In Australië worden grote dingen gezien als een uniek Australisch fenomeen, hoewel ze tegelijkertijd ontstonden met de zogenaamde Roadside Giants (glasvezelsculpturen van dingen) van de Verenigde Staten. Deze sculpturen zijn bekende oriëntatiepunten geworden, verspreid over het hele land. Zo staan in Cairns the big Captain Cook en the Big Marlin en in de buurt van Brisbane the big Pineapple en the big Macademia. Overal heb ik ze gezien en gefotografeerd. Er zijn grote dingen in elke staat en sommige territoria in het vasteland van Australië.

Oorspronkelijk werden veel van deze grote dingen opgevat als toeristenattracties die strategisch langs de belangrijkste wegen werden geplaatst, waardoor reizigers werden verleid om te stoppen en de omliggende gebieden te verkennen. Ze dienden als opvallende attracties, vestigden de aandacht op lokale bedrijven en promootten het toerisme in de regio. In de loop van de tijd zijn deze structuren verder geëvolueerd dan hun oorspronkelijke doel en hebben ze een speciale plaats verworven in de Australische cultuur.

De grote dingen hebben veel aandacht gekregen van de lokale bevolking en bezoekers en zijn een soort cultfenomeen geworden. Reizen om deze structuren te bezoeken en te fotograferen is een populaire activiteit geworden.

Veel van de grote dingen zijn erkend als werken van volkskunst. Hun grillige en vaak overdreven ontwerpen weerspiegelen de creativiteit en vindingrijkheid van hun makers. Verschillende grote dingen zijn op de erfgoedlijst geplaatst, waardoor het behoud ervan wordt gewaarborgd en bijdragen aan het culturele erfgoed van het land. Deze vermelde structuren dienen als herinnering aan het unieke karakter en de geschiedenis van de regio's waarin ze zich bevinden.

De enige die ik vandaag heb kunnen fotograferen is the Big Mango, even buiten Bowen. Een plantage of fabriek, samenhangend met deze „big one“ was er echter niet. Wat we wel konden kopen was een sorbet gemaakt van puur mangofruit. Echt lekker.
Ben benieuwd of ik nog big things tegen kom.

Terwijl ik mijn sorbet aan het verorberen was, even een blik in mijn e-mail. Ik was teleurgesteld. Mijn zeiltocht werd geannuleerd omdat er iets met de versnellingsbak niet deugde en de boot daardoor uit het water werd gehaald. Jammer, maar is niet anders.

Op dit moment zijn we in Airlie Beach. Airlie Beach is bekend vanwege het feit dat het het hart van het Great Barrierreef is. Airlie Beach en de vlakbijgelegen Whitsundays (eilandengroep) beschikken over een tropisch klimaat en levensstijl.
De Whitsundayeilanden zijn zo genoemd door James Cook in 1770, omdat hij dacht dat het op het moment dat hij er langs voer de christelijke feestdag “Whitsunday" (Pinksteren) was. Tegenwoordig is algemeen bekend dat hij op een andere datum langs de eilanden voer. Het gebied rondom de eilanden is een waar paradijs voor zeilers.
Airlie Beach is een belangrijke toeristenbestemming. Samen met het nabijgelegen Shute Harbour vormt het een opstappunt voor vaarten naar zowel de Whitsundayeilanden als het Groot Barrièrerif.
Vandaar ook mijn (inmiddels geannuleerde)boeking

Omdat de camping even buiten het stadje ligt, hebben we de bus genomen. We wilden gelijk maar kijken of er een alternatief is voor de komende dagen. Wat schets mijn verbazing. Meteen aan de bushalte lag een klein reisbureautje. We werden super geholpen.

Ik heb niet zoveel foto’s vandaag. Op een van de foto’s zie je de bekende kookaburra, de zogenoemde lachtvogel. Hij zat op nog geen 5 meter achter de camper en bewoog aanvankelijk niet. Huub dacht dat het een pluche dier was, totdat hij zijn hoofd onze kant opdraaide.

Morgen gaan we met de Thundercat varen waarbij we Whitehaven Beach bezoeken en de gelegenheid krijgen om te snorkelen.
Zondag heb ik een duikdagtrip geboekt; je ziet ..genoeg te doen.

Morgen worden we hier om 8.00 uur opgehaald.

Geschreven door JosetteMath.vakantie