Mijn hotel voor de komende tien dagen is prima. Grote ruime kamer en badkamer, zwembad en restaurant gelegen tussen de tropische bloemen en planten. Omdat vandaag een bespreking op het programma stond, heb ik de ochtend maar gebruikt om mij eens goed te installeren voor de komende tijd. Paramaribo bezichtigen, dat komt wel.
Ik had nog even tijd om me in te lezen. Wat ben ik te weten gekomen?

In de hoofdstad Paramaribo leeft het merendeel van de inwoners van Suriname. Suriname is, voordat het een zelfstandige republiek werd in 1975, een onderdeel geweest van het Koninkrijk der Nederlanden en daarvoor een kolonie van Nederland. Suriname wordt door veel Nederlanders bezocht. Het toerisme in Suriname staat echter nog steeds in zijn kinderschoenen. De laatste jaren zijn er op verschillende plaatsen, zo lees ik, wel al enkele prachtige resorts gebouwd, maar dat zouden er nog veel meer kunnen worden. De meeste toeristen die op vakantie gaan naar Suriname brengen een bezoek aan de stad Paramaribo, de voormalige plantages en historische monumenten in de omgeving. Daarna gaat men voor meerdere dagen naar de binnenlanden. Dit alles staat ook in mijn agenda. Een paar tripjes heb ik al geboekt, de rest komt per dag/dagen, net waar ik zin in heb.

Hoewel ik het liefst Paramaribo had willen verkennen, heb ik dit voor later gelaten. Eerst geld gewisseld en paar boodschappen gedaan. En hoewel het nu droog is, toch maar plu‘tje gekocht. Een jas dragen bij een regenbui hier is veel te warm.
Om 13.00 uur was ik op het CDR (Centrum voor democratie en rechtspleging), onze evenknie van SSR (Studiecentrum Rechtspleging), om met Alida onze „aanpak“ voor de komende week te bespreken. Op het gebied van rechtsvordering gaat er met ingang van 1 mei hier nogal wat veranderen. Zoals ik al schreef gaan de procedures in Nederland en Suriname steeds meer op elkaar lijken. Voor de medewerkers echter zal de nieuwe regelgeving behoorlijk wennen zijn. Ik hoop dat ik met mijn uitleg ze kan helpen om hun weg daarin iets makkelijker te vinden.

Zelf heb ik ook nog wat geleerd over de samenstelling van de rechtspraak hier.
Het kantongerecht in Suriname is de eerste instantie van de rechterlijke macht. Er zijn drie kantongerechten die alle hun zetel hebben in Paramaribo.
Beroep tegen beslissingen van de kantongerechten kan worden ingesteld bij het Hof van Justitie (tweede instantie). Een Hoge Raad kent men hier niet.
Welke kantonrechter welke zaak behandelt hangt af van de soort zaak en waar je woont. Suriname is niet onderverdeeld in provincies maar in 10 districten. De tien districten zijn Brokopondo, Commewijne, Coronie, Marowijne, Nickerie, Para, Paramaribo, Saramacca, Sipaliwini en Wanica.
Het eerste kantongerecht behandelt uitsluitend civiele zaken uit de districten Paramaribo, Wanica, Para, Brokopondo, Commewijne en Saramacca.
Het tweede kantongerecht behandelt uitsluitend strafzaken uit de districten Paramaribo en Commewijne.
Het derde kantongerecht behandelt de straf- en civiele zaken die niet door het eerste of tweede kantongerecht worden behandeld.

Een onderverdeling zoals in Nederland tussen kantonrechter en handelskamer kennen ze hier niet, althans nog niet. Er zijn wetswijzigingen in behandeling. Of je nu een grote vordering hebt of een kleine, alle zaken worden hier bij de kantonrechter aangebracht (ook alle strafzaken) en je hoeft in geen enkele zaak een advocaat in de arm te nemen.

Alida, die verbonden is aan het Hof, wil me een dezer dagen nog eens rondleiden. Lijkt me leuk.
Na onze bespreking ben ik toch nog een beetje gaan wandelen en heb ik wat foto’s gemaakt. Prachtige koloniale gebouwen. Er is wel veel onderhoudsachterstand, maar als je daar doorheen kijkt dat zie je de charme. Zou graag zo’n pand willen opknappen maar 💵💰💵💰 en beetje ver weg van huis. Fort Zeelandia was helaas gesloten. Volgende keer, tijd genoeg.

Morgen tref ik Paul en Lieve. Lieve is mijn fietsmaatje voor de zomervakantie (Balkan kustroute)

Geschreven door JosetteMath.vakantie