Trots als een pauw stapte Mats gisteren uit de auto; hij had zwemdiploma C gehaald. Dat was ook de reden dat ze niet eerder konden komen.
Geen nood wij hadden ons dagje Dokkum kunnen inhalen en vanaf nu was het gas geven. Ha ha, die twee houden je wel bezig. Zeven en vijf zijn ze en vol met verhalen maar nog meer met vragen. Omdat het ook hier vakantie is, hadden we vooraf een soort planning gemaakt voor deze week en al tevoren onze kaartjes geboekt. Dag een bij opa kan beginnen.
Als je op nog geen 25 km van Pieterburen verblijft, moet je natuurlijk naar de Zeehondencrèche. Tot eind vorige week wisten we niet beter dan dat we op het afgesproken tijdstip zouden moeten gaan. Vrijdag hoorden we dat het tijdslot was opgeheven. Het was er lekker druk. Zowel oud als jong kan hier nog een hoop leren. Voor de kinderen was er een speurtocht.

Bij een bezoek aan het Zeehondencentrum in Pieterburen kun je van dichtbij zeehonden bekijken en meer leren over de verzorging van zeehonden. Een zeehond doorloopt in de opvang 3 fases en wordt daarna weer vrijgelaten. In de winter worden er vaak gewone zeehonden met longworm of pups van de grijze zeehond opgevangen. In de zomer zijn dit vaak pups van de gewone zeehond. Deze soorten liggen echter nooit bij elkaar.

De zeehonden die in fase 1 liggen, zijn kort geleden binnen gekomen. In deze kleine ruimtes kunnen ze aansterken. Vier keer per dag komt er een verzorger om de dieren eten te geven en te verzorgen.
Er gelden in deze ruimtes strenge regels om te zorgen dat ziektes niet kunnen worden overgebracht. De verzorgers dragen speciale kleding. Als ze een ruimte verlaten doen ze die allemaal weer uit. Iedere ruimte heeft zijn eigen set overalls en laarzen.

Sommige zeehonden zijn te zwak en moeten al hun energie bewaren om te herstellen. Langzaamaan laten de verzorgers de dieren wennen door ze, onder begeleiding, eerst korte tijd te laten zwemmen en daarna steeds een beetje langer. Zeehonden kunnen langere tijd op het droge blijven, in tegenstelling tot bijvoorbeeld dolfijnen, die altijd nat gehouden moeten worden.
De eerste week krijgen de dieren vispap. Dit wordt daarna langzaam afgebouwd om ze te laten wennen aan vast voedsel. De verzorgers proberen de zeehonden dan te laten wennen aan haring.
Over het algemeen mogen de dieren naar een fase2-bad als ze geen vispap meer nodig hebben en al haring eten. Ook moeten ze weer zo ver zijn aangesterkt dat ze goed zelf kunnen zwemmen. Als de dieren medicatie krijgen, moet dit ook al iets afgebouwd zijn voordat ze doorschuiven naar fase 2.
De bassins in fase 2 zijn niet erg groot, zo kunnen verzorgers de zeehonden nog hanteren als dat nodig is.
Afhankelijk van welke patiënten hier liggen wordt hier twee tot vier keer per dag gevoerd. De dieren in dit bassin eten allemaal haring. Sommige zeehonden eten zelf, daarom liggen er ook altijd wat vissen op de bodem. Sommigen hebben dwangvoeding nodig omdat ze nog niet goed zelf eten. 

Gezonde zeehonden houden hun lijf warm door hun dikke speklaag. De zeehonden in fase 2 zijn soms nog niet voldoende aangesterkt om hun lichaam warm te houden. Ze kunnen dan onder rode warmtelampen gaan liggen.

Het ziet er vriendelijk uit wanneer je een zeehond ziet zwaaien. maar dat is het niet! Als zeehonden met hun voorflap zwaaien geven ze aan dat je afstand moet nemen.

Als ze zelfstandig kunnen eten en geen medicatie meer nodig hebben mogen ze naar fase 3. Hier sterken ze nog verder aan en worden als het ware klaargestoomd om weer te worden vrijgelaten. Leuke en leerzame ochtend. De kinderen en ook wij vonden het leuk.

De middag hebben we geknutseld en in de speeltuin doorgebracht.

Geschreven door JosetteMath.vakantie