Gisteren had onze vlucht van Delhi naar Chennai een uur vertraging met gevolg dat alles dan een uur opschuift. We hadden een prachtig hotel, maar van het avondeten hebben we niets meer genomen. Het was na 22.00 uur en honger hadden we niet. Dan maar op tijd naar bed. De stadstour Chennai zou immers om 8.00 starten. Bovendien wilde ik ook nog 2 dagen verslag uploaden.

Madras (officieel: Chennai, Tamil: சென்னை), is de hoofdstad van de Indiase deelstaat Tamil Nadu en met meer dan 7 miljoen inwoners de op vier na grootste stad van het land. Alleen Bombay, Delhi, Calcutta en Bangalore zijn groter. Ook hier krioelt het verkeer door elkaar, maar de stad is opvallend schoon en de tuktuks zien er nieuwer uit dan in Delhi.
Het is een welvarende stad.

Madras is zowel voor de economie als voor het spoorwegvervoer zeer belangrijk. Er zijn grote textielfabrieken, chemische installaties, automobielfabrieken en looierijen. Daarnaast profiteert de stad van de outsourcing naar het gebied door veel buitenlandse bedrijven. Veel van deze bedrijven hebben hun klantenservice, IT-afdeling en/of personeelszaken in de stad gevestigd, wat voor werkgelegenheid voor de plaatselijke bevolking zorgt.

De stad ligt aan de Indiase oostkust aan de Golf van Bengalen. Langs die kust loopt het 12 kilometer lange strand Marina Beach, waar de inwoners van Chennai graag flaneren en misschien pootjebaden, maar niet zwemmen.
In december 2004 verwoestte de tsunami in de Indische Oceaan een deel van de kustgebieden van de stad. Dit heeft 150 mensen het leven gekost.
Ondanks de ligging aan de kust is de visserij geen belangrijke inkomstenbron. Wel biedt de haven vervoersmogelijkheden naar de rest van de wereld.

We zijn er even gestopt om wat foto’s te maken. Het water lonkte erg, moet ik bekennen......maar de bus wacht niet.

De ontwikkeling van Chennai begon in de 16de eeuw met de vestiging van een handelspost door de Nederlandse Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC). De Nederlanders werden verdreven door de Britten die er het fort St. George bouwden.
De wijk Mylopore rond de Shiva-tempel van Kapalishwara vormt het oudste deel van de stad. Nauwe straatjes waar het gonst van het leven met als hoogtepunten de Fruit Market en de Moor Market. Er is zelfs een bloemenstraatje waar je bloemenslingers kunt kopen om te offeren. In Mylopore staat de San Thome Basilica. Oorspronkelijk gebouwd door de Portugezen en in 1893 in gotische stijl herbouwd door de Britten. Volgens de overlevering staat de kerk op het graf van de apostel Thomas, die in Chennai werd vermoord.
Het Government Museum werd gesticht in 1851. Het is een combinatie van een archeologisch, antropologisch en zoölogisch museum. Het geeft een goed beeld van de verschillende volkeren die in het gebied hebben geleefd vanaf het Stenen Tijdperk.

De volgende stop is een plek die terug te vinden is in de lijst van de werelderfgoederen van de Unesco.
Mahabalipuram (naar de demonenkoning Mahabali) of Mamallapuram (naar de Pallava-koning Mamalla) is een 7e-eeuwse havenstad in India ongeveer 60 kilometer ten zuiden van Madras in Tamil Nadu.
Deze koningen waren ook verantwoordelijk voor het ontstaan van de groep heiligdommen, die uit rotsen werd gehouwen aan de kust van Coromandel in de 7e en 8e eeuw. De monumenten staan bekend om hun monolithische rathas (tempels in de vorm van triomfwagens) en mandapas (grottempels of rotsheiligdommen). Maar ook vanwege de gigantische openlucht rotsreliëfs, waarvan het beroemde ‘De neerdaling van de Ganges’ er een is. Verder zijn de tempels gebouwd van uitgehakte steen bijzonder, zoals de Rivage tempel die met duizenden beelden is opgedragen aan de glorie van Shiva.

Terwijl we daar rondliepen kwam een groep kinderen naar ons toe met de vraag of ze met ons op de foto mochten. Tuurlijk, waarom niet. We zijn net reuzen tussen dat grut. Stefan maakte de foto met mijn IPad waarna ik de foto aan de kids liet zien. Een en al gejuich en gelach. Leuk toch.

Tussen Chennai en Thanjavur (waar we inmiddels zijn) is de afstand behoorlijk groot. De reis nam dan ook nogal wat tijd in beslag. Hier is beduidend minder verkeer dan in Chennai.

Overal zie je kleine werkplaatsen waar de steenhouwers aan het werk zijn om uit brokken graniet de mooiste beelden te maken. Ik kon het dan ook niet laten om er foto’s te maken.

Geschreven door JosetteMath.vakantie