Onze tweede dag in Sevilla, eerste kerstdag, valt letterlijk en figuurlijk in het water. Het heeft de hele dag geregend. Voor Sevilla zeer uitzonderlijk. De eerste keer in 70 jaar dat sprake is van een natte kerst. Gelukkig, want het was overal kurkdroog.
Maar goed dat Toine ervoor gezorgd heeft dat we onze tripjes vandaag voor het overgrote deel per bus hebben kunnen maken.
Een rondrit door de stad met tussenstops bij de Macarena basiliek, Casa de Pilatos en de Plaza de España en gedurende de rit met een blik op de Torre del Oro, de Plaza de Torros, Parc Marie Louise en een deel van de gebouwen van de wereldexpositie in 1992 en de Ibero-Amerikaanse expositie van 1929.

Voor de wereldexpositie in 1992 werden drie moderne bruggen gebouwd waarvan twee spectaculair zijn: de 'V Centenario' ten zuiden van de stad van zo´n 45 meter hoog en 'El Puente del Alamillo'. De laatste diende overigens als inspiratiebron voor de Erasmusbrug in Rotterdam.

Onze eerste stop was bij de Macarena basiliek. De Macarena basiliek (In het Spaans 'Basílica de la Macarena') is een neobarok kerkgebouw uit 1949 ter ere van de maagd 'Virgen de la Esperanza Macarena'. Het beeld van de maagd staat, omgeven door relikwieën, boven het grote altaar van de basiliek. Het Madonna-beeld is één van de bekendste processiefiguren van de stad Sevilla door zijn schoonheid en de decoratie van weelderige gewaden, een gouden kroon en diamenten tranen. De basiliek straalt de nodige kitsch uit met al zijn 'iets over de top pracht en praal'.

Vervolgens een van de meest gefotografeerde plekken van de stad, het Plaza de España. Het halfronde plein met daaromheen prachtige gebouwen en versierd met kleurrijke bankjes, karakteristieke bruggetjes en sjieke lantaarnpalen.
Het plein werd in 1929 aangelegd vanwege de Ibero-Amerikaanse tentoonstelling. Plaza de España is 170 meter breed en staat voor het land Spanje en de connectie met de voormalige Amerikaanse kolonies. Op de voorgrond van de Andalusische gebouwen staan de verschillende Spaanse provincies afgebeeld op de kleurrijke bankjes. De bankjes zijn met de azulejos, typische Spaans-Portugese tegeltjes, en fresco’s versierd. De naam van de regio staat erop, de ligging en het wapenschild. De vier bruggetjes op het plein staan voor de vier katholieke Spaanse Koninkrijken en het plein is gebouwd in de richting van de Guadalquivir rivier die op zijn plaats weer staat voor de handel met Amerika. Vanuit deze rivier werden de schatten Spanje binnen gehaald waar de Torre del Oro, die andere bezienswaardigheid, een belangrijke rol bij speelde. Het plein is rond gemaakt om op deze manier te laten zien dat Spanje de ex-kolonies omarmt.
Ondanks de regen toch mooie foto’s kunnen maken.

Vanaf het huis van Pilatos (Casa de Pilatos) zijn we te voet verder gegaan.
Het huis van Pilatus stamt oorspronkelijk uit de 15e eeuw. Toen was Pontius Pilatus allang niet meer onder ons. Maar Pedro Enríquez de Quiñones wel, en hij liet dit paleis bouwen. Zijn zoon Fadrique Enríquez de Rivera, die in 1519 op bedevaart naar Jeruzalem ging, is verantwoordelijk voor de naam. De volksoverlevering vertelt dat Fadrique na thuiskomst in Sevilla een kruisweg maakte vanaf zijn paleis naar het monument Cruz del Campo, dat nog steeds in de wijk Barrio de Nervión staat. De afstand hiervan zou precies even lang zijn als de via crucis tussen het huis van de prefect Pontius Pilatus en de berg Golgotha. De lijdensweg van Jezus speelt vandaag de dag nog steeds een zeer belangrijke rol in Sevilla tijdens Pasen.

