Zoals ik gisteren al aangaf, vandaag een rondleiding in het Theatro National de San José. Andy en ik waren de enigen van onze groep en, zo bleek ter plekke, ook de enige deelnemers aan de rondleiding (Engelse versie). Toch wel luxe om een privé rondleiding te krijgen.
De gids kon zo uit een theaterstuk zijn weggelopen. Terwijl hij met zijn wandelstok zeer gracieus al wandelend de grond aantikte, vertelde hij honderduit over dit prachtige gebouw. Over het carrara marmer uit Italië, de lampen uit België, de marmeren beelden die nu binnen stonden in plaats van op het dak alsook dat hij in de foyer boven de vloerbedekking erg lelijk vond, maar dat dit het enige alternatief was om de originele parketvloer te beschermen. Dat stukje dat je zag was al een kopie. De beelden op het dak zijn ook namaak. Het beeld moeder met kind is het enige dat door een Costaricaan is gemaakt. Niet in Costa Rica maar in Italië waar hij zijn opleiding kreeg. Zeer mooi, zeer gedetailleerd.

Het Nationale Theater van Costa Rica met 1140 zitplaatsen is gelegen in het centrale deel van San José. De bouw begon in 1891 en op 21 oktober 1897 werd het voor het publiek geopend met een uitvoering van Faust van Johann Wolfgang von Goethe. Bijna alles is nog origineel. Zelfs de stoelen in de zaal. Het gebouw is echt indrukwekkend. Zo ook de vloer die zodanig omhoog kan worden verplaatst dat de zaal daarna als dansvloer gebruikt kan worden. Ook de loges zijn uniek; we mochten even gaan zitten en een en ander in ons opnemen.
Voor het overige, de foto’s spreken voor zich.

De Mercado Central hoort ook bij traditioneel San José. De overdekte markt is kleurrijk en gezellig chaotisch. Je ontmoet er de lokale bevolking en kuiert er langs kraampjes met heerlijke zoetigheden, tropische vruchten of nipt er aan de echte Costa Ricaanse koffie. 
Er wordt vanalles verkocht van souvenirs, inpakmateriaal, kruiden, vlees, vis, groenten etc. tot vogeltjes, katten en honden.
De verkopers proberen je naar binnen te krijgen, maar zijn nooit opdringerig. Dit heb ik weleens anders meegemaakt.

Ik ben teruggegaan naar het theater om in het theatercafé nog te lunchen. Een ander bezoek elders was helaas niet mogelijk; dit redde ik niet meer qua tijd, helaas. Tijdens de lunch werd iemand ten huwelijk gevraagd. Iedereen klappen.
Om 15.00 uur zijn we opgehaald voor het laatste ritje van Julio naar het vliegveld.

Ik kijk terug op een super mooie reis, die ik maar wat graag samen met Math had willen maken. Helaas is dit anders gelopen. Je mist toch je maatje om alle ervaringen en indrukken te delen. Goed dat FaceTime bestaat.
Ik heb aan deze vakantie super fijne vrienden overgehouden, waarmee ik niet alleen veel gedaan en gezien heb, maar waarmee ik enorm veel plezier heb gehad en die ook voor me klaar stonden toen mijn rug pijn deed en ik gevallen ben. Toppertjes….
Sylvia K, Sylvia E, Roland en Alexander fijn dat ik jullie heb leren kennen. Dank je wel. De reünie voor de zomer, zal snel worden gepland.

Ook heb ik genoten van mijn “volgers” zoals dat in “bloggenland” heet. Jullie reacties heb ik altijd met plezier gelezen. Dank jullie wel.

En dan, komt er zoals altijd een laatste woord van Math? Wacht maar af….

Geschreven door JosetteMath.vakantie