Dag 37, Handewitt naar Kliplev, Denemarken (28km.).

Vannacht goed geslapen. Een keer wakker geworden, maar het was nog net geen 2 uur dus lekker omgedraaid en verder geslapen.
Om 6.00 uur kwam voor de laatste keer Helene, zij gaat namelijk niet mee de grens over. Ik had haar gevraagd om over een kwartiertje terug te komen, en dat deed ze dan ook braaf.
Vandaag staat weer een lange dag te wachten, 28 km. Dus goed mijn voeten insmeren met de gehwol crème, en ondertussen tijd alvast de mail en dergelijke gelezen. Ook de route nogmaals bekeken, omdat ik niet van teruglopen houd neem ik een andere weg om weer op de route te komen.
Opgefrist en aangekleed begin ik met het plakken van de pleisters, meteen ook maar de camelbag gevuld. En nog snel een kop thee gemaakt, want ik heb me een dorst. Het wordt rustgevende thee.
Daarna alvast alles inpakken in de rugzak, en tegen 7.00 uur ben ik klaar met alles. Het is nog te vroeg om naar de bakker te gaan voor het ontbijt want hij opent pas over een kwartier. Dus lekker relax uit rusten op bed.
Zelfs nog even in gedompeld, maar ik werd wakker tegen half acht. Het heeft wel goed gedaan. Rugzak om, en vertrekken naar eerst de bakker voor een ontbijt. Ik neem 2 broodjes met kaas-salami en een grote kop koffie. En voor onderweg twee rozijnenbroodjes.
Het smaakt als van ouds. Als ik wil op staan, zegt de medewerkers om ik geen 2de kop koffie wil hebben, wat deze krijgt men gratis. En ja daar zegt ene van de Scheren tak geen nee tegen.

Om 8.30 uur vertrek ik dan naar Denemarken of beter gezegd, er voor nog snel super eenvoudige badslippers gekocht, wel een maatje te klein maar voor onder de douche is dat geen probleem.
Het eerste stukje is even saai, maar eenmaal op de route krijg ik ook meteen iets moois te zien. Ik loop een natuurgebied in waar nog galloway runderen voorkomen, echt in het wild. Ook konikspaarden lopen hier rond. Helaas geen van beide gezien, wel vele hazen en kozijnen en een tweetal reeën. Even verderop zie ik iemand het pad op komen, met een rugzak. Hij vraagt of ik ook op weg ben naar Denemarken. Ja dat ben ik, vanuit Sittard naar Viborg. Hij. Philipp, maakt het helemaal bont. Hij is gestart in Gribraltar en loopt tot aan de Noordkaap in Noorwegen. Hij is nu 5,5 maand onderweg, en hij heeft er 9 maanden voor uitgetrokken. Een knap prestatie. Maar dat trekt mij nu niet. Elke dag weer zoeken waar kan ik kamperen, en op low budget basis.
Ik loop lekker verder en wens Philipp veel succes. Het zijn de laatste 5 kilometers in Duitsland, nog even een flesje drinken kopen, en dan naar Niehuus, het noordelijkste plaatsje van Duitsland op het vasteland gelegen. De grens is inzicht, dat merk je door de kinderkopjes die het wegdek vormen, van de Oschenweg. Op de grens staat de slagboom omhoog, en ongecontroleerd mag ik verder lopen. Dit is nog de oude grensovergang als destijds.
Hiermee heb ik weer een mijlpaal gehaald in mijn wandelavonturen. Van het noord naar zuid door Duitsland gelopen. Ik ben er trots op.
Nu ga ik verder op het Hærvejen pad genoemd in Denemarken.
Het eerste dorpje waar ik door kom is Bov. Het kerkje is helaas gesloten. En voor de rest is er niks te zien of te beleven. Nu gaat het echt op het Hærvejen pad beginnen. De eerste route tekens heb ik al gezien. Een blauw bordje met een wit lopend mannetje erin en eronder een pijl. En het valt meteen op dat de route in beide kanten is uitgezet. Super is dat. Dat loopt toch alweer een stuk ontspanner.
Eerst gaat het door een mooi stukje bos, maar als ik dit verlaat kom ik ook meteen op een weg waarvan ik denk......hopelijk is dit ook meteen het laatste.....een druk weg met alleen maar vrachtwagens die af en aan naar de A7 rijden. Om gek van te worden.
Gelukkig na een half uur is het voorbij en gaat de route verder door een stuk bos. Het wandelpad ligt in het parallel langs de wehpg Hærvejen. Het is al bijna één uur en ik krijg wel trek in een broodje en wat te drinken, dus gewoon een lunchpauze. Ik kom al een tijdje geen bank meer tegen waar wel plotseling een steen waar ik mij op een plof. Even rust.
Twee broodjes gaan er met gemak in, en net zo als een halve liter water met een perziken smaakje eraan. Na een kwartiertje loop ik door en hopelijk vind nog ergens een bankje, en ja hoor na een kwartiertje een bank, hier geniet van toetje....een appel.
Na de verdiende pauze ga ik weer op pad. Er een onweer alarm afgegeven. En daar wil ik niet in terecht komen. Via lange rechte wegen eerst door het bos en later door de velden, nader ik bijna Kliplev. In de beschrijving staat, niet spoor overgaan.Maar rechts afgaan. Maar eerst nog een stukje spoorlozen, op nog een 5 meter van de rails, zonder hek of afrastering loop ik. En er rijden ook nog treinen, gezien de stoplichten plots van kleur veranderen. Maar ja dat ook veilig afgewerkt. Bij de spoorwegovergang staat een duidelijk bordje voor naar de herberg te komen. Ik slaap in de Lindely herberg.

Ik word er hartelijk ontvangen door de eigenaar, en ik krijg een tweepersoonskamer voor deze nacht. Hij heeft namelijk plaats genoeg. Het seizoen is ook pas op 1Juni begonnen voor deze speciale herbergen. Behalve die privé worden uitgebaat.
Eerst even de schoenen en sokken uitdoen. Pleisters verwijderen, maar gelukkig geen schade. Dan wat vocht bij tanken, met behulp van mineraalwater en een klein beetje koolzuur. Dan eerst even Monique bellen, maar zij was er niet, dan maar even met Sem geklets.
Vervolgens mijn tante gebeld, zij is erg benieuwd hoe het gegaan is in Denemarken. Nou goed, en een goede herberg.. ..de eigenaar maakt vandaag Lasagne. Dat heb ik nog niet gehad op deze tocht. Ze is vooral trots erop dat ik weer een doel heb bereikt, lopend door heel Duitsland. Na het gezellige gesprek, lekker douchen, met de nieuwe teenslippers. De douche is goed, en voel me meteen al weer een stuk fitter.
De route voor morgen bekeken op de grote kaart, nog meer rechte stukken, we zullen zien.
Om kwart over 6 klopt er iemand op de deur, twee nieuwe mensen, zij komen hier ook slapen. Het zijn Denen en vertrokken uit Padborg naar Viborg. Even later komt de eigenaar met de ovenschaal lasagne eraan. Het smaakt het helemaal, perfect en vol, nog een toetje in de vorm van een kop koffie. Dat smaakt.
Verder gegaan met de blog en nog even gebeld met een lieve vriendin.
Nog een kop thee gemaakt en dan langzaam klaar maken om te gaan slapen.

Groetjes Pelgrim Fred
Sov Godt alle sammen

Geschreven door Skippy-ontour