Aan alle mooie dingen komt veel te snel een einde. Zo ook mijn dagen hier in Kabalebo. Mocht je ooit in Suriname komen, bezoek dan deze plek. Je moet er even voor sparen, maar het is de moeite waard.

Die wijnfles is eraan gegaan. Heb iets meer mijn best moeten doen dan Amanda, maar hij was leeg toen ik slapen ging.
Rond 10.00 uur stond vandaag de vlucht gepland terug naar Paramaribo.

In en om de lodge werd hard gewerkt. Er komt een nieuwe groep met het vliegtuig, een Cessna, dat ons komt ophalen en dan moet men klaar zijn. Niet alleen wij gaan mee terug, maar ook alle grote afvalzakken, lege bevoorradingsdozen, luchtpost (zoals Ari zei) en natuurlijk onze bagage. Alles werd langs de airstrip klaargezet.

Wij zijn intussen nog bij de rivier gaan kijken. In de rivier zwemmen piranha’s. Jerry probeerde er een te vangen zodat we dat beestje eens van dichtbij zouden kunnen zien. Helaas, ze beten wel, maar niet zodanig dat ze bleven hangen.

Even na 10.00 uur kwam het eerste toestel en 10 minuten later het tweede. Er kunnen max 12 personen mee en wij waren met 18 en dan nog eens bagage, vandaar twee toestellen. De groep die arriveerde was met 16.
Dan is het eerst uitstappen en uitladen en daarna weer inladen en instappen.

En ik heb weer geboft; ik mocht naast de piloot 🧑‍✈️ zitten. En weet je hoe die heette: “Diego”, weer een Diego die zich over mij ontfermde ha ha. Niet alleen een leuke gast (Kim zou zeggen “geine prul!!!” ha ha), maar ook alleraardigst. Het is wel effe klimmen om op je plek te komen. Dan de riem op vijf plekken vastmaken (twee vanuit rug, links en rechts een en de laatste tussen je benen. Daarna nog iets terug met mijn stoel. Dit omdat de stuurknuppel meebeweegt met die van de piloot én ik oppassen moest om niet met mijn voeten onder de pedalen terecht te komen, want ook die bewegen mee met die van de piloot. Ja dit toestel heeft ook pedalen. Wist ik ook niet.
Jerry had dit voor me geregeld, te gek…..
Mijn smile was echt van oor tot oor.

Tijdens de vlucht kreeg ik constant uitleg hoe een en ander werkt. Teveel om allemaal te onthouden. Wat ik onthouden heb is dat hij op deze terugvlucht op bepaalde hoogtes moest vliegen, beginnend met een oneven cijfer + 500 (bijvoorbeeld 3000 voet + 500 voet of 5000 voet plus 500 voet). Hij liet me de instructie zien. We vlogen de hele tijd op een hoogte van 9500 voet. Op die manier vlogen we net boven de wolken en hadden geen last van turbulentie.
Vlieg je in de andere richting, vertelde Diego, dan moet de hoogte met een even getal + 500 beginnen. Zo leer je nog eens wat. Gedurende de vlucht registreerde hij ook een en ander zag ik.
Naast het besturen van deze Cessna, is hij ook helikopterpiloot die in te huren is. Je moet dan met drie personen zijn want een 20 minuten tripje is niet goedkoop.

De wolken zo voor en tegelijk naast je zien, is zo gaaf. De propeller zie je niet draaien. Wel als je een foto maakt. Kijkend op de landingsbaan daal je dan langzaam neer.
Ik heb het gmsnummer van de taxichauffeur die me zondag gebracht had gebeld, maar kreeg hem niet te pakken.
Geen nood, daar was Diego mijn redder. “Kom maar mee, ik regel een taxi, want ze weten hier hun prijzen wel”. En ja hoor, binnen 10 seconden had hij een taxi geregeld voor 400 SRD (€ 11,00).

En dan kom je in je appartementje en zie je dat de was gedaan is, krijg je een bord met brood en kaas (als lunch) en wordt even later roti gebracht die ik als avondeten maar hoefde op te warmen.

En terwijl ik dit allemaal schrijf, meld Lieve zich vanuit Cayenne Frans Guyana met de foto’s van onder andere mijn “huwelijksaanzoek”. Die hadden jullie nog te goed. Ik voeg ze bij de foto’s van vandaag. Daarna plaats ik ze bij de dag waar ze bij horen.

Morgen “justitie-dagje” overleg/CDR/bezoek Hof.

Geschreven door JosetteMath.vakantie