Dag 43, Randbøl naar Jelling (30km)

Vannacht goed geslapen, ondanks dat beneden een bruiloftsfeest aan de gaan was. Bijna niks van gehoord.
Even tegen drieën wakker geworden, een slok water gedronken en we omgedraaid...lekker slapen.
Om 6.00 uur meldt Andreas zich weer, en ik luister zijn lied af, en dan meteen opgestaan. Eerst even opfrissen en aankleden.
Natuurlijk begin ik zoals elke dag met het belangrijkste en wel mijn voeten verzorgen. Insmeren met gehwol crème, en ondertussen alvast de mails gecheckt en de pleisters geknipt op maat.
Gelukkig heb ik voldoende pleisters tot eind volgende week.
Eerst beginnen met de probleem plekken, op beide voeten aan onderkant van de hak een blaar, waarschijnlijk door de vele asfalt waarop ik heb gelopen. Met pleister proberen deze niet grote te laten worden. En natuurlijk op die plekken die elke dag al van pleister voorzien waren.
Daarna alvast het onderste vak van de rugzak gevuld, dan is dat al klaar. Nog even een spelletje gespeeld op de laptop, even om te ontspannen.
Maar ook nog even na de route gekeken van vandaag. Het wordt een lange dag en buiten regent het nog steeds, zoals het al gehele nacht heeft gedaan.
Het wordt tijd voor het ontbijt, een kop koffie kan ik mij maken er staan immers oploskoffie . En dan doe ik dat ook. Een boterham met kaas, en twee met jam, abrikozen en himbeeren.
Onder het ontbijt ook even gekeken op Facebook, het zag er in elk geval gezellig uit op Pinkpop.
Ook even naar het weerbericht gekeken, het zo tot negen uur regenen en dat laat ook de buienradar van Denemarken zien.
Dus eerst de tandenpoetsen, en dan de rugzak verder inpakken. Maar ook meteen de camelbag vullen en de twee waterflesjes. Het wordt een lange dag, dus genoeg drinken is belangrijk.

Tegen 8.45 uur heb ik ook mijn schoenen en windjack aangetrokken, en ben ik klaar voor de laatste lange tocht., 28 km naar Jelling. Nog snel een foto van de bruidsauto.....Porsche.
Het is fris buiten, zeker als de zon er even niet is, nog eerst kilometer over asfalt, en dan over een kiezelpad verder. Na de regen van vannacht is de ondergrond waar de kiezel ligt zachter geworden. En dat vind ik heerlijk dan om op te lopen. Het gaat eerst nog wat velden. Het gaat lekker. De bloemen beginnen ook nu te komen op de grasvelden. Na een tweetal bochten heb ik plotseling het idee dat ik in Zuid-Limburg aan het lopen ben, de vergezichten en het glooiende landschap. Dat doet mij goed.
Na een kilometer of zeven, ga ik even het pad verlaten om naar het bekende, tenminste in Denemarken, Bindeballe Købmandsgård, een museumwinkel er mooi om te zien. Natuurlijk ook even een pauze gemaakt, en een kop koffie gedronken met een gebakje. Een aardbeientaartje, op een bladerdeeg schelp.
Om de hoek ligt het oude treinstation van Bindeballe.
Maar ik ga weer verder, het heeft mij 2 kilometer gekost maar wel de moeite waard.
Als ik weer op de route ben, gaat het nog even over een zandpad, met van die echte mulle zand.
Maar al snel loop ik weer in het bos, heerlijk om de vogels te horen fluiten.
Ook zie ik weer mijn vrienden....de koeien wel een andere familie maar toch, zijn komen ook even kijken wie ik ben, En dan zien ze het, dat is die gek met die rugzak om. Die van iedereen foto’s maakt.
Tegen twaalf uur bereik ik een leuke plaats om te lunchen, en dat hebben schijnbaar meerdere gedacht.
Mijn twee boterhammen met himbeeren jam opgegeten, die ik vanochtend had gemaakt.
En natuurlijk met water erbij. Meteen ook het flesje opnieuw gevuld. Nog even een foto laten maken.
En dan gaat het verder......

