Dag 5, Düsseldorf naar Essen-Werden (34,4 km.).

Na een redelijk goede nacht, twee keer wakker geworden, maar ook meteen weer ingeslapen. Ik word wakker van een droge mond.
Ook vandaag loopt de wekker om 5.50 uur af, en ook nu weer op repeat gedrukt, en als Helene Fischer begint wordt ik lekker rustig wakker.
Het dagelijkse ritueel volgt weer, eerst aankleden, dan alles zover mogelijk al inpakken, gevolgd door het allerbelangrijkste .....het verzorgen van mijn twee zorgen kindjes....terwijl zij juist zo belangrijk zijn nu met lopen.....maar ja eerst de rechter voet.
Hier word de dikke en kleine teen voorzien van een pleister, en natuurlijk extra aandacht voor de blaar onder de eelt aan linkerzijde van de voet. Ook de rest van de voet voorzien van Geh-Wol crème.
Hierna is de linkervoet aan de beurt, echt het zorgen kindje, terwijl dit de eerste keer is dat ik problemen heb met deze voet ....hoe zo???
Ook hier de kleine teen voorzien van een pleister, en dan de grote blaar op de hak, deze krijgt ook weer een frisse pleister. Dan ook de rest weer insmeren met Geh-Wol crème.
Nu de rest inpakken, en dan naar beneden voor het ontbijt, het ziet geweldig uit, grote keuze.
Het smaakt goed, 2 broodjes met kaas en een met jam, fruitsap en een kop koffie en een kom joghurt met vers fruit.
Ik kan er weer tegen, tandenpoetsen. En op pad.....op weg naar Essen-Werden, tenminste dat hoop ik.

Tegen 8.20 uur verlaat ik de herberg, de Rheinbrücke over, via Altstadt en andere buitenwijken gaat het naar het groen. Ik vind het vreselijk om door deze buitenwijken te lopen, lange straten, en niks te zien. Oh ja eenmaal was er wel wat, de DM voor de scheermesjes.
Tegen 10.15 uur bereik ik het groen, heerlijk wandelen door de velden en bossen naar Ratingen. Het gaat erg lekker. Ik voel op dit moment niet veel van de voeten. Als Ratingen opduikt, besluit verder te lopen want het is nog geen twaalf uur. Op de markt, is het druk, er is markt....zoals ook altijd op donderdag in Sittard. Nog even kort de kerk bekeken. Er begon om 12.00 uur een dienst.
Even verder op kom ik langs de bakker, dit wordt mijn grote pauze.
Natuurlijk een apfeltasche met een grote kop koffie. Bij de bakker vraagt een ieder wat ik doe...heel simpel voetje voor voetje naar Viborg in Denemarken. Alleen.....ja want dat is het mooiste....en nee ik ben niet bang. Iedereen is onder de indruk, zelfs de bakker...hij zegt neem nog een kop koffie en ik betaal alles. Dank je wel.

Maar ik moet verder het wordt nog een lange middag, ik schat dat ik rond vijf uur pas op mijn bestemming bent, en hopelijk blijft het droog. De voorstelling dat het vanaf vijf kan gaan regenen.
Weer gaat berg op om Ratingen te verlaten, maar ook dit pad is weer een super...wel weer verhard. Dit zie je steeds meer in de bossen. Het is 7,5 km lopen naar Kettwig, gelegen aan de Ruhr. Ik moet aan de rechterzijde van de Ruhr gaan lopen....want anders moet ik straks weer een stuk terug lopen, dit ivm de brug over Ruhr.
Helaas loopt er niet een mooi pad langs de Ruhr even geprobeerd om een klein smal pad te nemen, maar ik had het gevoel dat ik in jungle liep....zo dicht gegroeid was het pad. Dan maar langs de grote weg....ook nog een dikke 7 km. Er waren wel stukken met een fietspad, maar toch was het steeds goed opletten geblazen.
Inmiddels wordt het steeds donkere boven mijn hoofd, de tegenmoet komende auto’s hebben het licht al aan.....ga ik het toch niet redden om droog de herberg te bereiken ?
Helaas ik voel de eerste druppels al, en ik moet nog zeker een driekwartier, wat ga ik doen.....regenpak aantrekken...of het gewoon afdoen met het windjack. Ik kies voor het laatste.
Gelukkig blijven het tot nu toe tot enkele druppels, maar het wordt steeds donkere, terwijl ik weet dat het een pittige klim is van 8% naar de jeugdherberg. Een klim van iets meer dan 1 kilometer, verdeeld in twee steile stukken. Als ik aan de tweede , en ook de langste begin, gaat het harder regenen, ik probeer de snelheid er in te houden, maar het kaarsje dooft snel, en ik moet nog een stuk....even wat drinken...en wat schelden naar het “ hier boven” waarom nu en niet wachten. Gelukkig hoort niemand het, dat neem ik tenminste aan.
Moe en nat bereik de herberg. Ik neem een 4 persoonskamer, deze is goedkoper en tot nu toe zit er alleen nog een gezin hier, en een vrouw die even later incheckt. Dus gewoon een kamer voor mij alleen, lekker.
Lekker douchen en de “ schade” opnemen, niet ernstiger geworden, goed verzorgen en dan het bekende belrondje. Heel belangrijk, voor mij, om mijn Monique te horen, maar ook mijn tante.
Ik voel me weer lekker fris.

Ik ga beneden zitten, daar is de WiFi beter, zodat ik al iets aan de blog kan doen.
Vandaag word het pizza, er word niet gekookt, maar pizza gebracht. Ik neem de pizza salami met peperoni. Hij smaakt goed, als toetje een kop koffie.
Nu nog de blog afschrijven, en alvast iets kijken voor morgen.

Ik ga weer lekker vroeg slapen, zeker als het zo stil is. En rust doet goed...misschien ook wel wondere.

Groetjes Pelgrim Fred
Slaap lekker allemaal.

Geschreven door Skippy-ontour