Inmiddels boemelen we tussen de klapperbomen en de sawah's op weg naar Bandung. Annemiek en Piet waren al op het station en hadden 2 gereserveerde plaatsen precies voor ons. In deze treinen wist ik nog dat je de stoelen kon omdraaien. Dit hebben we dan ook gelijk gedaan. Stipt 8.30 uur vertrok onze trein. De treinen zijn netjes en er wordt regelmatig iets te eten en drinken aangeboden. Ook wordt er geveegd en wordt het afval opgehaald.

In de trein ben ik naar achteren gelopen en heb vanuit het achterraam foto's kunnen maken. De mensen lopen hier over het spoor alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. En eigenlijk moet ik ze gelijk geven. Het is de kortste weg en je hoeft voor geen enkel verkeer te schuiven, enkel de trein en die laat al van verre van zich horen. En is de trein voorbij dan weer een wirwar van brommertjes.

Werd 22 jaar geleden nog gekookt in de trein, nu zijn het kant en klare maaltijden, opgewarmd in de magnetron. Ik moet bekennen het eten is goed, zelfs lekker.

Annemiek en Piet zijn halverwege uitgestapt. Wij mogen nog even.

Exact 16.00 uur waren we in Yogja. Vava stond ons op te wachten als een echte touristgide. Met de taxi waren we in no time in het huis van Fokke. Na een rondleiding door het huis, besloten Vava en ik naar de supermarkt te gaan om wat boodschappen te halen voor de komende dagen. Droog heen, maar toen we buiten kwamen weer een regenbui. Geen nood Vava is op alles voorbereid. Er kwamen 2 poncho's uit zijn brommertje, dus alleen maar natte voeten. Math, die thuis gebleven was, dacht een verzoeken katje te zien, mooi niet ha ha.

Inmiddels hebben we gegeten en de was aan de overkant gebracht. Een grote zak vol en dat voor 8400 Rupiah (nog geen € 0,65) waaaauw en dan nog gestreken ook. Duurt alleen iets langer dan normaal ivm het iets langer drogen door het natte weer. Vervolgens nog een wandeling gemaakt door de kampong en de avondmaaltijd bezocht.

Morgen staan de Borobudur en de Prambanan op het programma. Pak Sutarman zal ons rondrijden en Vava is onze gids. Wat willen we nog meer, we worden verwend..

Geschreven door JosetteMath.vakantie