In plaats verder te lopen over die fijne ondergrond, gaat het nu over asfalt. Ik voel dat ik op gang moet komen, maar ook beide onderkanten van de hak voel ik. Hopelijk gaat het snel weer over op een zachte ondergrond. Helaas het blijft alleen maar asfalt, en ik blijf het voelen, het is vooral hinderlijk.
De natuur er om heen is en blijft mooi, maar plotseling moet ik ook de “bergen” in. Het zijn allemaal van die korte steile klimmetjes zoals in Zuid-Limburg. Soms ook wel een klim van een 500-700 m lengte, maar ook veel vals-plat omhoog.
Maar die asfalt is niet mijn ding, en zeker ook niet van de schoenen.
En dan zijn dat ook nog van die wegen die eeuwig lang zijn, maar wel erg rustig qua verkeer. Misschien tot aan Jelling vijf auto’s gezien op de B-weggetjes.
Langzaam voel ik ook dat de energie wegvloeit, dus tijd voor een pauze, een muesli reep en een blikje cola moeten dan even zorgen voor nieuwe energie. Op de GPS gekeken, en die zegt nog een 7 km tot aan de Herberge in Jelling. Maar wel nog een overbodige omweg gemaakt, deze kon ik helaas niet skippen.
Het gaat wel nog een beetje berg af, naar het meer de Fårup Sø , die net buiten Jelling. Daar ligt ook een camping, waar het ook al druk is, zeker nu met de Pinksterdagen. Om in Jelling te geraken, gaat het nog bergop door het bos naar het dorp Jelling. Het is er erg rustig.
Als ik in het centrum kom blijkt dat de supermarkt dicht is, maar schuin er tegenover is wel een winkeltje open, en ik vraag of er nog een supermarkt is in het dorp die open is.
De vrouw legt In haar beste Engels mij uit waar de Netto ligt, de straat uitlopen en dan aan de rechterkant.
En inderdaad deze is open, ik koop een maaltijdsalade, een yoghurt toetje, twee appels en een pakje multi sap.
De rugzak is nu wel erg vol en zwaar, maar even teruglopen en dan is het nog 100m een zijstraat inlopen.
Op het einde ligt de Herberge Norrelide.
Als ik binnen stap het is dan 16.30 uur blijkt dat ik enige ben. Nou ja dat ben ik inmiddels wel gewend. Maar wat gezelschap is toch wel leuk. Maar wat erger is, het is behoorlijk fris is de oude koeienstal.
Eerst even de schoenen en sokken uitdoen, en de blaar op de linkervoet is ietsjes groter geworden. Meteen even doorgeprikt en weer afgeplakt. Hopelijk is er wel een warme douche, en inderdaad een lekker warme douche. Na het douchen lekker schone kleren aan doen en dan eerst een kop thee gemaakt om dan te kijken naar de foto’s voor de blog.

Het wordt dan tijd voor het avondeten, een maaltijdsalade met kip en een mosterd dressing erbij. Daarbij brood en honing, na een goede tip van de Deense Jesper. Natuurlijk ook met een kop thee erbij.
Het smaakt erg lekker, straks nog het toetje.
Na dit alles eerst even met mijn tante gebeld, wat ben je laat. Ja dat kan na een lange en vermoeiende tocht. Fijn om weer even gezellig te kletsen. Dan ook nog even met Kiki gebeld en met haar even geklets.
Nog even het toetje opeten en dan aan de blog beginnen.
Helaas geen WiFi hier, en dus ook geen formule 1 kijken. Dat is jammer.
Ik maak me nog een warme kop thee en dan zoek ik het bedje op. Vanavond in het thermo ondergoed en een extra deken.

Maar ik kan wel zeggen het was een mooie route, behalve dan die asfalt.

Groetjes Pelgrim Fred
Slaap lekker allemaal.

Geschreven door Skippy-ontour