Vandaag stond een rondleiding in the City Hall op het programma.
Het stadhuis (City Hall)van Brisbane is een van de belangrijkste erfgoed- en culturele iconen van Queensland.
Alle grote steden hebben een Townhall, maar Brisbane heeft een City Hall.

Het gebouw is gebouwd op een moerasgrond. Daarvoor was het heien van zware palen noodzakelijk. Bij de aanvang van de bouw was er een watertekort. Voor het mengen van de specie voor de betonnen heipalen zag men zich genoodzaakt om rivierwater te gebruiken in plaats van drinkwater. In rivierwater zit echter meer zout dan in het drinkwater wat weer tot gevolg had dat de palen uiteen vielen voordat ze volledig uitgehard waren.
De bouw heeft 10 jaar geduurd en kostte (is toch overal hetzelfde) beduidend meer dan begroot was. Men heeft moeten besparen. De aanvankelijke verfraaiingen aan de buitenkant werden dan ook weggelaten of vervangen door eenvoudigere kunstwerken.

Even terug in de geschiedenis.
In 1909 ontwierpen architecten een nieuw stadhuis, maar het contract werd beëindigd toen eigenaren van onroerend goed in Brisbane weigerden de 180.000 pond goed te keuren om het te bouwen.
De eerste steen werd in 1917 gelegd door de toenmalige gouverneur, Sir Hamilton Gould-Adams, voordat er zelfs maar een nieuw ontwerp was getekend.

In 1917 werden de architecten Hall en Prentice in dienst genomen om ontwerpen voor de kantoren van de Raad en een openbare zaal in te dienen. Hun ontwerp, ingediend in november 1919, werd geschat op 480.000 pond. Het ontwerp werd geaccepteerd en de toenmalige prins van Wales legde in juli 1920 een tweede eerste steen.

Het bouwen van het stadhuis was een belangrijke onderneming in de jaren 1920. Het duurde 10 jaar om te bouwen voor een prijs van ongeveer 980.000 pond.

Ontworpen door architectenbureau, Hall en Prentice, heeft het stadhuis een grote ronde hal en gangen omringd door kantoren en locaties. De hoofdingang van King George Square wordt benadrukt door imposante Korinthische zuilen die bijna 14 meter hoog zijn. Het gebouw heeft een klokkentoren die 92 meter boven de grond uitsteekt. Een van de belangrijkste kenmerken van het gebouw is de grote marmeren trap.

Het Main Auditorium is de grootste ruimte van het stadhuis. De koperen koepel boven de kamer is de grootste in Australië, met een diameter van 31 meter. De koepel wordt ondersteund op een bakstenen voet waardoor het interieur van het hoofdauditorium niet kan worden belemmerd door kolommen.
Helaas was het auditorium niet te bezichtigen in verband met werkzaamheden.

Er werden, zo is te zien in de enorme hal, drie soorten marmer gebruikt in de interieurafwerking van het stadhuis. Het witte marmer kwam uit Italië, het zwarte marmer uit België en het bruine marmer kwam uit Orange in New South Wales. De mozaïekvloer is met de hand gelegd. Prachtig.

30 jaar lang was het stadhuis het hoogste gebouw in Brisbane. Het klokkenspel van de klok was zo ver weg te horen als Wynnum en de klokkentoren was te lezen door een verrekijker van Camp Hill. Camp Hill, een buitenwijk van Brisbane, is de plek waren twee neven (Peter en Arie)van Huub wonen.

Het stadhuis sloot zijn deuren in januari 2010 voor restauratie en reparatie en werd op 6 april 2013 opnieuw geopend voor het publiek.

Het gebouw staat nu genoteerd aan de National Trust en is opgenomen in het National Estate. Het is ook opgenomen in de Queensland Heritage Act van 1992.

Na de rondleiding met de CityCat richting het restaurant voor de lunch. Op een van de foto’s zie je een enorm hoog gebouw dat de bijnaam draagt „Big Willy“ omdat het op een enorme penis lijkt.

Onze laatste avond met de familie hier, zijn we met een deel van hen nog gaan eten. Tevens de kinderen van Netty ontmoet.
Morgenmiddag vertrekken voor een paar dagen naar Singapore….

Geschreven door JosetteMath.vakantie