Het dorpje van Cahuita is niet veel meer dan een hoofdstraat, waarbij souvenirwinkeltjes, supermarkten en restaurants elkaar afwisselen. Alles lekker relaxed.

Als je natuur- en dierenliefhebber bent mag je Cahuita National Park niet overslaan. Een park dat goed te doen is op eigen gelegenheid. Mijn hotel ligt pal aan de ingang van het park. Afspraak was om zodra het park opengaat het te bezoeken. Een bezoek dat overigens gratis is; men vraagt wel een donatie. In verband met een fikse stortbui, zijn we een uurtje later gestart.

Er loopt maar één route door het Cahuita National Park waarbij je constant op een pad loopt tussen de zee en de jungle. Elke paar minuten heb je weer een ander uitzicht en er zijn vele fijne plekjes om -als je dat wil- lekker even een duik te nemen in het water. Cahuita heeft een wit strand (Playa Blanca) en een zwart strand (Playa Negro).

Het is echter oppassen.
Niet de dieren zijn hier het gevaar, maar het water. Borden waarschuwen voor ‘corrientes peligrosas’. Een sterke onderstroming in zee die heel gevaarlijk kan zijn. Reisgids Mark adviseerde hoe te reageren als je toch in de stroming terecht zou komen. “Zwem nooit rechtstreeks naar het strand toe maar zwem een stuk parallel met het strand mee en dan pas naar het strand toe. “ Nou, maar liever niets riskeren.

De wandeling zou ongeveer 4 uur in beslag nemen. Er is echter zoveel te zien en iedere keer weer een andere blik op zee. Wat te zien is, de foto’s spreken voor zich (niet allemaal door mij gemaakt, we delen want soms is de foto bij de een net iets mooier dan bij de ander). Het wildlife is divers, luiaards, wasberen, coati’s, brulapen, kapucijnapen, eekhoorns, wriemelende heremietkrabjes, grote rode en blauwe halloweenkrabben, gifadders,…

Een van deze gifadders is een felgeel rolletje van 15 cm. Het is een oropel of yellow eyelash pit viper. Het klein opgerolde gifaddertje ziet er nietig uit, maar onschuldig is deze rolmops niet. Het gif kan behoorlijk heftig zijn.
Ook nu weer: kijken mag, aankomen niet!
Wordt je toch door een slang gebeten dan binnen vier uur naar de arts, was het advies. Ieder plaats in Costa Rica heft tegengif.

De smalle slang, diagonaal in beeld, daarentegen doet je niets.

De eekhoorn leek een fotomodel. Hij trok zich van niemand iets aan. Ik heb hem van alle kanten kunnen fotograferen. Wat een geinig diertje.

Aan het eind van het pad kun je je schoenen afspoelen, zelfs douchen. Schoenen schoonmaken is nodig. Doordat het pad ook deels over het strand loopt, is het niet te voorkomen dat je schoenen gevuld worden met zeewater. Sylvie spoelde ook af en schrok toen haar zool losliet (schoenen zijn 20 jaar oud, maar dan nog). Ben je je koffer kwijt en moet je nu ook nog op zoek naar ander schoeisel!!!!! Pech pech.

Vanuit het park met een busje naar Porte Viejo. Lunchen met uitzicht op zee. De schoenenjacht heb ik overgeslagen. De benen waren moe van de ettelijke kilometers (bijna 10 km) wandelen, maar elke meter was meer dan de moeite waard!

Geschreven door JosetteMath.vakantie