Dag 33, Rendsburg naar Kropp (20km.).

Vannacht goed geslapen, het heeft even geduurd voordat ik de slaap kon vatten, maar dan heb ik ook als een roosje geslapen.
Tegen 6.00 uur wakker geworden, nog even omgedraaid, want over een kwartier wekt Helene mijn weer.
En inderdaad, maar ik heb een knopje op de telefoon, en dat zegt kom over een kwartiertje maar nog eens langs. En Helene is echt braaf en dat doet ze dan ook.
Eerst maar eens zijn voetjes verzorgen, met gehwol crème eerst insmeren, en ondertussen tijd even de mails en app-jes lezen. Als de crème is ingetrokken, weer eens wat pleisters plakken. En schone sokken aantrekken. Wat fijn om gisteren eens als in de wasmachine te wassen, dan is het tenminste echt schoon en fris voor het laatste gedeelte. Dank je wel Ulrike hiervoor.
Dan even opfrissen en aankleden.
Alvast de rugzak inpakken, vandaag wat meer werk als anders. Een paar nieuwe schoenen gaan nog twee dagen mee in de rugzak, voordat ik deze aantrek. En dan alle schone was weer opvouwen cq in de juiste zak duwen. En niet vergeten de slaapzak oprollen en in een zak duwen.
Het opbergvak van de schoenen is gevuld, en de rest ligt klaar om na het ontbijt in de rugzak te stoppen. Nog even de camelbag vullen, en alvast in het speciale vak leggen.
Oh ja nog wat in het Pelgrims boek geschreven, en wat in het donatie potje gedaan.
Dan nog even op bed wat luieren en tegen 7.45 uur roept Ulrike mij dat het ontbijt klaar is.

Ulrike heeft een mooi ontbijt op tafel gezet.
Als eerste krijg ik een kop koffie en een roerei met spekjes erin. Natuurlijk maak ik mij ook een broodje met kaas. Het smaakt, en we kletsen gezellig samen.
Ook nog een broodje genomen met aardbeien jam, en erna nog een met jam. Want Ulrike achtte dat wel nodig in verband met niet zo mooie weer. Het regent namelijk al.
Nog lekker een 2de kop koffie, want dat vind ik altijd wel lekker, zeker als deze ook nog goed smaakt.
Na het ontbijt even de tandenpoetsen, de GPS opstarten, en dan de laatste spullen in de rugzak stoppen, en hij gaat weer dicht. Maar hij is ook de komende twee dagen weer zwaarder. Zaterdag gaan behalve de schoenen ook een aantal boekjes terug naar huis. Deze heb ik dan niet meer nodig.
Als laatste en het moeilijkste, afscheid nemen van Ulrike een echte pelgrimsvriendin met het hart op de juiste plaats. Ulrike nogmaals heel hartelijk dank voor alles. Het gaat je goed.....

De regenkleding zit boven in de rugzak, dus als het erger wordt kan ik deze snel aandoen. Nu red ik het wel met de windjack. Maar als ik aan het einde van de straat begint het duidelijk harder te regenen, en dus snel onder een overkapping de regenkleding aangedaan, en het windjack in de rugzak gestop.
Het nu even een stuk als een wat drukker weg verder, zo dadelijk weer op de route uit te komen. Na het dorpje Fockbek ga ik van de drukke weg af, en verder via een breed fietspad door het veld, naar de eigenlijke route, en na 5min. Zie ik dan ook weer de jakobsschelp en het bordje van de Ossenweg staan.
Het eerste deel gaat via een laan langs wat afgravingen en daar waren nu wat mensen aan het crossen met hun motor....weg te stilte. Dan verdwijnen de velden, en komt er een mooi bospad voor in de plaats.
Het loopt erg lekker, en het is nu weer even droog....maar een kwartiertje miezelt het weer....en zo gaat het maar door. Een tweetal fietsers halen mij nog in als ik foto maak van oude methode van hout opslag en warmte creëren. Voor mij even een korte stop, weer ook wennen aan de zwaardere rugzak.
Al snel zie ik het bordje nog 1,3 km naar Sorgbrück.
Ulrike had mij gewaarschuwd, vandaar wordt het een hele mooie route, geniet ervan......dus dat belooft veel.
Als ik aankom even de weg oversteken, en rechtsaf het bos in, nog twee bochten en ik sta op een heidevlakte.....wat mooi nu al......wat moet dat zijn als de heide bloeit.
De paden zijn zwaar, door het losse mulle zand. Er staan ook vele info borden langs de route, en ik heb er tijd voor genomen. Zo staan er twee hoorns naast elkaar, als teken van het Ossenpad.
Verder op de weg staan er ook onderkomens om even uit te rusten te schuilen voor de regen en de zon.
Ik geniet hier echt van, het is zelfs zo erg dat ik het gehele pad af loop dat Kropp. En dat terwijl ik al een 1 km eerder kon afslaan naar de Bundesstrasse waar mijn slaapplaaats ligt Hotel Garni Kropperbusch.
Dus nu moest ik dat stukje weer terug lopen via de grote weg.

Na een telefoontje werd er meteen opengemaakt en werd ik door de gastvrouw warm ontvangen. De regenkleding hangt in een trocken zimmer. Ik vraag aan haar of ze een tweetal broodjes over heeft van het ontbijt, wat ik heb gewoon trek cq honger. Ze geeft aan geen probleem, ik brengen het wel naar boven. En inderdaad twee heerlijke broodjes met kaas en een kannetje koffie, goed voor twee kopjes koffie, en wat salade garnituur op het bord. Het heeft mij echt goed gesmaakt. Hierna lekker warm douche, en erna lekker even luieren op het bed.
Natuurlijk ook met Monique en de kids gebeld. En voor alle “ nieuwsgierigen” alvast de foto’s uitgezocht voor de blog en deze al geüpload.
Omdat het centrum van het dorp twee kilometer verderop ligt, vraag ik aan de eigenaresse of er ook geleverd hier....jaja een döner kebab zaak. Dat komt de man binnenlopen, pak mijn fiets maar en gaan lekker eten , iets verder op liggen een Duits- en ernaast een Italiaans restaurant.
Ik ga voor lekker simpel....een pizza en wel een Diavolo. De pizza maar ook het Dunkel Hefeweizen smaakt erg lekker. Als toetje nog een kop koffie. En dan op de fiets terug naar het dorp...en volgens de kilometer teller op de fiets 3,8 km.

Op de kamer nog even het journaal, bekeken vanwege het weer de komende dag, morgen nog nat en dan twee dagen zomerse temperaturen.
Ik begin moe te worden, en dan nog even wat schrijven...oh ja natuurlijk ook gebeld net met mijn tante Minie, elke dag mag zij mijn verhaal aan horen....Dank je wel hiervoor.
En nu............

Groetjes Pelgrim Fred
Slaap lekker allemaal.

Geschreven door Skippy-ontour