Hoe anders ziet de wereld eruit als je midden in het groen vertoefd?

We waren nog geen vijf minuten aan het rijden toen de bus stopte omdat er een processie voorbijtrok. Jammer dat we te ver af stonden, zo kleurrijk weer. Ik heb toch nog een foto kunnen maken.

Vandaag voert de reis ons naar Kerala, een andere deelstaat van India.
Door de eeuwen heen is dit gebied achtereenvolgens bezet door de Portugezen, Nederlanders en Engelsen. De laatsten creëerden de staat Madras, die het hele zuiden van het subcontinent omvatte, met uitzondering van het zuidelijke deel van Kerala, het koninkrijk Travacore. Na de onafhankelijkheid van India in 1948, werd de staat Cochin-Travancore opgericht, die grotendeels de huidige staat omvatte. Op 1 november 1956 werden een aantal gebieden afgestaan en kwamen er andere bij op basis van etnische en taallijnen, waarbij ook de naam van de staat in Kerala werd veranderd.

De staat is een langgerekte strook land langs de Arabische Zee. Er zijn veel kanalen, meren en rivieren te vinden achter de kustlijn, die samen bekend staan als de Backwaters. Het bergachtige binnenland is onderdeel van de West Ghats en de kust vormt het grootste deel van de kust van Malabar. Ongeveer 25 % is bebost. Tot de fauna behoren onder meer tijgers, olifanten, lippenberen, axisherten, gaurs en panters. Het belangrijkste natuurpark is het Periyar Nationaal Park.

Het groen om ons heen is zo anders dan alle dagen die we gehad hebben. Hier is het nu al dinsdag en ik zit buiten op het balkon met 20 graden. Nog even genieten, want het wordt weer lekker warm straks.

Tijdens onze rit hierheen zijn we gestopt bij een baksteenfabriekje. Met leem en water wordt een drukke brij gemaakt en met de voeten nog eens fijngestampt. Vervolgens in de mal gedaan en mooi gladgestreken. De stenen worden eerst vijf dagen in de zon gedroogd om vervolgens in de oven te worden gebakken. Onze “steenbakker” maakte er een kleine show van, ha ha ha.

Een deel van de boeren in deze streek heeft inkomsten uit het kweken van kruiden, veelal maar één soort. Het gevaar daarvan is dat als de oogst mislukt, ze niets hebben. De overheid streeft er dan ook naar de boeren te bewegen om een gemengd bedrijf te starten. De kruidentuin die wij bezocht hebben is een waar walhalla voor een kok. Van kardemom tot kaneel, van tamarinde tot peper. Welke oosterse kruid je ook noemt, die was er en hoewel we tijdens onze vakanties kruidentuinen hebben bezocht, blijft dit telkens opnieuw weer boeien.
De rode vruchtjes die je ziet noemt met “rose-apple”, we hebben ze geproefd. Lekker fris vruchtje.

Het hotel ligt naast een olifantenreservaat. Na het inchecken zijn we echter naar Lake Periyar gevaren voor een boottocht om de dieren in het wild te bekijken. Geen olifanten, maar wel bizons vlakbij het meer en gevlekte herten en sambal verder weg. En dan de watervogels, waaronder de kingfisher. In de verte maakte een groepje otters ruzie om een stukje vis. O ja, zie je de schildpad op de boomstronk.

Terug bij het hotel toch nog even naar de olifanten. Ik wilde aanvankelijk niet op een olifant rijden, maar kon toch de verleiding niet weerstaan. Tijdens het ritje voelde je dat het dier af en toe hele fijne trilbewegingen maakte. Dan doen ze, zei de verzorger, wanneer ze het naar hun zin hebben (zoals ook een kat spint).

Onze volgende nacht brengen we door op een zogenoemde “houseboat”.......spannend.

Geschreven door JosetteMath.vakantie