Hoewel ik het gisteren al begon te voelen, was het vandaag goed raak. Behoorlijke rugpijn. Iets wat me af en toe parten speelt, maar dan ben je thuis en dan is een bezoekje aan de osteopaat snel gemaakt. Nu is er vandaag de dag wel voor alles een pilletje, maar daar red je het op den duur ook niet mee. De excursie vandaag zou een boottripje zijn. Dit maar afgezegd want dat “bumpen” op het water is voor een rug die al pijn doet, niet goed. Ik denk, hier maak ik toch werk van. Moet toch nog een tijdje kunnen genieten van mijn vakantie. Internet biedt uitkomst en jawel op nog geen drie km van het hotel zit een osteopaat/fysiotherapeut. Toen ik Mark, onze reisgids, mededeelde dat ik daarnaartoe wilde, kwam spontaan de reactie “Ik ga met je mee. Carlos doet de groep, dus dat kan makkelijk”. Ideaal want hij spreekt vloeiend Spaans. Via de receptie van het hotel een afspraak gemaakt. Taxi besteld voor 11.30 uur. Taxi was er, maar geen Mark. Dan maar op eigen houtje. Omdat het zaterdag was, had de osteopaat zijn vrije dag bleek later. Niet erg, genoeg (jonge) fysiotherapeuten die er wel naar kijken wilden. Wat bleek, geen verschoven wervels, maar een ontstoken bilspier. Hoe kom je in godsnaam aan zoiets? Erger nog, hoe kom je er weer vanaf? Daar wist men wel raad mee. Eerst het koelen van de ontstekingsplek en Shockwave-behandeling (kleine stroomstootjes noem ik het) gevolgd door een zeer uitgebreide massage van de rugspieren. Mark was inmiddels gearriveerd. Had zich in de tijd vergist, kan gebeuren. De fysiotherapeut gaf nog te herhalen oefeningen en een recept voor een pijnstiller/ontstekingsremmer. Uiteraard alles in het Spaans, maar dat werd voor me vertaald. De taxichauffeur die me gebracht had, stond netjes op ons te wachten. Via de apotheek terug naar het hotel. En wat kost zo’n ritje met wachten dan? $ 20,00 onvoorstelbaar. Dit terwijl de levensstandaard hier te vergelijken is met de onze.

Omdat veel bewegen het advies was, besloot ik wel aan het middagdeel van het programma deel te nemen.
Een bezoek aan het Metropolitan National Park. Een stukje jungle in de stad, gelegen op een berg met een fantastisch uitzicht over de stad. Een flinke klim omhoog, maar werd je beloond met een fantastisch uitzicht.

Mooie planten, bomen en wildlife, ik zag coati's en een toekan. Luiaards en aapjes (Geoffrey's Tamarin) schijnen vaak te zien te zijn maar helaas,deze keer lieten ze verstek gaan. Wel werden we nog getrakteerd op een kort tropisch regenbuitje.

Aansluitend nog een blik op de “Bridge of the Americas”. Op de parkeerplaats werd van een dame in klederdracht een fotoreportage gemaakt. Ook wij mogen van haar een kiekje maken.

De Bridge of the Americas is een verkeersbrug in Bilbao over het Panamakanaal aan de zijde van de Grote Oceaan. De brug is onderdeel van de Pan-Amerikaanse Snelweg. Een imposante staalconstructie hoog boven het water waar de grootste schepen onderdoor gaan, op weg naar de sluizen.

De gekleurde schoolbussen rijden hier af en aan. Ze hebben als bijnaam “Red Devils” en rijden als de gekken, vandaar die naam.
Veel van de kleine reisbusjes hebben “uitsteeksels” op de velgen, dus rij aub niet to close!!!!!

Ben benieuwd of ik straks mijn koffer eindelijk krijg….

Geschreven door JosetteMath.vakantie