Dag 44, Jelling naar Kollemorten ( 19 Km.).

Vannacht ondanks de koude koestal toch goed geslapen, een keer wakker geworden om iets te drinken.
Om 6.00 uur meldt Andreas zich weer, steeds netjes op tijd. Ik vraag hem om over een kwartiertje terug te komen, zodat ik rustig kan wakker worden.
Andreas is de beroerdste niet, en hij meldt zich een kwartier later nogmaals.
Opstaan dus...eerst even opfrissen, aankleden, en dan weer zoals elke dag, de voeten goed verzorgen. Op dit moment een tweetal plaatsen die mij een beetje zorgen baren. Namelijk op de linkerhak een blaar, nu ietsjes lager dan in begin. Geen enkel idee hoezo nu weer....en daarbij, ik heb er nog nooit een blaar gehad.
En een blaar onder het eelt onder de rechter hak. Eerst met gehwol crème insmeren, en deze laten intrekken.
Ondertussen de mails en app-jes lezen. De pleisters al op maat knippen.
Eerst de linkervoet onder handen nemen, en meteen de sok aantrekken. Dan de rechtervoet, waarbij de rechter kleine teen een speciale pleister krijgt met een zilverlaagje. Deze teen is echt in de verdrukking vroeger gekomen, en dat is te zien aan de teen. En een pleister over de blaar onder de hak.
Ook alvast het onderste deel van de rugzak inpakken, zodat dat deel afgesloten kan worden.

Langzaam begint de maag te knorren, tijd dus voor het ontbijt.
Eerst water koken voor de thee ditmaal, en een glas voor het fruitsap dat nog over is.
Daarbij zwartbrood met daarop honing. Honing is gezond, gemakkelijk mee te nemen en smaakt altijd. Bij vlees en kaas enz, is het altijd hoe is het weer onderweg. Dus Jesper bedankt voor de tip.
Als alles op is, eerst de afwas doen, en ook meteen de twee flessen en de camelbag vullen met water.
De GPS opstarten volgens powerbank truc, en de rugzak verder inpakken en vooral controleren. Zit alles weer op de gelijke plaats. Nog een check op en onder de stapelbedden, en dan ben ik zo ver om te gaan.
De schoenen aantrekken en de envelop even nog in de brievenbus duwen met de 100 Dkr voor de overnachting.

