9 feb

Vandaag vroeg uit de veren, 6.00 uur om precies te zijn. Koffie of thee en dan om 6.45 weer met de boot richting mangrove om getuige te zijn van het wakker worden van de vogels. Veel gezien. Justin onze gids heeft vogelgeluiden op zijn telefoon. Zodra er een vogeltje dichtbij zit, zet hij het geluid aan en meteen wordt er gereageerd. Die twee dwergpapegaaitjes bij mij thuis doen dat ook.
Ook nu weer zijn er stropers. Hun bootje voer langs ons, iemand met geweer voorop en zeker 10 aalscholvers in de boot 😡

Na terugkomst het ontbijt en gelijk de planning voor de rest van de dag. We waren “vrij” tot 14.30 uur.
Lekker relaxen. Tijdens de lunch kwam een enorme groep flamingo’s voorbij vliegen. Wat een prachtig gezicht. Dat ze vlogen, want dat zie je niet zo vaak, kwam door drie Friese studenten die opnames maakten in opdracht van Akira. De drie, Jur, Thomas en Thomas, studeren technische bedrijfskunde en kunnen door het volgen van een minor 30 studiepunten vergaren. Je kunt een minor gebruiken om je kennis te verdiepen binnen je vakgebied of juist je kennis verbreden bij een andere opleiding. Voor dit laatste hebben zij gekozen. Iets totaal anders dan hun studie. Ze zijn vijf maanden in Suriname en werken aan het maken van promotie- en reclamemateriaal, vandaar dat filmen.
Door hun aanwezigheid, iets te dichtbij, vlogen de dieren voor Akira door wat voor hun opnames natuurlijk perfect was.

Ik had me na de lunch in een hangmat geïnstalleerd. Jur en een van de Thomas-boys ook. Ik lag heerlijk te schommelen in de wind en ben in slaap gevallen om vervolgens wakker te schrikken van mijn eigen gesnurk. Nou zeg, moet mij weer gebeuren. Die twee hadden de grootste lol. Nee, ik hoefde me niet te schamen het was maar een bescheiden snurkje.

Om 14.30 uur tijd voor een modderbad. En geen modderbad in een of ander wellness maar hier in het meer. Als je je uit de boot laat zakken sta je tot je knieën in de modder (laatste keer dat mij dat gebeurd is, is tijdens het wadlopen van Holwerd naar Ameland in 2020, maar dat terzijde).
“Steek je handen flink diep in de modder en smeer je lichaam maar vol” zei Justin. Dan alles laten opdrogen. Vervolgens ga je in het water liggen drijven en probeer je je een beetje schoon te spoelen. Ja, we hebben de instructies van Justin netjes opgevolgd. Was best geinig. Het schijnt goed voor je huid te zijn en zou verjongend werken….. als dat toch eens waar was, dan kom ik terug ha ha ha. Onderweg heel veel flamingo’s gezien. Ik had mijn fototoestel helaas niet bij me.

Tussen de snack en het diner zijn we weer gaan vogelen. Ja, je leest het goed. Vogelen is een normaal Nederlands woord voor het bekijken, op naam brengen en tellen van vogels, het inventariseren van de vogels in gebieden en het doen van onderzoek. Voor de Belg (en bij ons ook wel)heeft vogelen een totaal andere betekenis, namelijk het hebben van geslachtsgemeenschap.
Deze trip viel in het begin een beetje tegen, te verwend al met wat ik al gezien heb. Toch weer mooi afgesloten bij de plek waar ze allemaal samenkomen om te gaan slapen.
Van heinde en ver komen ze in grote getalen en wat een leven maken ze, het is een kabaal van jewelste. Ze hebben elkaar vast veel te vertellen.

Na het avondeten stond kaaiman spotten op het programma. Klokslag 21.00 uur voeren we, Brenda, Nico, Jur, dubbel Thomas en ik samen met twee gidsen weg. Toch een vreemde gewaarwording zo in het donker. Je hoorde vooral het kwaken van de kikkers.
Kaaimannen zijn, als ze er zijn, snel te vinden. Hun ogen zijn net rode lichtgevende knikkers die je als je er met een lamp op schijnt snel ziet. Er zaten er best veel. Komt de boot echter te dichtbij dan verdwijnen ze vliegensvlug. Toch heb ik er vier gezien, een stak de vaargeul over, een dook onder naast de boot, weer een lag vlak naast de boot maar dook weg toen hij ons zag en weer een ander zat tussen het struikgewas en kon je nog net zijn bek zien alvorens ook hij verdween. Het waren kleintjes, ca 50 cm lang. Er lag er ook een langs de kant, maar die heb ikzelf niet gezien, die sprong niet het water in maar verdween tussen de wortels van de mangrove. Justin ging op blote voeten op zoek naar hem, maar vond hem niet. Dat zou ik nu echt niet durven. Wat we ook zagen waren 2 leguanen (de gids noemt ze "boomkip") die door hun schutkleur goed verdekt zaten. De foto van de leguaan heb ik van Thomas. De filmpjes van de kaaimannen kan ik helaas niet op deze site plaatsen.

De avond met de Friese boys én een Parbo-biertje afgesloten. En ja hoor, daar is dat toeval alweer. Toen Jur hoorde van mijn plan om met Lieve de Balkan kunstroute te gaan fietsen, reageerde hij met de woorden: “ Wat gaaf, die heb ik van de zomer met de auto gereden. Prachtige tocht” ……. 😀
Of ik morgenvroeg nog eens ga vogelen, hangt ervan af of er flamingo’s zijn.
Tegen 12.30 uur komt er een eind aan het Bigi-pan avontuur; dan vertrekt namelijk de boot. Ik ga terug naar Paramaribo.

Geschreven door JosetteMath.vakantie