Dag18, Vechta naar Visbek (22 km.).

Vannacht echt goed geslapen ondanks dat de kamer naast mijn, 4 pubers lagen van de school die hier 3 dagen verbleven. De leerkrachten waren erg strikt om 22.30 uur moest het stil zijn.
Ik was zo moe dat ik vergeten was om de wekker te zetten, en dus Andreas Gabalier mij ook niet wakker maken met zijn mooi lied.
Ik werd even voor zeven wakker, nog 15 minuten blijven liggen, het ontbijt was pas 8.30 uur. Voor vandaag niet erg, vanwege een korte etappe. Anders is dit te laat voor een pelgrim.
Eerst aankleden, de voeten verzorgen, ook vandaag met een relatief korte etappe, 22km.
Maar ik loop vandaag op de nieuwe “oude” schoenen. Zij zijn ook in Rome geweest, maar nu met nieuwe zolen eronder. Het andere paar doe ik morgen voor het laatst aan, en dan kijken wanneer ik deze dan kan terugsturen.
De pleisters plakken is belangrijke, zeer zeker op de gevoelige plekken, dikke en kleine teen en de hak.
Maar eerst insmeren met de bekende geh-wol crème.
Na de procedure voeten, nu weer de nieuwe schoenen uit de rugzak en de oude in de rugzak en morgen voor een nog eens omdraaien. Het is een lange etappe , en daar wil ik nieuwe nog niet aandoen. Eerst twee “kortere” afstanden, en dan definitief wisselen.
Ook de rest van de rugzak al zover mogelijk ingepakt.

De teva’s aantrekken en naar beneden, voor het ontbijt, oh ja ook alvast betaalt, en een stempel gekregen. De jeugd staat al aan de deur te wachten tot ze naar binnen mogen. De leerkrachten zijn vrij jong maar wel duidelijk. En dan gaat de mensa deur open, het lijkt wel koopjesmarkt....iedereen stormt naar binnen.
Ook vanochtend zit ik bij de leerkrachten aan de tafel, na een kort gebed mag begonnen worden met het ontbijt. Het is in de vorm een buffet. Drie heerlijke Duitse broodjes, een met kaas en salami, en de andere twee met abrikozen en aardbeien jam. Later maak ik me ook nog een broodje kaas-salami voor onderweg. Het smaakte weer erg lekker, en de leerkrachten waren benieuwd naar het waarom ik op pad ging....kort uitgelegd het waarom. Ze waren er wel stil van.

Terug naar de kamer voor mijn tanden te poetsen , en de laatste zaken in de rugzak te stoppen, maar eerst de GPS een shock geven met de powerbank. Natuurlijk heb ik de camelbag niet vergeten te vullen met water voor onderweg. Nu kan alles in de rugzak, dichtmaken en klaar is pelgrim Fred. Oh ja nog de sleutel inleveren. Nog even een app sturen en dan kan het weer verder gaan naar Visbek. Waar ik slaap bij mensen thuis privé.
Het eerste stuk gaat door het bos, de elite buurt van Vechta, het ene landhuis nog groter dan de andere.
En dan de auto’s, waarschijnlijk hebben sommige voor elke dag een andere. Er ligt natuurlijk ook een golfclub, en ja twee opgedofte dames kwamen mij al tegen met de golfkar, maar een goede morgen kon er niet bij af.
Dan gaat het verder via de buurt vijver, en via mooie paden door bos en velden.
Als ik langs een voetbalclub loop, zij spelen in de oberliga ( 5de niveau ) in Duitsland, valt mij een ding meteen op. Het verschil in entree prijzen tussen man en vrouw.
Maar ik zal mijn er maar niet druk om maken.
Via alweer de Pickerweg ga ik verder, lekker parallel aan de grote weg, maar dan wel heerlijk rustig en luisteren naar het goedkoopste concert, met wel honderden zangers, schitterend vogelfluit concert. En dat al elke dag. Het uitzicht is mooi als ik stuk door het veld, en dan weer door het bos, tot er plots een pompstation opdoekt voor mij. Exon-mobil pompt hier olie uit de grond op grote schaal. Hebben zij hier ook last van aardbeving schade ?.
Om een gegeven moment zie ik een bordje nog 9 km tot Visbek, een goed moment om een kort stop in te gelasten. Ik zie weer een schuilhut, maar ook een gasthof. Het ziet er niet naar leven uit, aan de gevoelt..,deze gaat open. Aan de bar zit een man met een cola te kletsen met barman....ik vraag is de bar open. Ja zegt de gast, dit gasthaus is elke dag open van het moment dat de barman wakker is...totdat de laatste gast het gasthaus verlaat. Het is een gasthaus uit de jaren 50-60. Ik bestel een cola, 1,10 euro..
Er wordt tussen gezellig plat-dutsch gesproken. Als ze rustig praten kan ik het verstaan. Het is erg gezellig, maar na 3 kwartier wordt het tijd om de laatste negen kilometers af te leggen.

Het gaat even moeilijk, weer opgang komen, maar dan gaat het via mooie kleine gehucht langzaam richting Visbek. De laatste 3 km tot het begin van Visbek, waren duidelijk het minst. Een asfalt strook met daarnaast een fiets-wandelstrook van een driekwart meter, kiezelpad. Maar er werd best wel hard gereden, en niet te vergeten steeds een stofwolk achter zich laten.
Om 14.45 uur meld ik mij bij het privé adres, ernaast heeft de man nog een klein café en een imbiss stube. Dus het wordt vanavond eens tijd voor de minder gezonde hap.
Ik wordt hartelijk ontvangen, en de kamer ziet er goed uit. De WiFi is hier ook goed, dus vanavond hopelijk geen problemen met de blog.
Nadat de schoenen en sokken uit zijn, naar het toilet, en dan mijn broodje voor onderweg nu eten.
Ook alvast weer wat slaapplekken geregeld voor de komende dagen. En is het tijd voor te douchen.
Dat doet steeds weer goed, en erna voel ik mij ook steeds weer goed....een goed teken.
Natuurlijk mijn tante en Monique gebeld, en nog wat liggend op bed op Facebook rondgekeken.
En denken...wat een probleem mensen toch. Laat mij maar lekker wandelen.
Ook ik maak mij ook zorgen over morgen, maar ik kan er toch niets aan veranderen, de lengte van route en het weer. Ze hebben namelijk voor de gehele dag regen gemeld. Het regenpak ligt al klaar.
Langzaam wordt het tijd om te eten, de maag begint zich al te roeren, ik ga hiernaast na het café, net zo’n café als vanmiddag. Ik bestel een paprika schnitzels (eigenlijk zigeuner schnitzels ) met pommes en een klein biertje. Het smaakt erg lekker, en als de dame achter de bar erachter kom dat ik hiernaast slaap, is ze zeer geïnteresseerd in mijn verhaal....maar dat zou zij nooit doen....en alle de drie andere gasten ook niet. Ik moet wel nog een klein pilsje met hun drinken. Wel maar eentje, want de blog wacht.
Op de kamer terug , snel begonnen met de blog.
En dan snel naar bed, want morgen wacht een lange zware dag.

Groetjes Pelgrim Fred
Slaap allemaal lekker.

Geschreven door Skippy-ontour