Het is half negen als ik de eerste voeten weer buiten de deur zet, op weg naar Kollemorten.
Eerst nog even door het dorp lopen, om weer op de route te komen.
Jelling is voor de Denen een hele belangrijke plaats in de geschiedenis. Want er waren in de tijd rond het jaartal 950 twee koningen in dit gebied,.
Koning Harald heeft op de grote steen een inscriptie gezet, waarop staat dat hij het volk tot Christen maakt. Een andere koning in dit gebied, Koning Gorm laat op de kleine steen een inscriptie achter, met de naam Denemarken. Dit is de eerste schriftelijk benoeming van de staat Denemarken.
Dit is allemaal vrij goed bewaard geworden, en is nu werelderfgoed van de Unesco.
Het was allemaal vrij indrukwekkende, ook de omtrek van de drie landhuizen worden zichtbaar gemaakt door de witte palen en betonplaten op de grond. Het omvat bijna het gehele centrum van het dorp.
Er is ook nog een museum en de kerk, maar beide waren dicht.
Ik ga verder, eerst een stuk over asfalt en een wat drukkere weg, gelukkig wel voorzien met een fietspad.
Ik heb ook al de eerste kerstbomen zien staan, nog even de zomer laten staan en dan hebben in December meer mooie bomen.
Ook volgt er voor een groot deel een kiezelpad, dat is in het begin wel even pijnlijk met de twee blaren onder de hakken. Maar op den duur gaat het wel. Ook valt op dat er steeds meer veldbloemen staan langs de wegen. En dat brengt tot wel kleur. Al zal dat ook weer bijna zijn afgelopen als de boeren het eerst gras gaan maaien. Maar gelukkig, ik heb er van kunnen genieten. Dat vind ik ook altijd het mooiste in Fiss op de hellingen die bloeiende weide halverwege Juni.
Maar er komt weer zo’n moment waar is de hulp, ik moet over het erf van een boerderij lopen, net van te voren heb ik een paar koeien in de wei nog begroet en natuurlijk een foto van gemaakt. Het zijn ja mijn vrienden geworden.
Maar ja, wat ik nog niet wist, als ik achter de schuur uit komt, komen er plotseling wel zo’n 50 koeien in volle draf op mij afgerend. Ik denk die willen naar binnen, maar dan zie ik dat ik ook een paar meter door de wei moet lopen. Gelukkig blijven ze staan en kijken mij aan, even het hek openen gemaakt, en dan die paar meter overgelopen, maar dat is ook tevens het pad dat de koeien moeten gaan om binnen in de stal te geraken. Dus maar hopen dat ze nu niet meteen naar binnen willen. Maar gelukkig ik kom veilig weer achter het hek. Wat blijkt ze hebben de boer gehoord met een groot blauw vat met wat lekkers erin, vandaar dat sprinten van de koeien. Gelukkig is alles goed afgelopen.
En zo gaat het verder via kiezelpaden en asfalt richting Kollemorten. Onderweg nog een kleine pauze gemaakt om wat te eten een muesli reep, een appel en ook belangrijk water drinken.
Met nog een uurtje te lopen schat ik begint het wat te regenen, het zet niet echt door, maar wel even gestopt om de regenhoes over de rugzak te doen. Want ik wel straks drogen kleren hebben.
Maar het blijft gelukkig bij miezelregen.
Tegen 13.30 uur kom ik aan in Kollemorten, waar ik slaap op een plaats waar 6 huisjes staan, twee groten voor 2x3 personen en 4 voor 4 personen. Ik neem de grootste, en toch waarschijnlijk weer de enigste vandaag. Het is een kleine kamer met een stapelbed en een gewoon bed. Met z’n drieën zou het echt krap worden en daarbij ook nog de bagage. Maar ja ik ben alleen.
Eerst naar de supermarkt gegaan, om wat te eten te halen voor nu en straks. Het liefst iets warms.
Uiteindelijk vind ik in de kleine supermarkt wel wat. Een Goulash soep in een pak, een fles chocomel, een pak fruitsap, literpak aardbeien yoghurt, twee broodjes en een blikje bier....dit alles voor 92 Dkr. ...12,30
euro.
Als ik terug ben bij mijn chalet, eerst even buiten de deur gaan douchen. Het was een snelle douche...niet echt warm water.
Na de douche , “schone” kleren aangedaan en even lunchen. Twee broodjes met honing, de chocomel en als toetje een kom aardbeien yoghurt. Het smaakt erg lekker.
Natuurlijk mijn bel rondje weer gedaan. Met Sem en daarna met tante Minie die juist thuis waren van een wandeling en een kop koffie drinken bij Resie. Het was weer leuk om haar te spreken.
Daarna nog even Rolf en Janine gesproken en natuurlijk Juun. Die elke dag de verhalen van mij wil horen.
Super toch om zo’n fan te hebben.
Dan ook maar eens aan de blog begonnen, eerst de foto’s uitzoeken, en dan het begin als een maken. Helaas gaat het allemaal wat trager want er is geen WiFi.
Maar ik kies ervoor om even alles te laten liggen en een half uurtje even te rusten.
Dan hoor ik buiten wat, er is een nieuwe “bewoner” erbij gekomen. Hij heeft ook zijn eigen chalet genomen. Het is Patrick uit Brugge (B) die vanuit Emmen naar Skade fiets. Een bekende fiets route.
Tegen 19.00 uur gaan we samen gezellig even kokkerellen, en genieten samen van onze maaltijd.
Mijn gerecht is goulash soep en als hoofdmaaltijd zwartbrood met honing en als toetje aardbeien yoghurt. En als drankje een Deens Carlsberg biertje. Het smaakt wel lekker.
Daarna nog gezellig samen liggen te kletsen. Hij heeft problemen met zijn achterband . Dit komt door de kiezelpaden. En hem zit ook het weer wat tegen.
Hij gaat het probleem met de band oplossen, en ik ga verder met de blog.
Op een gegeven moment klopt hij op de deur, het probleem is voorlopig opgelost. Maar hij moet op zoek naar een fietsenmaker voor een nieuwe buitenband. Hij is ook blij met het adres in Viborg van de Pelgrims onderkomen.
In mijn chalet is het wel nu lekker warm, ik heb even de elektrische verwarming aangezet zodat de kou uit het huisje is. En ik straks zonder sokken aan kan gaan slapen.
Nog even samen wat geklets, en dat is toch wel fijn, over de route en andere routes wat we beide al eens hebben gedaan in het verleden.
Dan wordt het tijd om langzaam te gaan denken aan slapen. Maar eerst het laatste stukje van de blog nog schrijven. De tandenpoetsen en het bedje klaar maken. Ik zeg...

Groetjes Pelgrim Fred
Slaap lekker allemaal

Geschreven door Skippy-ontour