De hoofdstad van Bretagne is Rennes. Andere belangrijke steden zijn Nantes (formeel buiten de région), Brest, Vannes, Quimper en Saint-Malo. De oorspronkelijke naam van Bretagne luidde Armorica. In Bretagne zijn nog talrijke sporen te vinden van de Keltische cultuur. Ook tref je er nog vele prehistorische megalieten, o.a. in het zuiden bij Carnac. Een minderheid van de bevolking van Bretagne spreekt Bretons, een Keltische taal die vanuit de Britse eilanden is overgestoken naar het vasteland.
Met 2700 km kust is de variatie enorm. De ruige kusten van de Finistère, de lange zandstranden in de Morbihan en de Roze Granietkust bij Perros-Guirec; ze zijn allemaal de moeite waard om te bekijken, zo lees ik.

We zijn vandaag niet ver gereden. Nog geen 75 km naar een kleine camping (La Fontaine)aan de rand van St. Malo zodat we drie dagen op een plek kunnen blijven en toch veel kunnen zien met de fiets of het openbaar vervoer.
Na alweer een wasje te hebben gedraaid, zijn we met de fiets naar Cancale (7 km) gereden.
Cancale staat bekend om haar heerlijke oesters. De Romeinen aten er al oesters en vanuit dit havenstadje werden ook de oesters geleverd aan het Franse hof.

Voor de Saint Méenkerk staat de Fontaine Les laveuses d'huîtres. Dit levensgroot bronzen standbeeld is een ode aan de oesterkwekers en de dames die deze lekkernij aan de man brengen. Twee oesterwassers aan het werk. De dames dragen de Oekraïense kleuren.

Het is een drukte van jewelste. Cancale lijkt wel Valkenburg. Overal kun je oesters proeven/eten voor een prikkie. Op het moment dat wij er waren begon het langzaam vloed te worden. Vroeger werd de oester met een schrobnet gevangen, tegenwoordig worden ze gekweekt. Bij een van de kraampjes langs de kade heb ik oesters gekocht. Spotgoedkoop € 6,40 voor een dozijn. Natuurlijk geen mesje om ze te openen bij me, dus dat erbij gekocht. Math hoefde ze niet, alles voor mij… yammi. Ik heb ervan genoten.

Bij een bakker in Cancale Kouign-amann gekocht. Dit is een zoete Bretonse cake, gemaakt met gelamineerd deeg.

De naam kouign amann stamt af van de Bretonse woorden voor cake (kouign) en boter (amann). Het gebak bestaat uit brooddeeg dat als bladerdeeg wordt getoerd (uitrollen en samenvouwen), met heel veel boter en suiker. Dat laatste is wat dit gerecht ook zo heerlijk maakt. Tijdens het bakken karamelliseert de suiker en zorgt de boter voor mooie lagen en de lekkere smaak van het broodje. Het resultaat: knapperig en gekarameliseerd van buiten en zacht en boterig van binnen… Niet het meeste gezonde, maar wel heel erg lekker!
We bewaren maar stukje voor morgen.

Geschreven door JosetteMath.vakantie