de terugreis bezoekt men het Meer van Pushkar om te baden. Op dag 12 na de crematie wordt het hele dorp getrakteerd op eten of je nu arm of rijk bent. Het is een eer om mensen uit te nodigen.

Naamlozen worden naar een staatscrematorium gebracht. Hun as wordt uitgestrooid.

De leeuw staat voor kapitaal. De leeuwenkop staat op het geld en de vlag. Het beeld, waarvan het origineel in Varanasi te vinden is, heeft vier leeuwen.

En dan het hakenkruis. In tegenstelling tot bij ons (de afbeelding associeer ik toch met iets anders) wordt hier gebruikt als geluksteken.

Ook de God Swastika brengt geluk.
Voor het universum wordt het teken gebruikt zoals rechtsboven op de foto
De bovenste punt stelt God voor. Bij het mediteren zegt met oooooommmmmm.

Oeps, toch nog meer opgeschreven dan ik dacht. Sri, die eigenlijk Singh genoemd wordt ( ik kwam daar pas onlangs achter ha ha; hij luisterde wel als ik Sri riep) is een supergoede gids. Spreekt vloeiend Duits en geeft veel uitleg. Een wandelende reisgids.

En ja, nu mag Math......

Met toch wel gespannen verwachtingen ben ik, Math, afgereisd naar India met in mijn achterhoofd de reis naar Bombay zo een 25 jaar geleden. Grote armoe toen en heel veel mensen.

Hoe anders is Delhi. Grote brede en rechte straten, een metro, heel veel groen, zelfs een golfbaan midden in de stad, geen verkeersopstoppingen en geen bedelaars. Wel heel veel verkeer, vooral Japanse auto’s . Suzuki’s zijn het meest gezien.

Op het platteland zijn er prima wegen en spoorwegen en heeft bijna iedereen een kleine business. Kortom een land in snelle ontwikkeling. Een minpunt is de grote troep die je overal aantreft. Inmiddels wordt in de steden en dorpen het huisvuil regelmatig opgehaald. Maar toch.....

De uurlonen zijn laag. Overal wordt er gebouwd en gewerkt. Dus verandert het land in rap tempo.
Ik heb respect voor de boeren, soms werkend met tractor. Het is er bloedheet met temperaturen oplopend tot 45 graden plus. Op sommige plekken wordt er drie keer per jaar geoogst, op andere plekken maar een keer.

Omdat er zoveel verschillende talen worden gesproken, vormt het Engels de verbindende taal.

Wat ook opvalt zijn de verschillen tussen rijk en arm. Deze zijn gigantisch. Hoewel het kastensysteem officieel is afgeschaft, tiert het nog welig. De 20% armste mensen krijgen, zoals eerder in een van de verslagen genoemd, toch de nodige kansen, getuige de huidige (en ook toekomstige) president van het land. Deze is immers een kasteloze. De democratie werkt heel goed.

Tot slot, de spanningen tussen Hindoes en moslims zijn erg groot en er hoeft niet veel te gebeuren en de moslims worden het land uitgegooid.

We hebben wondermooie gebouwen bezocht, fantastisch. Heel veel cultuur.
De mensen zijn heel vriendelijk en er wordt niet gestolen in Rajasthan; je voelt je er veilig.

Kortom een fantastische reis. Ik ben benieuwd wat komende dagen gaan brengen.

Geschreven door JosetteMath.vakantie