Wat is het toch heerlijk om in bed te liggen en de regen te horen tikken op het dak van de camper, maar vreselijk als je je realiseert dat je nog moet golfen of nog erger NIET kunt golfen vanwege de regen. Enfin, eerst maar ontbijten en al snel bemerkten we dat het geluk aan onze kant was. De regen was gestopt. In plaats van met de camper naar de baan te rijden en te gaan lopen met onze electrokarren, besloten we het toch maar bij de draagtassen te houden en in plaats van achttien holes, er maar negen te lopen.
Weer met de fiets naar de baan, nog geen vijf minuten van de camping.

De juffrouw aan de balie had er alle begrip voor dat we maar voor negen holes kozen. We konden de andere negen holes wel morgen lopen, geen probleem.
Terwijl ik dit met haar besprak, hoorde ik Math achter mij met Nederlanders praten. Nieuwsgierig draaide ik me om en zag tot mijn grote verbazing dat Mechel en Geert Ensing achter ons stonden. Beiden ook lid van Wittem. Wat een toeval. We besloten samen te spelen, wel zo gezellig. Math zei nog uitdrukkelijk: „Ik speel er maar negen, achttien haal ik waarschijnlijk niet en zoals de buienradar aangeeft, gaat het straks weer regenen “.
We zien wel. Uiteindelijk hebben we toch alle achttien holes gelopen en het weer is droog gebleven.

De golfbaan Omaha Beach, hier in Port-en-Bessin, heeft twee banen met 18 holes, met verschillende landschappen tussen land en zee. De baan "La Mer - Par 72" met uitzicht op de zee en het dorp Port-en-Bessin en de baan "Le Manoir - Par 71", heuvelachtig en bebost en met veel vijvers.
De golfbaan Omaha Beach is de enige 36-holes golfbaan in het westen. Wij hebben op La Mer gespeeld.

Het verhaal achter de baan. Een familieverhaal dat begon in de jaren 80.
Guy Dupont, de grondlegger van de golfbaan, debuteerde als boer in de jaren 60. Daarna begon hij met het golfspel, dat hij ontdekte in de jaren 80. Nadat hij gestopt was met het bewerken van zijn land, besloot Guy Dupont samen met zijn vrouw en kinderen, om zijn boerderij om te toveren tot een golfbaan. De eerste negen holes kregen in 1986 vorm. De golfbaan beslaat inmiddels 120 hectare. Elke hole is vernoemd naar een bevrijdende Amerikaanse veteraan of een beroemde veldslag. 

De setting, op de green van hole 6, is grandioos. Geplaatst aan het einde van de klif. Vanaf hier kijk je uit over de stad Port-en-Bessin en zijn boten, alsook de kunstmatige haven van Arromanches , de kanonbatterijen van Longues-sur-Sea, en de nog steeds erg aanwezige overblijfselen van de Landing.
Achter de green staat een monument ter nagedachtenis aan het belang van Port-en- Bessin met betrekking tot de levering van 3000 ton brandstof voor de invasiemacht.

Na een stop op hole 19, waar we genoten van een welverdiend biertje, weer op de fiets terug. Morgen Port-en-Bessin even in en dan op weg naar Mont St. Michel.

Geschreven door JosetteMath.vakantie