In de 16e eeuw werd Casa de Pilatos in een geheel nieuw jasje gestoken, maar de originele indeling bleef hetzelfde. Vanaf dat moment nam het in status toe. Er werden vele azulejos ontworpen die in dit paleis geplaatst werden en in het binnenhof kwamen veel standbeelden te staan. Het gaat hier om bustes uit het oude Rome en er kwam zelfs een Oud-Grieks beeld uit de 5e eeuw voor Christus. Ook de tuinen van Casa de Pilatos zijn zeer mooi.

Tot op heden is het huis in het bezit van een van de grootste adellijke families van Spanje, la Casa Ducal de Medinaceli. De laatste erfgenaam, Marco Hohenlohe-Langenburg y Medina, Duque XIX de Medinaceli, woont nog steeds boven in het paleis waarvan hij na het overlijden van zijn oma in 2013 eigenaar is.

Na een kop koffie, net op tijd want de regen viel weer met bakken uit de lucht, nam Toine ons mee door de Joodse wijk. Een doolhof van steegjes, soms zelf zo smal, dat je je paraplu moest dicht klappen.
Toine wees ons op het symbool no8do op een straatsteen. Dit is het
symbool van de Gemeente Sevilla. Je komt het op vele plekken tegen, op gevels van gebouwen, vlaggen en op de stoep. In feite staat er NO8DO, de 8 in het midden is een knot wol (in het Spaans madeja) en dus staat er 'NO MADEJA DO', dat wil zeggen; no me ha dejado. De betekenis is: 'zij/hij heeft me niet verlaten', maar het is niet geheel duidelijk waar deze tekst oorspronkelijk vandaan komt.

Voor de “onmogelijke opdrachten” moet je bij St. Pancratius zijn. Geef geld en een takje peterselie en het komt goed.

Uiteindelijk stonden we weer voor de kathedraal en konden we onze eigen gang gaan. Lunchen bij Giralda. Giralda is een tapasbar met een rijke geschiedenis, die zijn deuren opende in 1923 onder de naam Bar Español. In 1934 werd de zaak hernoemd naar het belangrijkste monument van de stad.
Corona heeft ook iets positiefs gebracht. Tijdens de lockdown werd Giralda verbouwd/opgeknapt.
Men deed toen een grote ontdekking. Onderstaande tekst stond op 18 februari van dit jaar in het AD.

“In de vloeren en in het plafond van een tapasbar in Sevilla zijn de overblijfselen ontdekt van een eeuwenoud islamitisch badhuis. Dat gebeurde tijdens een complete renovatie van het pand, schrijven diverse Spaanse media. Het gaat volgens archeologen om de belangrijkste Arabische baden uit de 12de eeuw, een ongekende schat. Bar Giralda, waar de schat is ontdekt, ligt in het hart van Sevilla, op slechts een paar meter afstand van de rooms-katholieke kathedraal. Het gaat om een van de populairste horecagelegenheden van de Zuid-Spaanse stad.

Bar Giralda, waar de schat is ontdekt, ligt in het hart van Sevilla, op slechts een paar meter afstand van de rooms-katholieke kathedraal. Het gaat om een van de populairste horecagelegenheden van de Zuid-Spaanse stad, die vanwege deze vondst waarschijnlijk zal uitgroeien tot een toeristische attractie van formaat.
De goed bewaard gebleven muurschilderingen werden afgelopen zomer tijdens werkzaamheden ontdekt, maar konden nu pas op waarde worden geschat, zegt Álvaro Jiménez, de verantwoordelijke archeoloog. ,,De baden waren van boven tot onder geverfd, met een hoogwaardige geometrische versiering”, vertelt hij tegen El Pais, de grootste krant van Spanje. De tekeningen op de muren zijn volgens hem gemaakt van almagra, een dieprode stof uit Andalusië, op fragmenten van een witte achtergrond.
Het gaat volgens Jiménez om de enige islamitische badkamer die in deze staat bewaard is gebleven”

We hebben er heerlijk geluncht.

Inmiddels ben ik weer in het hotel. Alvast beetje inpakken. Morgen gaan we via Cordoba naar Granada, maar eerst ons kerstdiner vanavond.

Geschreven door JosetteMath.vakantie