Vandaag een soort “klusjes dag”. Was draaien en boodschappen doen. Het toeval wil dat de “sardientjesfabriek” hier in Quiberon open was. Open voor een rondleiding en natuurlijk de verkoop. Quiberon is bekend om zijn sardientjes in blik. Dit is eens wat anders dan vergezichten, oude dorpskernen en het strand en/of kliffen.

De Conserverie la belle-iloise, opgericht in 1932 door Georges Hilliet in de buurt van de vissershaven van Quiberon, tegenover Belle-île-en-Mer, produceert en distribueert al 90 jaar vis in blik .

Van generatie op generatie doorgegeven, is de Conserverie la belle-iloise een familiebedrijf gebleven dat zich heeft ontwikkeld terwijl het trouw is gebleven aan zijn grondwaarden: die van mensen uit een plaats, de vissershaven van Quiberon en zijn universum, de zee.

Vandaag staat Caroline Hilliet Le Branchu, kleindochter van de oprichter, aan het roer van het familiebedrijf dat afhankelijk van het seizoen tussen de 350 en 600 medewerkers telt. 
Het bedrijf zet de koers en de geest van zijn voorouders voort, terwijl het innovatie en creatie ontwikkelt, aldus de uitleg van onze gids.
Sinds de oprichting in 1932 is de productie en distributie van producten van onberispelijke kwaliteit het DNA van de Conserverie la belle-iloise. 

Tussen traditie en innovatie behoudt het familiebedrijf zijn knowhow van weleer om zijn gastronomische ingeblikte vis (voornamelijk sardines, makreel en tonijn) te vervaardigen.
La Conserverie gebruikt grondstoffen van topkwaliteit en worden sardientjes, makreelfilets en natuurlijke tonijn uitsluitend met verse vis verwerkt; een garantie voor kwaliteit!

Elke ochtend beslist de Conserverie over de productie van de dag volgens de kenmerken van de sardientjes (grootte, vetgehalte)… Dan is het een race tegen de klok om de smaak te behouden! Er wordt immers alleen verse vis gebruikt/verwerkt.

Veel fabricagestappen zijn handmatig. Vanaf een ruimte boven de verwerkingseenheid konden we een en ander volgen. De fabricagestappen worden nog steeds uitgevoerd volgens de oude tradities. Niet uit liefde voor het verleden, maar omdat de Conserverie niets beters heeft gevonden dan de hand van de mens om het fragiele vlees van zijn vissen te bewaren. 

De sardientjes worden zorgvuldig met de hand onthoofd en gestript, voordat ze op roosters worden gerangschikt en met een zachte straal worden schoongemaakt.

De teams die wij bezig zagen selecteren de sardines één voor één op de roosters, snijden de nek en de staart door en leggen ze kop aan staart in de blikjes. De meest ervaren medewerkers verwijderen het centrale bot voor het bereik van sardientjes zonder been.

De sardientjes worden verpakt met verschillende smaken. Teveel om op te noemen. We hebben allebei met verwondering geluisterd. Hoe is het mogelijk dat er bijna 10 stappen in hele proces nodig zijn om dat blikje te vullen en dan kost dat in de winkel (ondanks het vele handwerk) maar een prikkie. De volgende keer dat we een blikje open maken zullen we hier nog eens aan terugdenken.

Na het sardientjes-seizoen (loopt tot september/oktober) wordt overgeschakeld op makreel en tonijn.

In de namiddag hebben we het schiereiland Quiberon verkend. Het schiereiland is met haar dertig kilometer lange kust een zeer bekende toeristische trekpleister. Quiberon biedt een enorme variëteit aan landschappen. Hier vind je op een kleine oppervlakte rustige stranden, spectaculaire kliffen, groene gebieden en kleurrijke dorpjes. Op de weg die langs de ruige kust (de côte sauvage) loopt, zijn bovendien veel megalithische plekken te zien. Ook hier weer loopt de GR34.
We hebben een prachtige fietstocht gemaakt met uitzicht op zee, stranden en kliffen.

Als afsluiter van de dag zijn we weer lekker gaan eten en ja, oesters en sardientjes. Een feestmaal met uitzicht op strand en zee; morgen kook ik weer zelf.

Morgen maken we ook een start richting thuis. We hebben nog een week en willen op ons “elfendertigste” (zoals mijn moeder zou zeggen) naar huis gaan.
Onze volgende stop is Rennes.

Geschreven door JosetteMath.vakantie