Natuurlijk weten we hoe de Taj Mahal eruitziet, maar als je het bouwwerk “in het echt” ziet, blijft het indrukwekkend.
De Taj Mahal is een mausoleum dat keizer Shah Jahan liet bouwen als tombe van Mumtaz Mahal, zijn favoriete vrouw (hij zou er 340 in totaal gehad hebben). Volgens onze gids was zij zijn favoriete vrouw die overal met hem mee reisde. Op haar sterfbed moest hij haar 2 dingen beloven. Dat hij niet opnieuw zou trouwen en dat hij voor haar een mausoleum zou bouwen waar de wereld over zou spreken. Zij is gestorven tijdens de geboorte van hun veertiende kind. Zij was toen 38 jaar. Beide beloften is hij nagekomen.

Het mausoleum, opgetrokken uit witte marmer en oorspronkelijk versierd met ontelbare edelstenen, ligt aan de zuidoever van de Yamuna rivier. Het was de bedoeling dat Shaj Jahan na zijn eigen dood in een gelijkaardig monument (maar dan zwart) aan de overkant van de rivier zou begraven worden, maar het is bij plannen gebleven. De keizer ligt nu naast zijn vrouw begraven zoals ik gisteren al schreef.

De Taj Mahal ligt in een groot complex. Er is verder nog een moskee, een gastenhuis, en heel wat tuinen. Alles is gebouwd in symmetrie.
De bouw werd gestart in 1632, en het zou 20 jaar duren, tot 1643, alvorens de Taj Mahal afgewerkt was. De andere gebouwen en tuinen volgden enkele jaren later. Volgens de legende werden na voltooiing de handen afgehakt van iedereen die aan het project had meegewerkt, om te voorkomen dat er elders een gelijkaardig gebouw kon neergezet worden. Waarschijnlijk is hier niets van aan, al is het wel zo dat het verhaal van de Taj Mahal droevig eindigt. De constructie vergde zoveel van de schatkist dat Aurangazeb, de zoon van de keizer, zijn vader afzette en liet opsluiten in het Rode Fort van Agra. Vanuit het raam in zijn cel kon Shaj Jahan nog een glimp opvangen van zijn ode aan zijn overleden vrouw.

De Taj Mahal, 73 meter hoog, is voornamelijk beïnvloed door Perzische en Mogolstijlen, maar in plaats van rode zandsteen die voornamelijk werd gebruikt in de Mogolarchitectuur, wilde Shaj Jahan dat het gebouw van wit marmer gemaakt zou worden. De tombe zelf ligt op een verhoogd platform. Boven op de tombe is in grote koepel gebouwd. Buiten staan vier minaretten.
Binnenin de hoofdruimte liggen de nagemaakte sarcofagen van Shah Jahan en zijn vrouw. Hun echte graven liggen dieper(op 33 m.), en zijn niet te bezoeken.

De decoraties aan de buitenkant van de Taj Mahal zijn kalligrafieën uit de Koran, geometrische vormen en motieven van bloemen en andere fauna die in verf zijn aangebracht, gegraveerd zijn, of in stenen of het stucwerk zitten. In navolging van de regels volgens de Islam zijn er geen afbeeldingen van mensen te vinden. De decoraties binnenin zijn nog verfijnder dan buiten, waarbij gebruik is gemaakt van edelstenen. Ook hier zijn weer vele ingelegde panelen te vinden met kalligrafieën en gravures van geometrische vormen en bloemmotieven.

De tuin is volgens het Perzische chahar bagh patroon aangelegd en beslaat 300 m2. De verhoogde paden verdelen de tuin in 4 delen, die elk ook weer uit 4 perken bestaan. In het midden van de tuin, tussen de tombe en de poort, ligt een marmeren waterbassin, met het befaamde “Lady Di- bankje”. Natuurlijk moesten ook wij daar even gaan zitten voor een foto.
Er zijn vele fonteinen, bomen, planten en bloemen. De tuin staat voor het paradijs, en de rijkelijke beplanting verwijst naar de overvloed en vruchtbaarheid van dit paradijs.

De Taj Mahal geraakte tegen het einde van de 19de eeuw in verval en werd vervolgens ook nog eens door Britse soldaten beroofd van de edelstenen uit de muren. Het complex werd hierna volledig gerenoveerd, waarbij de tuin deels opnieuw werd ingericht volgens de Britse stijl.
Om pollutie tegen te gaan, mag in een straal van enkele kilometers rond de Taj geen gemotoriseerd verkeer rijden. Je kan te voet, per golfkar XXL of per paard en kar vanaf de parking naar het monument. Ook moet je “overtreksloffen” aan, net zoals vroeger op de kleuterschool.
We waren er vroeg vandaag; niet alleen ben je dan de grootste drukte voor (die viel achteraf gelukkig mee), maar je hebt ook nog eens het mooiste licht voor je foto’s........

De Indische dames laten zich graag fotograferen. Ze komen zelfs naar je toe en vragen om een foto van hen te maken. Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Wat een kleuren zeg...

Inmiddels rijdt de bus alweer verder en omdat het even duurt, heb ik de tijd om het verslag te schrijven en de foto’s uit te zoeken. Onze volgende stop zal Suroth Behel. Volgens de gids slapen we in een klein paleisje. Ben benieuwd????

Hier het vervolg
De rit naar ons “paleisje” was wederom indrukwekkend. Wat een verkeer en wat een soort verkeer. Van overbeladen karren, als kermistruck uitziende vrachtauto,s, koeien, dromedarissen, straatverkopers noem maar op. Op een van de foto,s zie je schijven gedroogde koeienpoep. Dit gebruiken ze om in de winter te stoken en om mee te koken.
Kijk maar zelf.....

Het hotel lijkt inderdaad op een klein Indiaans paleisje. Overal marmer en helemaal in stijl ingericht.
Bij binnenkomst kregen we een polsbandje, waar Math gelijk op reageerde met de woorden “Die is voor Rosa”.

Om 17.00 werden we opgehaald voor een ritje met een dromedaris. Boven op de kar en toen door het dorp. We hadden veel bekijks. Volgens de gids gebeurt dit maar eenmaal per jaar. Normaal wordt dit niet gedaan, maar omdat de groep zo klein is (14 deelnemers, waarvan er maar 9 meededen) kon dat wel. Ook wij keken onze ogen uit. Teveel om op te noemen, dus bekijk de foto,s maar.
Hier loopt alles over straat, zelfs varkens met biggen op zoek voedsel in de rommel. En ieder huisje heeft wel een winkeltje in vanalles en nog wat. Lieve vriendelijke mensen, maar vooral kinderen die door hun geroep onze aandacht trokken en met een van ons op de foto wil.

Onderweg een steenhouwerij bezocht waar nog met de hand molenstenen worden gemaakt. Een monsterwerk zo te zien.
Vol trots liet Sri (onze gids) ons het nieuwe station gezien, genaamd naar de vorige heerser van het dorp en in wiens toenmalige paleis we nu logeren.

Het ritje werd afgesloten met het drinken van een ter plekke bereide thee, gemaakt van o.a. water en buffelmelk, kardemom en gember. Het smaakte heerlijk.

Terug in het hotel wachtte ons na het diner nog een optreden van twee worstelaars en een dans in klederdracht. Geen traditionele dans zelf, maar dat mocht de pret niet drukken.

Geschreven door JosetteMath.vakantie