Vandaag gewerkt voor de kost. Gerda had wat verstelwerk liggen en dacht, nou, Josette komt, die zet ik even achter de naaimachine. Niet erg hoor, heb dit met alle plezier gedaan. Hier zijn is ook deelnemen aan alle gewone dingen van de dag. Het is hier heerlijk rustig. Alleen af en toe het geluid van een roadtrain (kom daar later deze week nog op terug) in de verte. Voor het overige alleen maar vogels.

Nadat ik mijn „huiswerk“ had gemaakt, zijn we een eindje gaan wandelen.

Vlak langs de grote doorgaande weg ligt de enige winkel hier, die tevens dienst doet als postkantoor en tankstation. Voor het pand staat boven op een paal een oude brommer die in het verleden door de postbode gebruikt werd om zijn rondje te maken.

Mount Molloy is de thuisbasis van een van de grootste gemaaide labyrinten op het zuidelijk halfrond. Nogal een grote claim voor iets dat eigenlijk zo intiem en lokaal is voor deze gemeenschap.

Labyrinten zijn een oud hulpmiddel voor meditatie. Ze zijn in zekere zin het tegenovergestelde van een doolhof, waar het doel is om te puzzelen, te verwarren en te desoriënteren. Het idee van een labyrint is om een gevoel van kalmte en sereniteit te ondersteunen, waardoor de geest zijn zorgen opzij kan laten terwijl het pad zich ontvouwt en verstrengelt, aldus wiki.

Een beetje uitleg. Het Mount Molloy Labyrint is de inspiratie van Rupert Russell die, vrij onverwacht, tijdens een JAMARR-bijeenkomst in 2015 aankondigde: "Mount Molloy heeft een labyrint nodig." Vervolgens legde hij uit wat hij in gedachten had. Molloy heeft twee grote ovalen, relikwieën uit de tijd dat het dorp vaak gastheer was voor regionale cricketwedstrijden. Het tweede ovaal, ten oosten van het ovaal dat zichtbaar is achter de tennisbanen van Vains Park, is de afgelopen jaren grotendeels ongebruikt gebleven. Ruperts eerste idee was om bomen in het hele gebied te planten, maar hier waren de Raad en de gemeenschap tegen.

Het volgende idee was om een labyrint te creëren door het gras selectief naar twee verschillende hoogten te maaien. Het wandelpad zou vrij kort worden gemaaid, en de inter-path sward zou mogen opgroeien tot enkel/kniehoogte waardoor een patroon in de verder onschuldige grasmat zou komen.
De paden zijn zichtbaar, maar de begroeiing is beduidend hoger. In het hart vind je een kastje op een paal (gemaakt van een oude magnetron). In het kastje vind je een zogenoemd gastenboek. Er staat ook een bankje om even uit te rusten.

Rond en bij het huis van Gerda heb ik foto’s gemaakt van bloemen en planten die hier in de tuin(en) staan. Vaak een grotere versie van die die bij ons als kamerplant worden verkocht.

Rond 17.30 uur werden we op de lagere school verwacht om deel te nemen aan een benefiet bingo-avond. De opbrengst is voor de school.
De avond werd gestart met eten, hamburger, frietjes, etc.
Daarna volgde een muziek-Bingo. Op de „bingokaart“ stonden 25 titels. In plaats van het wegstrepen van een nummer, moest je de titel van een liedje omcirkelen zodra je het liedje herkende en dat op jouw lijstje stond. Je moest 5 goede titels hebben geraden (horizontaal, verticaal of diagonaal). Huub viel al als eerste in de prijzen. Tegoedbonnen om te spenderen in Port Douglas. Ook Sharine en Paul met de kinderen waren er. Het was gezellig.

Morgen dagje Mount Moloy

Geschreven door JosetteMath.vakantie